“อีก อีกอย่างนี่เป็นข่าวที่ข้าได้รับมาเมื่อหนึ่งวันก่อนขอรับ พวกทหารยามรักษาการณ์เดินทางมาเร็วที่สุดได้เท่านี้ เพื่อนำข่าวมาให้พวกเรา”
ลูกน้องตัวสั่น
หลังจากอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ได้ยินดังนั้นแล้ว เขาพลันรู้สึกเหมือนฟ้ากำลังจะถล่มลงมา
เขาเคยได้ยินก่อนหน้านี้ว่ากองทัพอาณาจักรฉินมีทั้งหมดสามพันนายได้บุกเข้ามายังม่อเป่ย แต่ในตอนนั้นเขาไม่ได้สนใจอะไรมาก
หรือว่าเป้าหมายที่แท้จริงของพวกนั้นจะเป็นภูเขาหลางจูชู?
ภูเขาหลางจูชูเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา เป็นที่บูชาเทพเจ้าหมาป่าของพวกเขา เป็นสถานที่ดวงวิญญาณของบรรพชนชนเผ่านวี่ห์เจินได้ถูกฝังลงที่นั่น
เมื่อมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น เขาในฐานะท่านผู้นำ แม่ว่าเขาจะฆ่าตัวตายเพื่อขอโทษเทพเจ้าหมาป่าหรือชดใช้คนในชนเผ่า แต่เขาก็ไม่อาจเยียวยาเรื่องที่เกิดขึ้นได้
เขาจะกลายเป็นคนบาปของคนในชนเผ่าทันที!
สีหน้าของอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ซีดเผือด เซเล็กน้อย และรู้สึกว่าในใจปั่นป่วน
เขาไม่อาจทรงตัวได้ จึงพยายามจับโต๊ะเพื่อความมั่นคง จากนั้นกัดฟันพูดว่า
“ไม่เป็นไร มาแค่สามพันคน แต่ข้ามีทหารม้าทุ่งหญ้ากว่าสามหมื่นนายที่ประจำการอยู่ที่นั่น หากพวกอาณาจักรฉินบุกเข้ามาเช่นนี้ มีแต่ตายกับตาย!”
“แต่... แต่ว่า ท่านผู้นำ เมื่อครึ่งเดือนก่อนท่านไม่ได้ขอให้องค์ชายใหญ่นำกองทัพสองหมื่นคนไปปล้นพวกอาณาจักรฉินทางตอนใต้หรือขอรับ?”
รองผู้นำที่อยู่ข้างๆ พูดอย่างลังเล
“ตอนนี้มีทหารประจำการประมาณหนึ่งหมื่นคนที่ภูเขาหลางจูชู...”
อึก!”
ทันทีที่พวกเขาพูดจบอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก
“ท่านผู้นำ!”
ลูกน้องเองก็อึ้งไป เขารีบพุ่งเข้าไปพยุงและพูดอย่างร้อนใจว่า “เรียกหมอมาเดี๋ยวนี้!”
“เสียเวลาเกินไปแล้ว!”
ตาของอ้ายวินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่แดงก่ำ เขาพูดออกมาว่า
“รีบกระจายคำสั่งข้า ให้รีบระดมกองกำลังสองหมื่นคนออกจากเมืองและรีบไปยังภูเขาหลางจูชู ต่อให้ลำบากแค่ไหน ห้ามเกิดอะไรขึ้นกับภูเขาจูชูแม้แต่นิดเดียว”
“อีกอย่าง แจ้งหยงอี้ด้วยว่าอย่าคิดปล้นพวกอาณาจักรฉินอีก ให้เขากลับมาหาข้าทันที!”
หยงอี้เป็นลูกชายคนโตของอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ เขาเป็นคนนำกองทัพสองหมื่นคนไปทางตอนใต้
ลูกน้องอึ้งไปในทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้นและตอบกลับว่า
“แต่ท่านผู้นำ ตอนนี้พวกเราอยู่ห่างจากภูเขาหลางจูชูมากเกินไปนะขอรับ ข้าเกรงว่ามันจะสายเกินไป...”
“หุบปาก!”
อ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก่ออวี่ตะคอกกลับ
“บอกพวกเขา หากภูเขาเหลียงจูชูได้รับความเสียหาย ข้าจะให้พวกเขากล่าวขอโทษเทพเจ้าหมาป่าทุกคน และอย่ากลับมาที่นี่อีก!”
เมื่อลูกน้องได้ยินดังนั้น พวกเขาก็ตกใจกลัวถึงกับทรุดลงไปกับพื้น ร่างของเขาสั่นจนไม่อาจควบคุมได้
...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...