องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1370

วันรุ่งขึ้น ม้าออกเดินทางจากเมืองหลวงและเริ่มเดินทางไปยังเขตชายแดนทุกด้านจิ่วโจวเพื่อประกาศพระราชกฤษฎีกานี้

...

เฉินอวิ๋นฟางที่นอนไม่หลับทั้งคืน ในที่สุดฟ้าก็สว่าง

ในที่สุดนางก็ได้เดินทางไปยังดินแดนชาวตาดเสียที

เมื่อมาถึงที่พักม้า ทั่วป๋าเยี่ยนได้เตรียมรถม้าเอาไว้เรียบร้อยแล้ว แต่ตัวเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น

บรรดาเพื่อนๆ ที่ช่วยเฉินอวิ๋นฟางแบกสัมภาระมาให้ รวมไปถึงอาเซียงต่างพากันกล่าวคำอำลา ยกเว้นอาเซียง ผู้หญิงคนอื่นๆ ต่างพูดกันอย่างอิจฉา

บทสนทนาของพวกนางถูกพวกชาวตาดที่รอบนรถม้าได้ยินเข้า

สายตาของพวกเขาเริ่มเป็นประกาย มองหน้ากันด้วยความตื่นเต้น

อย่างไรก็ตามการส่งคนแค่คนเดียวก็ถือว่าเป็นการส่ง ส่งคนเป็นกลุ่มก็ถือว่าเป็นการส่งเช่นเดียวกัน

เหตุใดพวกเขาถึงไม่พาพวกนางทั้งหมดไปยังดินแดนชาวตาดด้วยล่ะ แบบนี้ไม่น่าสนุกกว่าอีกหรือ?

ดังนั้นชายชาวตาดคนหนึ่งยิ้มและถามออกไปทันที

“หากพวกเจ้าอยากไปดินแดนชาวตาดล่ะก็ ไปพร้อมกันได้นะ”

“ใช่ๆ พวกเราไม่ได้เดือดร้อนอะไรอยู่แล้ว” ชายชาวตาดรีบเสริม

ทันทีที่ประโยคนั้นถูกพูดออกไป บรรดาผู้หญิงต่างตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นแสดงสีหน้าดีใจและร้องออกมา

“พวกเราไปดินแดนชาวตาดด้วยกันได้หรือ?”

“แต่พวกเราไม่คุ้นเคยกับที่นั่น ไม่เหมือนพี่ฟางที่มีคนดูแล หากพวกเราไปแล้วปรับตัวกับชีวิตที่นั่นไม่ได้เล่า?”

“นั่นน่ะสิ อีกอย่างพวกเราก็ไม่ได้มีความสามารถอะไรด้วย...”

บรรดาสาวๆ ตื่นเต้นกันมาก ต่างใฝ่ฝันที่จะมีโอกาสได้ไปดินแดนชาวตาดและใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

แต่ปัญหาก็คือพวกนางเป็นกังวลเล็กน้อย เพราะพวกนางไม่เหมือนเฉินอวิ๋นฟางที่มีชายชาวตาดคอยดูแล

พวกนางเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดาๆ หากร้อนใจไปดินแดนชาวตาดกลัวว่าจะต้องลำบาก

“ไม่ต้องกังวล พวกเราชาวตาดยินดีต้อนรับพวกเจ้า”

“ใช่แล้ว อีกอย่างดินแดนชาวตาดของเราเต็มไปด้วยทรัพยากร ทุกครัวเรือนมีกินมีใช้ เจ้าสามารถหาเงินได้หลายสิบเหรียญต่อวันจากการเย็บปักถักร้อย!”

ชาวตาดหลายคนคุยโวไม่หยุด คำพูดของพวกเขาปลุกใจหญิงสาวทันที

“จริงหรือ?”

สาวๆ ต่างกรีดร้องด้วยความดีใจ

ชาวตาดพยักหน้า “เป็นเรื่องจริงสิ”

“แต่หลังจากที่ไปถึงที่นั่นแล้ว พวกเราจะถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังหรือไม่เจ้าคะ ชาวตาดไม่กีดกันชาวต่างชาติหรือเจ้าคะ” หญิงสาวถามอย่างเป็นกังวล

ชาวตาดยิ้มและตอบกลับว่า

“จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร? พวกเราชาวตาดยินดีมาก โดยเฉพาะชาวต่างชาติ พวกเรายิ่งยินดีต้อนรับ พวกเจ้าไม่ต้องกังวลเลย”

“เรื่องจริงหรือ?” สาวๆ พากันสงสัย

“เรื่องจริงสิ พวกเราชาวตาดรักษาคำพูดเสมอ!”