องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1381

“ไสหัวไปซะ ไสหัวไปให้หมดนะ!”

เหล่าหญิงสาวตะโกนอย่างทำอะไรไม่ถูก เนื่องจากครั้งที่แล้วอาเซียงถูกลืมไว้หลังรถม้า ดังนั้นนี่จึงเป็นครั้งแรกที่ถูกทำร้าย และครั้งนี้นางไม่มีวิธีการหลบเลี่ยงได้แล้ว

นางเองก็ถูกลากออกมา เสื้อผ้าถูกเหล่าชาวตาดหลายคนฉีกขาด นางพยายามดิ้นรนอย่างสุดชีวิต เล็บยาวๆของนางข่วนผิวตรงคอของอีกฝ่ายเป็นแผล

แต่คนพวกนั้นกลับยิ่งมีความสุข ราวกับไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดอะไรทั้งนั้น

“นางสารเลว บังอาจข่วนข้าได้นะ!”

คนคนนั้นจับผมของอาเซียงแล้วดึงอย่างแรง

อาเซียงเจ็บปวดอย่างยิ่ง นางโซเซแล้วเกือบจะล้มลงกับพื้น นางรีบจับกำแพงพยุงตัวเอาไว้ จากนั้นก็พยายามถอยหลัง แต่นางเพิ่งจะขยับ ก็ถูกอีกคนหนึ่งจับขาเอาไว้ จากนั้นก็ออกแรงดึงอย่างแรง

ร่างกายของนางล้มลงไปข้างหน้า หน้าผากของนางชนเข้ากับท้องของอีกฝ่ายอย่างแรง

“ฮ่าๆ!”

เหล่าชาวตาดต่างหัวเราะชอบใจ แถมยังแยกเขี้ยวยิงฟันพุ่งเข้าไป

อาเซียงสิ้นหวังไปหมด แต่ในขณะที่เกรงกลัวอย่างยิ่ง เพียงเสี้ยววินาทีนั้น จู่ๆประตูใหญ่ก็ถูกเปิดออก

“หยุดให้หมด!”

ผู้นำของชนเผ่านั้นสีหน้าย่ำแย่อย่างยิ่ง จากนั้นก็เดินเมาพูดอย่างเย็นชาว่า

“หยุดไร้สาระกันก่อน!”

เมื่อพบว่าผู้นำมาแล้ว เหล่าชาวตาดก็นิ่งไปกันหมด แต่พวกเขาก็ยังคงจ้องมองอาเซียงและหญิงสาวคนอื่นๆ ราวกับสุนัขหมาป่าที่หิวโหย ที่จับจ้องกระต่ายอยู่

“ท่านผู้นำมีอะไรรึขอรับ?” มีคนถามขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์

ผู้นำเผ่าพูดขึ้นอย่างเสียอารมณ์ว่า “อาณาจักรฉินไม่ให้เราแตะต้องผู้หญิงอาณาจักรฉิน ไม่รู้ว่าข่านคิดอย่างไรจึงหวาดกลัวพวกอาณาจักรฉิน ยอมไม่ให้เราแตะต้องผู้หญิงอาณาจักรฉิน”

“หา?”

เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วพวกเขาก็สีหน้าเปลี่ยนไปกันหมด เหยื่อที่มาถึงแล้ว ถอดกางเกงแล้วแท้ๆ แต่บัดนี้มาบอกพวกเขาว่าไม่ให้แตะต้องเนี่ยนะ?

“แล้วตอนนี้จะทำอย่างไร?”

ผู้นำคนนั้นจ้องคนที่พูดเขม็งแล้วพูดว่า “จะทำอย่างไรเล่า ข่านออกคำสั่งแล้ว ก็ไม่สามารถแตะต้องผู้หญิงของอาณาจักรฉินได้แล้ว!”

ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้ยินบทสนทนาทั้งหมด ความกลัวและความหวาดผวาของพวกนางหายไปในพริบตา จู่ๆก็เหมือนได้คว้าความหวังสุดท้ายเอาไว้ได้ พวกนางตื่นเต้นจนสบตากัน

ดีจังเลย พวกนางรอดแล้ว!

แต่ว่าทันใดนั้นเอง ก็มีคนคนหนึ่งถามขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์ว่า

“เหยื่อถึงที่หลุดไปเช่นนี้ ใครจะยอมได้เล่า!”

ผู้นำชนเผ่าหัวเราะแล้วพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า

“ที่นี่มีผู้หญิงของอาณาจักรฉินเพียงคนเดียว ที่เหลือไม่ใช่ จะทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ ขอเพียงไม่ถึงตายก็พอ”