องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1274

ทุกคนต่างกำลังพูดคุยกัน แต่ฉินอวี่กลับสงบจนน่าประหลาดใจและสั่งไปว่า

“ส่งผู้ส่งสารออกไปกระจายคำสั่งข้า ให้แจ้งกองทัพซ้ายขวา ให้พวกเขาช่วยลดแรงกดดัน ตอนนี้พวกเราคอยประคองสถานการณ์เอาไว้ก่อนอย่าเพิ่งตกใจ เหลือศัตรูเพียงแค่สามสี่หมื่นคน ทหารหนึ่งแสนห้าหมื่นนายต่อทหารสามสี่หมื่นนาย ยังคงต้องสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่ง!”

เมื่อทุกคนได้ยินดังนั้น พวกเขารู้สึกมั่นใจมากขึ้น พยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นดำเนินการตามแผนของฉินอวี่ทันที

...

อีกด้านหนึ่ง ทั่วป๋าเยี่ยนที่ถูกล้อมโดยกองทัพอาณาจักรฉิน เช้าวันนี้จู่ๆ ก็ได้รับข่าวใหญ่

“ฮ่าๆๆๆ สวรรค์ไม่ทำร้ายข้า!”

ทั่วป๋าเยี่ยนหัวเราะอย่างบ้าคลั่งด้วยสีหน้าปิติยินดี เขายืนขึ้นอย่างตื่นเต้นและตะโกนว่า

“พี่น้องทั้งหลาย การล้อมของข้าศึกได้เปิดช่องว่างไว้แล้ว พวกเรารีบใช้โอกาสนี้หนีกันเถิด!”

พวกเขารู้สึกมีความสุขมากในตอนนี้ ราวกับว่าหมอกควันที่รบกวนเขามาหลายวันได้หายไปในทันที

ในเวลานี้ บรรดาแม่ทัพที่อยู่รอบตัวเขายังคงกังวลเล็กน้อย และมีคนพูดขึ้นมาว่า

“ท่านใต้เท้า นี่อาจจะเป็นแผนลวงของอาณาจักรฉินก็ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”

“ใช่ จุดประสงค์ก็เพื่อทำให้พวกเราติดกับ”

“ใต้แล้วท่านใต้เท้า ท่านควรคิดให้รอบคอบอีกสักหน่อยพ่ะย่ะค่ะ ตอนนี้พวกเราไม่สามารถกลับตัวไปไหนได้แล้ว”

แม่ทัพส่ายหน้า พวกเขายังรู้สึกหวาดกลัว

ในเวลาเดียวกัน พวกเขายังหวังว่าทั่วป๋าเยี่ยนจะเปลี่ยนนิสัยอวดดีของตนเองได้ เพราะอาณาจักรฉินนั้นไม่ได้จัดการง่ายๆ เลยจริงๆ และกองทัพทั้งหมดของพวกเขาอาจจะถูกฆ่าตายที่นี่

อย่างไรก็ตาม ทั่วป๋าเยี่ยนยังคงอวดดี แต่ครั้งนี้ความอวดดีของอีกฝ่ายทำให้บรรดาแม่ทัพมีความหวังริบหรี่มาก

เขาตะคอกไปว่า

“ข้าว่าพวกเจ้าถูกพวกอาณาจักรฉินทำให้กลัวจนขี้หดตดหายกันหมดแล้ว อาณาจักรฉินได้นำกองทัพกว่าแปดแสนนายเพื่อล้อมพวกเรา ด้านในอาณาจักรพวกมันนั้นว่างเปล่า แน่นอนว่าต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น ดังนั้นถึงมีคนกลับไปยังกองทัพ ยังจะมีอะไรให้แปลกใจอีกหรือ?”

แต่ท่านใต้เท้า จะบังเอิญขนาดนี้ได้อย่างไรกัน?”

“ใช่แล้วท่านใต้เท้า นี่มันแปลกเกินไป ท่านควรคิดให้รอบคอบอีกครั้งพ่ะย่ะค่ะ”

บรรดาแม่ทัพยังคงยืนกรานในความคิดของตน

ทั่วป๋าเยี่ยนโดยปกติไม่สนใจพวกเขาอยู่แล้ว ยิ่งไม่สนใจเข้าไปอีก

“ทหาร กระจายคำสั่งข้า! แผนการกองทัพมีการเปลี่ยนแปลง ทุกคนรีบบุกไปข้างหน้า ขอเพียงแค่เราออกจากวงล้อมของอาณาจักรฉินได้ เราก็จะชนะ!”

เหล่าบรรดาแม่ทัพมองหน้ากันและถอนหายใจ ก่อนจะออกไปกระจายคำสั่ง

...