องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 188

ด่านเจียยวี่ จวนเจ้าเมือง

“แย่แล้ว ห้ามเลือดไม่ได้แล้ว!”

“รีบไปตักน้ำร้อนมาอีกเร็วเข้า!”

“ไปหาผ้าสะอาดมาอีก เร็วเข้า!”

ภายในจวนเกิดความโกลาหลกันยกใหญ่ เหล่าหญิงสาวพากันวิ่งเหยาะๆ พวกนางยุ่งวุ่นวายกันอย่างมาก ยกน้ำอุ่นเข้าไปด้านในห้องครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อออกมาจากเต็นท์อีกครั้งน้ำในอ่างที่ยกก็เปลี่ยนเป็นน้ำเลือดไปแล้ว เป็นเช่นนี้อยู่หลายต่อหลายรอบ ทุกคนยุ่งจนเหงื่อตกกันหมด แต่ก็ไม่กล้าผ่อนคลายกันเลย

หยางจิ่นซิ่นยืนมองเหล่าหญิงสาวยกอ่างน้ำเลือดออกมาหลายครั้งอยู่ห่างๆ นางรู้สึกผิดอย่างมาก และยืนขึ้นด้วยความร้อนใจ

“ชิ้ง” เหล่าทหารหัวกะทิที่เฝ้านางอยู่ชักดาบออกมาแล้วตะคอกด้วยสีหน้าระมัดระวังว่า

“อย่าขยับ! ถ้าเดินไปด้านหน้าอีกก้าวเดียวข้าจะฆ่าเจ้า!”

หยางจิ่นซิ่นหยุดฝีเท้าลงทันที ทันทีที่นางจะลงมือก็เหลือบไปเห็นเหล่าหญิงสาวที่เดินเข้าเดินออกจากประตูห้อง นั่นยิ่งทำให้นางกระวนกระวายมากยิ่งขึ้น นางยืนกำหมัดอยู่กันที่และภาวนาไม่ให้จ้าวจีเอ๋อร์เป็นอะไรไป

ในห้อง

จ้าวจีเอ๋อร์หายใจแผ่วเบาและสีหน้าซีดเซียว แม้แต่ริมฝีปากของนางก็ยังไร้สีไป แพทย์ทหารยุ่งจนหัวหมุนกันไปหมด พยายามสงบสติอารมณ์และคิดหาทางหยุดเลือดของนาง แต่ผลลัพธ์กลับไม่เป็นไปตามที่คาด ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไปเกรงว่าจะทำอะไรไม่ได้แล้ว

ฉินเหยียนเองก็นั่งไม่อยู่กับที่ หากหญิงสาวผู้มีความงามอันน่าทึ่งเช่นจ้าวจีเอ๋อร์ตาย เขาเองก็ต้องรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต ในขณะที่เขารู้สึกไม่สบายใจ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก ฉินเหยียนเห็นใบหน้าที่เศร้าหมองของแพทย์ทหารแล้วจึงรีบลุกขึ้นถามว่า

“เป็นอย่างไรบ้าง!”

แพทย์ทหารหายใจแรง และพูดด้วยเสียงสั่นคลอนว่า “อะ อ๋องเหยียนพ่ะย่ะค่ะ ข้ามันไร้ความสามารถ ไม่อาจห้ามเลือดขององค์หญิงสามได้เลย ตอนนี้นางเสียเลือดมากเกินไปเกรงว่าจะช่วยไม่ได้แล้ว อย่างไรให้รีบเตรียมจัดงานจะดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ!”

ฉินเหยียนขมวดคิ้วแน่นแล้วพูดอย่างเข้มงวดว่า “เตรียมจัดงานอะไรของเจ้า! ก็แค่เสียเลือดมากเกินไปไม่ใช่รึ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่!”