องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1065

เมื่อทุกคนได้ดังนั้น ต่างพากันค่อยๆ ขมวดคิ้วและครุ่นคิด

พวกเขาคำนวณภาษีอย่างรอบคอบและพบว่าภาษีในตอนนี้สูงกว่าเมื่อก่อนมาก และร้านค้าต่างๆ ในการควบคุมของพวกเขาสามารถขายของในราคาที่สูงขึ้นได้

แต่โชคดีที่คุณภาพชีวิตของพวกเขาดีขึ้นกว่าเดิม พวกเขามีเงินในมือและไม่สนใจว่าของแพงหรือไม่

แต่พวกเขาจ่ายเงินภาษีเป็นจำนวนมากทุกปี แน่นอนว่าเจ็บปวดมาก แต่จะไม่จ่ายก็ไม่ได้

ในเวลานี้ จางฝูพูดขึ้นมาอีกครั้ง

“สิ่งที่ข้าให้ผลประโยชน์พวกท่านได้คือ ข้าจะยกเว้นภาษีพวกท่าน พวกท่านคิดเห็นอย่างไร?”

เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนเริ่มตื่นเต้น

โดยเฉพาะพ่อค้ากลุ่มนี้ถามอย่างตื่นเต้น

“ใต้เท้าจาง ท่านหมายความอย่างที่พูดจริงๆ หรือ? ไม่ได้หลอกพวกเราใช่หรือไม่?”

“เราทุกคนเป็นพ่อค้าที่ซื่อสัตย์ เราไม่เคยโกหก ใต้เท้าจางพูดมาได้เลย”

“ใช่ พวกเรารู้จักตอบแทนความเมตตา หากใต้เท้าจางยกเว้นภาษี เราจะตอบแทนด้วยความยินดี เราสามารถทำทุกอย่างที่ท่านขอให้เราทำ!”

จางฝูยิ้มและพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นพูดว่า

“ดี ในเมื่อทุกคนเห็นด้วย เช่นนั้นข้ามีเรื่องหนึ่งให้พวกท่านทำ!”

เขาพูดถึงตรงนี้ จากนั้นตั้งใจหยุด กวาดสายตามองทุกคน

เมื่อเห็นว่าเขาหยุดพูด ยิ่งเป็นการกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของทุกคน พวกเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า

“ใต้เท้าจาง ท่านมีเรื่องอะไรพูดมาได้เลย!”

“นั่นสิ ใต้เท้าพูดมาตรงๆ เลย พวกเราเป็นคนกันเองกันทั้งนั้น”

เมื่อเห็นทุกคนเร่าเร้า ในที่สุดจางฝูก็พูดออกมาว่า

“คืออย่างนี้ ข้าคิดจะจัดกิจกรรมขึ้น เช่น การเล่นเตะลูกหนัง พวกเจ้าจัดกลุ่มเตะลูกหนังให้ข้า พอจะได้กลุ่มใหญ่หรือไม่?”

เตะลูกหนัง?

เมื่อได้ยินคำนี้ทุกคนต่างอึ้งไป

ต่างพากันมองหน้ากันและถามว่า

“ใต้เท้าจาง ทำไมถึงต้องจัดกิจกรรมเตะลูกหนังด้วย?”

“พวกเจ้าไม่รู้อะไรเลยหรือ?”

จางฝูยิ้มกว้างแล้วพูดว่า

“ทุกวันนี้การเตะลูกหนังได้รับความนิยมมากในจิ่วโจวในช่วงสองสามปีที่ผ่านมา เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ต้องพูดถึงสองสามปีที่แล้ว ตอนที่อาณาจักรฉินทำสงครามกับอาณาจักรจ้าว ครั้งที่อ๋องเหยียนลงแข่งเตะลูกหนังกับนักโทษอาณาจักรจ้าว...”