องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1325

“จำไว้ให้ดี อย่าทิ้งร่องรอย”

“พ่ะย่ะค่ะ เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อต้าหย่งออกไป เสนาบดีกรมพิธีการถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกและเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากตน

แต่เขายังรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อย จึงถามออกมาว่า

“ท่านอ๋อง ท่านเป็นถึงอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉิน หากข่าวนี้แพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรว่าท่านทำเช่นนี้กับทูตต่างเมือง กระหม่อมเกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดีนัก...”

ฉินเหยียนหัวเราะแล้วถามว่า

“ข้าพูดหรือว่าจะทำอะไรกับพวกมัน? สวรรค์รู้ แผ่นดินรู้ ข้ารู้และเจ้าก็รู้ดีว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับข้าและอาณาจักรฉินเลย กลับตรงกันข้าม หากพวกมันถูกรังแก ข้าจะให้อาณาจักรฉินเป็นผู้ตัดสินและค้นหาว่าใครรังแกพวกมัน”

“นี่...”

เสนาบดีกรมพิธีการอึ้งไป และนิ่งเป็นเวลานาน

เมื่อเขาได้สติกลับมา สายตาของเขาก็เปลี่ยนไปทันที เขามองไปที่ฉินเหยียนด้วยความประหลาดใจ

ท่านอ๋องที่มีชื่อเสียงโด่งดังคนนี้ ที่แท้เขาก็มีด้านร้ายๆ เช่นนี้อยู่หรือ?

แบบนี้ก็ดี ไม่เพียงแต่ได้ระบายความโกรธเท่านั้น แต่ยังทำให้ไม่มีให้กล้าจับผิดอาณาจักรฉิน ดังนั้นเขาจึงแสดงความเคารพอย่างจริงใจและพูดด้วยรอยยิ้ม

“สิ่งที่ท่านอ๋องพูดก็คือ เมื่อครู่กระหม่อมจะทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไร ท่านอ๋องเองก็จะไม่พูดอะไรเช่นกัน”

“ฮ่าๆ ท่านใต้เท้าเป็นคนฉลาดจริงๆ” ฉินเหยียนหัวเราะเสียงดัง มองไปที่เสนาบดีกรมพิธีการและพูดอย่างขบขัน

“ใต้เท้า ในอนาคตท่านต้องเรียนรู้ที่จะยืดหยุ่นและปรับตัวตามสถานการณ์ คนที่ทำตามกฎเกณฑ์อยู่เสมอ ไม่อาจไล่ตามอาณาจักรฉินได้”

หลังจากพูดเช่นนั้น ฉินเหยียนก็ตบไหล่เสนาบดีกรมพิธีการและเดินไปยังห้องหนังสือของฮ่องเต้

เหลือเพียงเสนาบดีกรมพิธีการเท่านั้นที่ยังยืนอยู่ที่นั่น ใบหน้าเขาเปลี่ยนจากสีแดงเป็นสีขาว ไม่นานหลังจากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นและส่ายหน้าเดินจากไป

...

ฉินเหยียนมาถึงห้องหนังสือ ราวกับเดินเข้าไปในบ้านของตัวเอง จากนั้นตะโกนจากระยะไกล

“พี่ใหญ่? พี่ใหญ่อยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

ฉินชงกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือเพื่ออ่านสาส์น

หลังจากได้ยินเสียง เขาก็เงยหน้าขึ้นมาและเห็นว่าเป็นฉินเหยียน เขาจึงยิ้มออกมาทันที

“เจ้าสิบสี่ เจ้าเองหรือ มาหาข้ามีเรื่องอันใด?”

“อืม ข้ามีธุระจึงมาหาท่านพี่”

ฉินเหยียนพยักหน้า จากนั้นเดินเข้าไปหาฉินชง หยิบแผนที่ออกมาแล้วโยนลงไปที่โต๊ะ

ฉินชงถามด้วยความสงสัย

“ต้องการใช้ของสิ่งนี้ทำอะไรหรือ?”

ฉินเหยียนยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติและพูดว่า

“มาหาท่านพี่เพื่อสร้างเมืองหลวงใหม่น่ะสิ”

ฉินชงได้ยินเช่นนั้นเขาตกใจมาก