เมื่อแม่ทัพแห่งอาณาจักรจ้าวมองไปยังทิศทางที่ทหารชี้ก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก
"น้ำบ่า!"
ในขณะที่พูดน้ำบ่าสูงสองสามเมตรก็พุ่งออกมาจากลำธารบนภูเขาราวกับสัตว์ป่าและเข้าท่วมค่ายทหารของอาณาจักรจ้าว
แม่ทัพของอาณาจักรจ้าวเห็นท่าไม่ดีจึงตะโกนทันทีว่า
"ถอยทัพแล้วรีบวิ่งไปที่สูง! เร็วเข้า!"
หลังจากนั้นเขาก็คว้าทหารที่อยู่ข้างๆผู้ซึ่งยังตกอยู่ในภวังค์ด้วยความหวาดกลัวและถอยหนีไป
"น้ำไหลบ่ามาแล้ว!"
"รีบถอยเร็วเข้า!"
เหล่าทหารต่างบอกต่อๆกันไปและวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนก
ทว่าน้ำบ่านั้นเหมือนกับม้าป่าที่ตื่นตระหนก เมื่อผสมกับกิ่งก้านของต้นไม้ที่ถูกตัดและก้อนหินพวกมันก็พุ่งทะยานตรงไปที่ ด่านถงกวานด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
เมื่อแม่ทัพแห่งอาณาจักรจ้าวและเหล่าทหารเผชิญกับคลื่นสูงตระหง่านก็ไร้แรงต้าน พวกเขาไม่มีเวลาที่จะถอยหนีจึงเหมือนกับลูกโบว์ลิ่งที่พลิกคว่ำและถูกซัดจนม้วนกลืนเข้าไปในคลื่นลูกใหญ่
ทหารของอาณาจักรจ้าวบางคนไม่มีเวลาวิ่งเสียด้วยซ้ำ และถูกกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากกลืนหายไปทันทีขณะหลบหนีอย่างเร่งรีบ
กระแสน้ำไหลแรงมาก คลื่นซัดสูงเสียดฟ้า เมื่อพัดผ่านไปทางใดก็ทำลายทุกสิ่ง แม้แต่ต้นไม้ใหญ่ก็ถูกถอนรากถอนโคนจนหลุดลอยไปตามน้ำ
เหล่าทหารแห่งอาณาจักรจ้าวบางคนที่โชคดีพอที่จะไม่จมน้ำก็ถูกต้นไม้และก้อนหินชนปางตาย
เสียงน้ำบ่าผสมรวมกับเสียงร้องอันโหยหวนช่างน่าสะเทือนใจ ในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจด่านถงกวานทั้งหมดก็ถูกน้ำท่วมจนราบเป็นหน้ากลอง และเมืองทั้งเมืองก็ถูกฝังอยู่ใต้กระแสน้ำ
เมื่อเหล่าทหารของอาณาจักรฉินที่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองของด่านเจียยวี่เห็นกระแสน้ำที่ไหลถาโถมลงมา พวกเขาทั้งหมดต่างก็ตกตะลึงอยู่กับที่
องค์ชายใหญ่ฉินชงตกใจมากจนอ้าปากค้างและพึมพำว่า
"นี่ นี่ทำได้อย่างไร"
เหล่าทหารต่างก็วิพากษ์วิจารณ์ไม่หยุด
"บอกว่าจะควบคุมอสนีบาตก็ควบคุมอสนีบาตได้ บอกว่าจะเรียกวารีก็เรียกวารีได้ นี่ไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์จะสามารถทำได้!"
"องค์ชายสิบสี่ต้องเป็นเทพอย่างแน่นอน!"
เวลานี้องค์ชายสิบสี่ได้กลายเป็นเทพในสายตาของพวกเขา และพวกเขาก็รู้สึกชื่นชมและเคารพมากยิ่งขึ้น
ฉินเหยียนยิ้มอย่างหยิ่งผยอง คนโบราณเหล่านี้หลอกง่ายจริงๆ ใช้เคล็ดลับเล็กๆน้อยๆก็เพียงพอที่จะโน้มน้าวพวกเขาได้แล้ว
.........
มวลน้ำท่วมคงอยู่เป็นเวลานาน
จนกระทั่งรุ่งอรุณสีเทาโผล่พ้นขอบฟ้า แสงยามเช้าค่อยๆแผ่กระจายไปทั่วพื้นที่ และน้ำบ่าที่ซัดเข้ามาก็ค่อยๆลดระดับลง
ภายในด่านถงกวานเต็มไปด้วยซากปรักหักพัง
สิ่งปลูกสร้างทั้งหมดพังราบเป็นหน้ากลอง ต้นไม้ใบหญ้าล้วนถูกรื้อถอน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...