องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1066

ทุกคนตื่นเต้นมาก แต่จางฝูเหมือนจะเดาความคิดของพวกเขาได้และพูดอย่างตรงไปตรงมา

“แต่ข้าต้องขอพูดเรื่องไม่ดีก่อน หากลงแข่งเตะ ต้องเตะให้ดี หากมีใครเล่นตุกติกหรือแอบเล่นโกง... เหอเหอ เช่นนั้นอย่าโทษข้าที่ใจร้าย ไม่นึกถึงกฎเกณฑ์ ไร้ความเมตา”

“ไม่กล้า พวกเราไม่กล้า”

ทุกคนต่างรีบปฏิเสธ

แต่พวกเขายังมีท่าทีลังเลและขมวดคิ้ว

“แต่ถ้าเราอยากแข่งเตะลูกหนัง เช่นนั้นการลงทุนในด้านนี้ต้องเยอะพอสมควร พวกเราสามารถช่วยเหลือคนจำนวนมาก ในตอนแรกพวกเราสามารถออกเงินกันได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความจะสามารถลงทุนให้ได้ตลอด”

“ใช่”

สิ่งที่เขาพูดตรงประเด็น คนอื่นต่างพากันเห็นด้วยและเห็นได้ชัดว่าทุกคนต่างเป็นกังวล

“ข้าได้คิดเรื่องนี้เผื่อทุกคนแล้ว”

จางฝูยิ้ม จากนั้นอธิบายต่อ

“พวกเจ้าสามารถประชาสัมพันธ์กันล่วงหน้าได้ ดึงให้ประชาชนสนใจ ช่วยให้พวกเจ้ามีฐานแฟนคลับได้”

“หลังจากนั้นเมื่อเห็นว่าหน้างานจริงมีประชาชนมาเยอะมากแล้ว พวกเราสามารถขายอาหาร ขายอุปกรณ์ต่างๆ ขายของเล่น ขอแค่มีคนเยอะ พวกเจ้ายังขายได้ถูกไหม?”

“ในอนาคต เมื่อมาถูกทางแล้ว พวกเราสามารถเก็บค่าตั๋วได้ ทำไมถึงจะไม่ทำเล่า?”

หลังจากได้ยินดังนั้นทุกคนพลันเข้าใจกระจ่างทันที

ที่แท้เป็นเช่นนี้นี่เอง

“ได้ ในเมื่อท่านใต้พูดเช่นนี้ ข้าเต็มใจเชื่อท่าน การแข่งเตะลูกหนังในครั้งนี้ พวกเราจะพยายามอย่างเต็มที่ ไม่ให้ท่านผิดหวังแน่นอน”

“ใช่ ใต้เท้าจางไม่ต้องกังวล พวกเราจะทำให้เต็มที่ขอรับ”

ทุกคนต่างพูดพร้อมกัน

“ฮ่าๆ เช่นนั้นข้าต้องรบกวนพวกเจ้าแล้วล่ะ”

จางฝูยิ้ม

“แต่พวกเจ้ามีคนมากกว่าสามสิบคน ข้าขอพูดเรื่องไม่ดีก่อน ข้าอยากให้แบ่งเป็นกลุ่มละสิบคนเท่านั้น กลุ่มไหนเล่นได้ดี จะได้รางวัลและตำแหน่ง”

“ได้ ไม่มีปัญหา!”

พวกเขาไม่โต้แย้ง เพราะท้ายที่สุดแล้วในการแข่งขันย่อมมีผู้ชนะและผู้แพ้อยู่แล้ว

หลังจากที่จางฝูเลี้ยงอาหารทุกคนแล้ว เขาก็เดินออกไปส่งพวกเขาอย่างพอใจ

กระเตะลูกหนังไม่ใช่สิ่งที่เขาทำขึ้นมาเพื่อสร้างความสนุกสนานเท่านั้น

แต่เขากำลังเตรียมตัวเท่านั้น โดยให้เมืองถูเหอในเยี่ยนเป่ยเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับการเตะลูกหนัง

ปัจจุบันการเตะลูกหนังได้รับความนิยมในจิ่วโจวเป็นอย่างมาก เขารู้ดีว่าหากการเตะลูกหนังของถูเหอถูกแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว จะดึงดูดผู้คนจากทั่วทุกมุมโลกให้เข้ามาได้

เมื่อมีคน แน่นอนว่าสามารถทำธุรกิจได้ง่ายๆ มีเงินเข้ามาไม่มีที่สิ้นสุด

เขาสามารถลงทุนการก่อสร้างในเมืองถูเหอได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นดึงดูดพ่อค้าจากทั่วทุกมุมโลก ขอแค่มีประชาชนมาจากทั่วทุกมุมโลกมายังเมืองถูเหอเพื่อร่วมสนุก พ่อค้าในเมืองก็จะสร้างรายได้มากขึ้น

เมื่อถึงเวลานั้น เมื่อถูเหอจะยังเป็นเมืองที่ยากจนอีกหรือ?

จางฝูเต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นอีกหนึ่งกลยุทธ์ที่อาจทำให้คนอื่นไม่เข้าใจ

คาดว่าในอีกไม่กี่วัน คนกลุ่มนั้นต้องกลับเข้ามาคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวอีกแน่นอน พวกเขาจะเริ่มมั่นใจและเริ่มทำสิ่งที่เขาต้องการได้อย่างดี

เขากลั้นหายใจเข้าลึกๆ เขาต้องรีบไปถึงเจิ้งหลี่มู่เหมิงให้เร็วที่สุด เมื่อไปถึงที่นั่น เขาจะได้รับความไว้วางใจจางอ๋องอวี่และอ๋องเหยียนได้

แต่ยิ่งเขาเดินทางมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกไม่สบายใจมากเท่านั้น เพราะรู้สึกว่าเขาเดินลึกเข้าไปในม่อเป่ยมากขึ้นเรื่อยๆ เหมือนพวกเขาหาเจิ้งหลี่มู่เหมิงไม่เจอ

รองแม่ทัพกลับไม่ได้รู้สึกเช่นนั้นและพูดอย่างลังเล

“จะเป็นเช่นนั้นหรือ? พวกคนนำทางพวกนั้นนำทางเรามา ถ้าเขาต้องการมีชีวิตรอด พวกเขาไม่ควรหลอกเรา”

“ไม่แน่หรอก”

หลี่ชางกังวลเล็กน้อย กลัวว่าตนจะตกหลุมพรางเข้าจริงๆ เขาโบกมือสั่ง

“พาตัวคนพวกนั้นมาหาข้า ข้าขอยืนยันให้แน่ใจอีกครั้ง”

“ขอรับ!”

นองแม่ทัพรีบวิ่งไปเรียกคนมาทันที

ในไม่ช้า เด็กหนุ่มคนหนึ่งถูกพาตัวไปหาหลี่ชาง

ในตอนนี้ แม้ว่าสีหน้าพวกเขาจะไม่มีความหวาดกลัวเหมือนเมื่อก่อน แต่พวกเขายังมีความกลัวเล็กน้อยเมื่ออยู่ต่อหน้าหลี่ชาง

ว่ากันว่าพวกคนที่ราบภาคกลางเป็นคนอ่อนแอ แต่ระหว่างทางเขาเห็นวิธีการของหลี่ชางมานักต่อนักแล้ว

เขาฆ่าพวกชนเผ่าต่างๆ เห็นวัวเห็นแกะก็ฆ่านำมาทำอาหาร อีกทั้งยังทำเรื่องชั่วร้ายมามาก

คนพวกนี้สงสัยว่า พวกเขาเป็นชาวทุ่งหญ้าหรือเขาหลี่ชางเองก็เป็นชาวทุ่งหญ้าเช่นกัน

วิธีการของหลี่ชางนั้นเหมือนวิธีที่ชาวทุ่งหญ้าใช้จัดการกับพวกคนที่ราบภาคกลางอย่างชัดเจน!