ทันทีที่มือสัมผัสโดนแล้วเขาก็โล่งใจขึ้นมาทันที และได้แสดงสีหน้าที่ดีใจออกมา ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป เขาก็คือท่านผู้นำแห่งชนเผ่าหนี่ว์เจินแล้ว!
“เนรคุณ!”
จนกระทั่งตอนนี้อ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่จึงจะเปล่งเสียงออกมาได้ เสียงของเขาแหบแห้งอย่างยิ่ง มันเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยวและเสียใจ
“พรวด!” เขาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว และได้กระอักเลือดออกมา ทำให้เตียงเลอะเลือด จากนั้นก็ล้มไปอย่างไร้เรี่ยวแรง
“ท่านผู้นำ!”
หลายคนในเต็นท์สีหน้าเปลี่ยนไปทันที แม้ว่าพวกเขาจะเข้าร่วมการกบฏ แต่ก็รักและเคารพนับถืออ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่อย่างยิ่ง เมื่อเห็นว่าเขานิ่งไปก็กระวนกระวายใจขึ้นมา
“รีบไปเรียกหมอมา รีบไปซะ”
องค์ชายใหญ่เองก็ร้อนใจ เขารีบออกคำสั่งไป เมื่อมีคนกำลังจะไปเรียกหมอ ก็ถูกฮูมู่หลู่ขัดขวางเอาไว้
ฮูมู่หลู่เดินมาตรงที่นอนแล้วใช้มือสัมผัสตรงปลายจมูกของอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่ จากนั้นก็คุกเข่าแล้วประกาศว่า
“องค์ชายใหญ่พ่ะย่ะค่ะ ท่านผู้นำได้ถึงแก่กรรมแล้ว องค์ชายใหญ่โปรดสืบทอดตำแหน่งท่านผู้นำตามหนังสือ เพื่อเป็นผู้นำแห่งชนเผ่าหนี่ว์เจิน สร้างความรุ่งเรืองอีกครั้งพ่ะย่ะค่ะ!”
จากนั้นทุกคนก็ได้คุกเข่าลงพร้อมเพรียงกัน แล้วตะโกนอย่างเคารพว่า
“เข้าเฝ้าท่านผู้นำพ่ะย่ะค่ะ ขอท่านผู้นำอยู่ยงคงกระพัน รวมทุ่งหญ้าเป็นหนึ่ง!”
องค์ชายใหญ่มองทุกคนแล้วจู่ๆก็อึ้งไป ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เมื่อมาถึงจุดนี้จริงๆแล้วเขากลับรู้สึกเสียใจภายหลังขึ้นมา เขาสับสนไปหมด เขาอยากจะเป็นท่านผู้นำไม่ใช่รึ? แล้วเหตุใดเมื่อเห็นภาพเช่นนี้แล้วกลับรู้สึกเศร้าอย่างประหลาดกัน
“เป็นอะไรรึพ่ะย่ะค่ะ?” เมื่อฮูมู่หลู่เห็นท่าทีเช่นนี้ของเขาก็ถามขึ้นทันทีว่า “หรือว่าท่านผู้นำมีความกังวลใดงั้นรึพ่ะย่ะค่ะ?”
เมื่อองค์ชายใหญ่ได้ยินดังนั้นก็สะดุ้ง เขามองท่านพ่อที่สิ้นใจไปแล้ว และแล้วก็พูดว่า
“บอกกับทุกฝ่าย ท่านพ่อได้สิ้นใจแล้วในคืนนี้เวลาโฉ่ว โดยมีข้าสืบทอดตำแหน่งท่านผู้นำ ทุกฝ่ายจะต้องเคารพเชื่อฟังต่อข้า ไม่เช่นนั้นจะถือว่าคิดกบฏ!”
เมื่อเขาพูดจบแล้วก็มีเสียงขานรับอย่างดังสนั่นว่า “พ่ะย่ะค่ะ!”
ฟ้าค่อยๆสาง
เมื่อฮูมู่หลู่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็ได้รีบพาทุกคนมายังสถานที่ที่กักขังเหล่าแม่ทัพไว้อย่างร้อนใจ
เหล่าแม่ทัพร้อนใจกันทั้งคืน แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย จนกระทั่งพวกเขาเห็นว่าฮูมู่หลู่เข้ามา สีหน้าของพวกเขาก็ซีดเซียวไปหมด เกรงว่าอ้ายซินเจวี๋ยหลัวเก๋ออวี่คงถูกพวกมันสังหารไปแล้ว
เป็นไปตามคาด สิ่งแรกที่ฮูมู่หลู่กล่าวก็คือเรื่องนั้น
“ท่านผู้นำได้สิ้นใจเมื่อคืนนี้เวลาโฉ่ว บัดนี้องค์ชายใหญ่อ้ายซินเจวี๋ยหลัวหย่งอี้สืบทอดตำแหน่งท่านผู้นำ ทุกฝ่ายควรจะยอมจำนนต่อพระองค์ ตามหลักแล้วพวกเจ้าเองก็ต้องยอมจำนน ท่านผู้นำจึงจะคืนอิสระให้พวกเจ้า”
ฮูมู่หลู่พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ เสียงแฝงความหนักแน่น ไม่ยอมให้ต่อต้าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...