องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1178

ทหารยามที่รับผิดชอบในการตรวจสอบคนโค้งคำนับด้วยความเคารพและถามออกไป

จางฝูส่ายหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ข้าไม่เหนื่อย ข้ารอต้อนรับพวกเขาแล้วค่อยไป ลำบากพวกเจ้าหน่อยนะ ความปลอดภัยในเมืองถูเหอขึ้นอยู่กับพวกเจ้าแล้ว”

เขาพูดกับทหารยามทั้งสองอย่างเป็นกันเองราวกับเป็นเพื่อนเก่า ไม่ได้ถือตัวแต่อย่างใด

ทหารยามทั้งสองรู้สึกยินดี รีบเข้ามาพูดคุยกับจางฝูอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ได้พูดคุยกันสักพัก จู่ๆ ยามพลันชี้มาแต่ไกลแล้วถามว่า

“ใต้เท้าจาง ดูนั่นสิขอรับ คนที่ท่านกำลังรอดูเหมือนว่าจะมาถึงแล้ว!”

จางฝูหันกลับไปพลันเห็นรถม้าหลายคันขับเข้ามาอย่างช้าๆ

“ฮ่าๆ ในที่สุดก็มาถึงแล้ว” จางฝูพูดด้วยสีหน้ามี่ความสุขและรีบเดินไปทักทายพวกเขา

ขบวนรถกลุ่มนี้เป็นคนที่เขารออยู่จริงๆ คือตัวแทนจากทั้งสามตระกูล พวกเขามารวมตัวกันที่นี่เพื่อเจรจากับอาณาจักรฉิน

ผู้นำทั้งสามตระกูลเป็นผู้นำของแต่ละกลุ่ม

ผู้นำตระกูลหลิวคือหลิวอวี่หลินที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งหัวหน้าตระกูล

นอกจากนี้ขบวนรถยังมีคนหนุ่มสาวจากสามตระกูลใหญ่ในกลุ่มด้วย ตงเป่ยเอฟโฟร์ มากันครบทุกคน

ในกลุ่ม จางจวินขี่ม้าเข้ามารวมกับกลุ่มของตระกูลหลิว และเดินเคียงข้างหลิวอวี่หลิน

แม้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายจะเป็นผู้นำตระกูล แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันใช่หรือไม่?

“นี่ พี่ใหญ่ นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าเห็นกำแพงสูงขนาดนี้!”

เจ้าสาม หยางคังมองไปที่กำแพงสูงตระหง่านของเมืองถูเหออดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “เมืองถูเหอยิ่งใหญ่มากจริงๆ!”

แม้แต่หลิวอวี่หลินที่อ่านรายงานต่างๆ มาก่อนแล้วยังต้องรู้สึกประหลาดใจ

คนอื่นมองแค่ภายนอก สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจมากก็คือชาวอาณาจักรฉินสร้างกำแพงเมืองเล็กๆ ที่ผุพังให้ดูดีขนาดนี้ได้อย่างไร?

ความยากระดับนี้ ยังยากกว่าการสร้างเมืองใหม่ใช่หรือไม่?

“ฮ่าๆ ยังมีอีกหลายอย่างในเมืองนี้ที่พวกเจ้าต้องตะลึง เมื่อเข้าไปในเมืองพวกเจ้าจะรู้เอง”

จางจวินพูดด้วยรอยยิ้ม

ทุกคนต่างพากันพยักหน้า จากนั้นอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ประตูเมืองด้วยสายตาคาดหวัง

พวกเขาทั้งหมดต้องการรีบเข้าไปในเมืองเพื่อดูให้เห็นกับตาว่าทุกอย่างเจริญรุ่งเรืองมากแค่ไหน ในขณะเดียวกัน พวกเขาอยากเห็นว่าเมืองถูเหอที่อยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรฉินนั้นเป็นอย่างไร

ไม่นาน พวกเขาก็มาถึงหน้าประตูเมือง

จางฝูที่ยืนอยู่ข้างนอกประตูเมืองเดินเข้ามาทักทายพวกเขาด้วยตัวเอง

“ฮ่าๆ แขกผู้มีเกียรติทุกท่านในที่สุดก็มาถึงแล้ว”

จางฝูทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้มกว้าง

ผู้นำตระกูลทั้งสามไม่กล้ารีรอ พวกเขารีบลงจากรถและโค้งคำนับทำความเคารพ