เมื่อมาส่งเฉินอวิ๋นฟางแล้ว เฉินอวิ๋นฟางก็อยากจะให้ทั่วป๋าเยี่ยนค้างคืนกับนาง แต่ทั่วป๋าเยี่ยนก็หาเหตุผลข้างๆคูๆไป
เฉินอวิ๋นฟางสีหน้าสลดใจ แต่แล้วนางก็เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ นางดึงแขนของทั่วป๋าเยี่ยนแล้วยิ้มแย้มพูดว่า
“พี่ทั่วป๋า ข้าบอกข่าวดีให้ อยากฟังรึไม่”
“ข่าวดีอะไรรึว่ามาสิ” ทั่วป๋าเยี่ยนถามขึ้นอย่างรำคาญใจ
เฉินอวิ๋นฟางพูดอย่างเขินอายว่า “วัน......วันนี้ข้าไปหาหมอมา......หมอบอกว่าข้าตั้งครรภ์ลูกของพี่ พี่ทั่วป๋า พี่......พี่จะสู่ขอข้าเมื่อไรรึ?”
ทั่วป๋าเยี่ยนไม่รู้สึกอะไรเลย แต่ก็ต้องแสร้งทำต่อไป เขาจับมือของเฉินอวิ๋นฟางอย่างอ่อนโยนแล้วพูดว่า
“ลูกคนนี้คือของขวัญที่ข้ามอบให้เจ้า”
“จริงรึ? ขอบคุณพี่ทั่วป๋ามากนะเจ้าคะ” เฉินอวิ๋นฟางกอดทั่วป๋าเยี่ยนแล้วพูดขึ้นอย่างออดอ้อน จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “แล้วพี่ทั่วป๋าจะสู่ขอข้าเมื่อไรรึ?”
“ระยะนี้ ไว้ข้าหารือกับฮ่องเต้อาณาจักรฉินเรียบร้อยก่อน” ทั่วป๋าเยี่ยนพูดอย่างขอไปที
แต่ต่อให้คำตอบของเขาจะขอไปทีแค่ไหน ก็ทำให้เฉินอวิ๋นฟางรู้สึกหวานชื่นอย่างมาก เฉินอวิ๋นฟางพึงพอใจอย่างยิ่ง นางเดินเข้าไปในบ้านด้วยความดีใจ ส่วนทั่วป๋าเยี่ยนก็รีบจากไป
ทั่วป๋าเยี่ยนไปตามหาตางเสี่ยวฮวาที่ออกจากบ้านกลางดึก โดยมีผู้ใต้บังคับบัญชาคอยนำทาง สุดท้ายก็ได้หาตัวนางพบ......
จนกระทั่งวันที่สอง เมื่อทั่วป๋าเยี่ยนตื่นขึ้นแล้วมองจางเสี่ยวฮวาที่เปลือยกายนอนอยู่ข้างๆกายแล้ว ก็รู้สึกพึงพอใจอย่างยิ่ง
เป็นไปตามคาด เหมือนกับที่ต๋าหลี่ฉีได้กล่าวเอาไว้เลย เพียงแค่เขาแสดงความดีออกมาเล็กน้อย ผู้หญิงอาณาจักรฉินก็ยอมทิ้งทุกอย่างแล้วถวายตัวให้
ปรากฏการณ์ประหลาดเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกแปลใหม่และมีความสุขมาก เขารู้สึกว่าต๋าหลี่ฉีมีความสามารถอย่างยิ่ง หากใช้ให้ดี ในอนาคตก็จะสามารถส่งผู้หญิงอาณาจักรฉินไปในดินแดนชาวตาดได้เรื่อยๆ เพื่อให้ชาวตาดได้เล่นสนุกเพลิดเพลิน เมื่อเป็นเช่นนี้ต่อให้วันหนึ่งเขาต้องกลับไป ก็ยังยังมีความสุขได้ทุกวัน
และแล้วทั่วป๋าเยี่ยนก็คิดจะดึงต๋าหลี่ฉีมาเป็นพวก เมื่อกลับไปแล้วก็ได้พบเขาทันที
“ต๋าหลี่ฉี ข้าจะให้เจ้ามารับใช้ข้า เจ้ายินยอมรึไม่?” ทั่วป๋าเยี่ยนพูดตรงๆ น้ำเสียงหยิ่งยโสราวกับกำลังให้ทาน ด้วยฐานะตำแหน่งของเขาแล้ว ไม่มีทางที่จะพูดเช่นนี้กับคนประเภทต๋าหลี่ฉีด้วยซ้ำ เป็นการให้ที่แท้จริง
เมื่อต๋าหลี่ฉีได้ยินดังนั้นแล้วก็ดีใจมาก เขารีบคุกเข่าขอบคุณ
“กระหม่อมยินดีจะติดตามท่าน ไม่ว่าจะต้องบุกน้ำลุยไฟก็ไม่ยอมถอยพ่ะย่ะค่ะ”
“ฮ่าๆๆ......ต๋าหลี่ฉี นี่จะเป็นเกียรติของเจ้า ต่อไปนี้เจ้าคอยตั้งใจส่งหญิงสาวอาณาจักรฉินไปยังดินแดนชาวตาดให้ดี”
ทั่วป๋าเยี่ยนตบบ่าของต๋าหลี่ฉี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...