องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1069

ในค่ายทหาร พวกทหารทุ่งหญ้ากำลังร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน

ในค่ายหารของพวกเขา มีเศษอาหารมากมายกองอยู่ แม้แต่ซากกระป๋องก็ยังมี

แน่นอนว่าของเหล่านี้พวกเขาไม่ได้หามาเอง แต่กลุ่มฝ่ายเสบียงจัดหามาให้

พวกทหารทุ่งหญ้าร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนาน กินอาหารที่หายากอย่างมีความสุข

“ฮ่าๆ ข้าได้ยินมาว่าอาหารที่หากินยากเหล่านี้ถูกท่านผู้นำของเราขโมยมาจากพวกอาณาจักรฉิน”

“ใช่น่ะสิ เส้นทางเสบียงอาหารของพวกอาณาจักรฉินถูกองค์ชายของเราตัดขาดหมดแล้ว นำเสบียงกลับมากองรวมกันอยู่ที่บนภูเขา ท่านผู้นำของเราจึงได้ส่งอาหารมาให้พวกเราจำนวนมาก”

“ใครให้เราเป็นทหารคอยเข้าเทพเจ้าหมาป่ากัน ของดีขนาดนี้ ต้องคิดถึงเราก่อนมิใช่หรือ?”

“ฮ่าๆ ข้าอยากปล้นพวกอาณาจักร ได้ยินมาว่าพวกอาณาจักรไม่เพียงแต่ร่ำรวยเท่านั้น แต่ผู้หญิงอาณจักรฉินยังสวยและมีกลิ่นหอมชวนฝันอีกด้วย”

“ฮิฮิ ข้าเองก็อยากลิ้มรสเช่นกัน ว่ารสชาติจะดีแค่ไหน ฮิๆๆๆ”

พวกทหารทุ่งหญ้าพูดคุยเรื่องผู้หญิงอย่างหน้าไม่อาย

“เอ๋?”

ทันใดนั้นทหารทุ่งหญ้าเบิกตากว้างขึ้น โดยในมือถือชามและแก้วเหล้าเอาไว้อยู่ จากนั้นถามขึ้นมาด้วยความตกใจ

“เจ้าได้ยินเสียงเท้าม้าหรือไม่?”

“มีหรือ? อยู่ที่ใด?”

ทหารทุ่งหญ้าอีกคนที่เมามายพูดถึง

“ดูเหมือนว่าจะอยู่ไม่ไกลจากค่ายเรา ดูเหมือนว่าตรงมาทางเราแล้วด้วย”

ทหารทุ่งหญ้าที่พูดขึ้นมาคนแรกตั้งใจฟังอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้นลุกขึ้นมาด้วยความไม่เข้าใจเช่นกัน

“ดูเหมือนจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นแล้ว ละแวกพวกเราก็ไม่ได้มีชาวบ้านเลี้ยงม้าใช่หรือไม่?”

เมื่อพวกเขาสงสัย ธงแนวตั้งขนาดใหญ่ก็ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากด้านหลังเนินเขา และค่อยๆ สูงขึ้นเรื่อยๆ

ทหารทุ่งหญ้าอุทานขึ้นมาว่า

“ดูนั่นสิ นั่นคืออะไรน่ะ?”

ทุกคนเงยหน้าขึ้นมอง พยายามมองให้ชัดเจนว่าคืออะไร

“นั่น ทำไมดูเหมือนธงทหารเลยล่ะ?!”

หลายคนร้องด้วยความตกใจ

ชั่วครู่ต่อมา พวกเขาเข้าใจอย่างถ่องแท้ ท่ามกลางหมอกควันที่ฟุ้งกระจาย กองทัพอาณาจักรฉินพุ่งเข้ามาหาพวกเขาพร้อมกับม้าศึก ตะโกนเสียงดังว่า

จากนั้นพวกทหารทุ่งหญ้าตอบโต้กลับทันที

“กองทัพอาณาจักรฉิน นั่นกงทัพอาณาจักรฉินกำลังจะมา ทุกคน ไปที่ม้า”

ทหารขี้เมาคนหนึ่งตื่นขึ้นมาจากความฝัน เขารีบหยิบอาวุธและเข้าไปในค่ายอย่างตื่นตระหนก ต้องการหลบหนี แต่มันกลับสายเกินไป

การโจมตีของอาณาจักรฉินเร็วแค่ไหนกัน?

ในชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ทหารม้ากองทัพอาณาจักรฉินหลายพันคนเข้ามาในค่ายทหาร

พวกเขาเหวี่ยงหอกและกวัดแกว่งดาบของพวกเขาทุกสารทิศ

การต่อสู้เริ่มโหดร้ายมากขึ้น

“ฆ่ามัน!”