องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 133

เมืองหลวงแห่งอาณาจักรฉิน

ณ ตำหนักจินหลวน

สีหน้าของฮ่องเต้ฉินมืดครึ้ม เขานั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรพลางกุมขมับ

ในฐานะบิดาเขาเป็นห่วงบุตรชายทั้งสามของเขา ในฐานะฮ่องเต้เขาใส่ใจกับความอยู่รอดของอาณาจักร

นับตั้งแต่ทัพใหญ่ออกเดินทาง ไม่เคยมีคืนไหนที่ฮ่องเต้ฉินนอนหลับสนิทเลยแม้แต่คืนเดียว

ผ่านไปกว่าครึ่งเดือนแล้ว เมื่อคำนวณจากระยะเวลาการศึกสงครามระหว่างฉินและจ้าวสองอาณาจักรได้เริ่มขึ้นแล้ว

ในเวลานี้เหล่าขุนนางในราชสำนักถูกแบ่งออกเป็นหลายฝ่ายและกำลังถกกันอย่างเผ็ดร้อน

"อาณาจักรจ้าวมีทหารกว่าแสนนาย ส่วนต้าฉินของเราส่งทหารไปป้องกันเพียงห้าหมื่นนาย เมื่อดูจากสถานการณ์นี้ไม่แน่ว่าจะปกป้องด่านเจียยวี่ไว้ได้!"

"แม้ว่าต้าฉินของเราจะสถาปนาอาณาจักรโดยการรบ แต่เท่าที่ข้ารู้หลายปีมานี้กำลังทางทหารของอาณาจักรจ้าวนั้นแข็งแกร่งกว่าต้าฉินของเราหลายเท่านัก!"

"เมื่อดูจากระยะเวลาแล้วคาดว่าสงครามกับอาณาจักรจ้าวได้เริ่มขึ้นแล้ว หากแม่ทัพของต้าฉินพ่ายแพ้ปกป้องด่านเจียยวี่ไว้ไม่ได้ เมื่อคนหนึ่งถูกหมิ่นเกียรติทั้งครอบครัวก็พังพินาศ!"

เหล่าขุนนางทั้งบุ๋นและบู๊ที่ไม่ได้รับข่าวสารการรบจากแนวหน้าต่างก็อดมิได้ที่จะคาดเดาสถานการณ์สงครามไปต่างๆนานา

หลังจากคิดและโต้เถียงกันซ้ำแล้วซ้ำอีก พวกเขาต่างก็รู้สึกว่าสงครามครั้งนี้มีความเป็นไปได้ว่าจะพ่ายแพ้ ดังนั้นจึงมีขุนนางผู้หนึ่งกล่าวขึ้นมาอย่างระมัดระวังว่า

"ฝ่าบาท การสู้รบระหว่างสองอาณาจักรในครั้งนี้ หากกองทัพของเราพ่ายแพ้และกองทัพจ้าวบุกมายังเมืองหลวง จะทำอย่างไรดีพะยะค่ะฝ่าบาท!"

หินก้อนเดียวก่อให้เกิดระลอกคลื่นนับพัน

ฝ่ายที่ยอมจำนนบางคนรีบโยนมลทินของผู้ก่อชนวนสงครามระหว่างสองอาณาจักรไปให้แก่ฉินเหยียนทันที จึงยืนขึ้นกล่าวว่า

"ใช่แล้วพะยะค่ะ ฝ่าบาท การศึกสงครามครั้งนี้เกิดจากองค์ชายสิบสี่สังหารผู้คนในคืนงานเลี้ยงและหยามเกียรติองค์หญิงแห่งอาณาจักรจ้าว ผลที่ตามมาทั้งหมดนี้ควรจะให้องค์ชายสิบสี่เป็นผู้รับผิดชอบพะยะค่ะ!"

"ฝ่าบาทพะยะค่ะ ตามความเห็นของกระหม่อม หากจะระงับโทสะของอาณาจักรจ้าวเพื่อแลกกับความสงบสุขของต้าฉินของเรา มิสู้ตัดศีรษะขององค์ชายสิบสี่แล้วมอบให้แก่อาณาจักรจ้าวเถิดพะยะค่ะ!"

"กระหม่อมเห็นด้วยพะยะค่ะ! หากเสียสละองค์ชายสิบสี่และสามารถแลกคืนความสงบสุขของต้าฉินได้ เหตุใดจะไม่ทำเล่า!"

ฮ่องเต้ฉินโมโหจนหน้าเขียว โอรสของเขากำลังปราบปรามความวุ่นวายอยู่แนวหน้า ทว่าเหล่าขุนนางที่อยู่แนวหลังกลับต้องการตัดศีรษะโอรสของเขา แต่ละคนต่างก็อ้างว่าเพื่อต้าฉิน ทำให้เขาตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ในขณะที่ยังไม่รู้ว่าจะตัดสินใจอย่างไร ก็มีเสียงรายงานดังขึ้นมาจากด้านนอกตำหนักจินหลวนว่า

"รายงาน! ชัยชนะอันยิ่งใหญ่ในสนามรบ!"

ผู้ส่งสารถือบันทึกสงครามไว้ในมือแล้วรีบเข้าไปในตำหนักจินหลวน คุกเข่าลงเบื้องหน้า สองมือถือบันทึกสงครามและตะโกนว่า

"กราบทูลฝ่าบาท ศึกแรกที่ด่านเจียยวี่ได้รับชัยชนะ องค์ชายสิบสี่ใช้อสนีบาตสังหารกองกำลังแนวหน้าของอาณาจักรจ้าว ไปห้าพันนายพะยะค่ะ!"

ทันทีที่กล่าวคำพูดนี้ออกมาท้องพระโรงก็ระเบิดทันที

"ว่าอย่างไรนะ? องค์ชายสิบสี่เรียกอสนีบาต เจ้ารู้ไหมว่าเจ้ากำลังพูดอะไรอยู่!"

"เหลวไหล คนธรรมดาจะสามารถเรียกอสนีบาตได้อย่างไร เจ้าคิดว่าเขาเป็นเทพเซียนหรือ พูดจาไร้สาระ!"