องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1114

องค์ชายใหญ่ได้ยินเช่นนั้น สีหน้าพลันเย็นชาขึ้นมา

เขาขมวดคิ้วแน่น คิดอย่างถี่ถ้วน

เพราะเขารู้ดีว่าที่นายทหารพูดนั้นเป็นเรื่องจริง

หากชีวิตของท่านพ่อกำลังถูกแขวนอยู่บนเส้นด้าย หากเขาไม่ทำอะไรเลย จุดจบที่รออยู่ก็คือความตายเช่นกัน

อย่างไรก็ตาม จะให้เขาฆ่าพ่อตัวเองอย่างนั้นหรือ...

เขาไม่เคยคิดเรื่องนี้มาก่อน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องลงมือเลย เป็นไปไม่ได้แน่นอน

เมื่อเห็นท่าทีเช่นนั้น นายทหารพูดต่อ

“องค์ชายใหญ่ ตอนนี้อาการป่วยของท่านผู้นำแย่มากแล้วพ่ะย่ะค่ะ เขามีชีวิตรอดในแต่ละวันด้วยความเจ็บปวด เขาต้องฝังเข็มและดื่มยาทุกวัน”

“ท่านผู้นำผู้ยิ่งใหญ่ของเรา เขาเองก็คงไม่คาดคิดว่าตัวเองจะกลายเป็นเช่นนี้”

“ดังนั้นองค์ชายใหญ่ ท่านไม่ได้ฆ่าพ่อตัวเอง แต่ในทางกลับกันท่านทำให้ท่านผู้นำพ้นทุกข์ พ้นจากความเจ็บปวด ท่านผู้นำย่อมยินดีที่ให้ท่านเช่นนี้อย่างแน่นอน”

นายทหารเก่งเรื่องโน้มน้าวใจ

“ข้า...”

องค์ชายใหญ่อย่างพูดกลับ

นายทหารกลับถามขึ้นมาอีกครั้ง “องค์ชาย ท่านไม่ต้องการเป็นท่านผู้นำดูแลชนเผ่านวี่ห์เจินหรือ?”

ประโยคนี้วกกลับเข้ามาในความคิดเขา

เขาคิด เขาฝันถึงมันมาตลอด

หลังจากที่เงียบไป จู่ๆ เขาถามกลับ “เจ้าแน่ใจหรือว่าพวกผู้นำเล็กๆ เหล่านั้นล้วนภักดีต่อท่านพ่อ?”

เมื่อนายทหารได้ยินเช่นนั้นพลันหัวเราะ

เขารู้ว่า สิ่งที่เขาพยายามพูดมานั้นสำเร็จแล้ว

...

เช้าวันต่อมา

ฉินเหยียนลุกขึ้นจากเตียง เขาได้รับรายงานข่าวด่วนทันที

“เอ๋ เจ้าบอกว่าแม่ทัพเหินหาวนำกองทัพเตรียมบุกโจมตีเจ้อหลี่มู่เหมิงอย่างนั้นหรือ?”

ฉินเหยียนที่กำลังงัวเงียเล็กน้อย เมื่อได้ยินจ้าวจือหย่ารายงานเรื่องนี้ เขากลับได้สติขึ้นมาทันที

“เพคะท่านอ๋อง!”

จ้าวจือหย่ายิ้มอย่างเป็นกังวล

“ข้าได้ข่าวมาว่า สองวันที่แล้วหลี่ชางนำกองทัพบุกเข้าไปยังเจ้อหลี่มู่เหมิง เขาเหลือกองกำลังเพียงแค่ร้อยกว่าคนที่ภูเขาหลางจูชูเพคะ”

“เด็กบ้านี่เสียสติไปแล้วหรือ? ข้าให้เขาเบี่ยงเบนความสนใจมิใช่หรือ?”

ฉินเหยียนจ้องเขม่ง ไม่คิดว่าหลี่ชางจะทำเกินเรื่องถึงขนาดนี้

นี่ถือว่าเขาเสี่ยงชีวิตตัวเองมากเกินไป!