องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1241

ไม่ให้เขาพูดต่อ เขาจึงทำได้แค่กลืนคำพูดทั้งหมดเข้าไป และพูดออกมาได้เพียงว่า

“ในเมื่อท่านอ๋องไม่อยากฟัง กระหม่อมจะเก็บข้อสงสัยเอาไว้พ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนไม่สนใจและถามไปว่า

“เจ้าคิดอยากรับใช้ข้าหรือไม่?”

“กระหม่อมยินดีติดตามท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ” หลิวอวี่หลินตอบอย่างไม่ลังเล

หลังจากการทดสอบอีกฝ่าย เขาตัดสินใจแล้วว่าฉินเหยียนเป็นเจ้าเหนือหัวที่ฉลาด ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาตั้งใจจะติดตามอีกฝ่าย”

“ดี ในเมื่อเป็นเช่นนี้ หลิวอวี่หลินเจ้าฟังคำสั่งข้าให้ดี”

ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจัง

“พ่ะย่ะค่ะ”

หลิวอวี่หลินปฏิบัติและพูดด้วยความเคารพ

“ข้าจะแต่งตั้งให้เจ้าคอยควบคุมกรมโยธาธิการ รับผิดชอบและให้ความร่วมมมือในการสรางอู่ต่อเรือหลวง และยังดำรงตำแหน่งเป็นเจ้ากรมตรวจสอบอู่เรือหลวงด้วย หลังจากวันนี้เจ้ากลับไปเก็บข้าวของและออกเดินทางในเช้าวันพรุ่งนี้ เพื่อเข้ารับตำแหน่ง”

ฉินเหยียนโบกมือและยืนขึ้นทันทีหลังจากออกคำสั่ง และเตรียมออกไป

หลิวอวี่หลินอึ้งไปเมื่อได้ยินการแต่งตั้ง นี่เป็นแค่หัวหน้าคนงานมิใช่หรือ?

เจ้ากรมตรวจสอบคืออะไรกัน? ดูจากชื่อแล้ว ให้เขาตรวจสอบคุณภาพเรือหรือ? คำถามคือมีแค่เขาคนเดียวหรือ?

ไม่ หากคิดว่าเขาไม่ใช่พนักงาน หากให้เขารับผิดชอบในเรื่องนี้ ดูเหมือนจะเป็นคำสั่งที่ไม่สอดคล้องกันเท่าไหร่

หลิวอวี่หลินคุกเข่าลงบนพื้น ไม่ลุกขึ้นมาเป็นเวลานาน ในขณะที่ฉินเหยียนออกไปอย่างเงียบๆ

หลังจากนั้นไม่นาน เขายืนขึ้นและเดินออกไปข้างนอก

ทันทีที่เขากลับไปถึงจวนเจ้าเมือง จางฝูรีบตะโกนเรียกเขาทันที

“หลิวอวี่หลิน ข้าเห้นว่าองค์ชายอารมณ์ดีมิใช่น้อย ครั้งนี้พวกเจ้าพูดคุยกันสนุกสนานเลยใช่หรือไม่?”

จางฝูถามด้วยรอยยิ้ม

ครั้งนี้ในตอนที่เขารอ เขายังเป็นกังวล แต่ในตอนที่เห็นฉินเหยียนเดินกลับไป เขาเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของอีกฝ่าย

หลิวอวี่หลินยิ้มอย่างขมขื่น จากนั้นส่ายหน้าและพูดว่า

“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเป็นการสนทนาที่ดีหรือไม่”

จางฝูตกใจเล็กน้อย จากนั้นถามออกไปอย่างแปลกใจว่า

“ท่านอ๋องมีคำสั่งแต่งตั้งให้เจ้าหรือไม่?”

หลิวอวี่หลินพยักหน้า

จางฝูเดินเข้าไปหาทันทีและถามเสียงเบา

“ตำแหน่งอะไร?”

เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้มีพรสวรรค์ อ๋องเหยียนสามารถมอบหมายงานและมอบความไว้วางใจให้กับเขาได้ บางทีตำแหน่งอาจจะทัดเทียมเขาเสียด้วยซ้ำ ดังนั้นเขาจึงอยากพูดคุยด้วยเล็กน้อย