ความอยากรู้อยากเห็นของทุกคนถูกจุดประกายขึ้นมาอีกครั้ง ของล้ำค่าที่ได้เห็นเมื่อสองครั้งก่อนได้ทำให้พวกเขาเห็นอะไรใหม่ๆ แต่การประมูลรอบนี้อ๋องเหยียนทำการดำเนินการด้วยตนเอง ไม่รู้ว่าจะมีสมบัติหายากอะไรอีก
ฉินเหยียนพูดอย่างมีลับลมคมในช้าๆว่า “เมื่อครู่นี้ทุกท่านเองก็ได้เห็นแล้วว่าของที่บรรดาหญิงสาวใช้ล้วนมีความหอมอยู่ งั้นของที่ผู้ชายใช้ก็ต้องแรงกว่านี้หน่อย! ยกขึ้นมาได้!”
เมื่อสิ้นเสียงก็มีชายฉกรรจ์หลายสิบคนยกไหเหล้าขึ้นมาบนเวที จากนั้นก็วางมันไว้อย่างเป็นระเบียบแล้วถอยลงไป นั่นทำให้ทุกคนต้องชะเง้อหน้ามองกันใหญ่
“หนึ่ง สอง สาม......โอ้ ทั้งหมดมีสามสิบไห”
“พวกเจ้าดูดีๆสิ บางไหมีลวดลายเหมือนกัน บางไหก็ไม่เหมือนกัน ”
“ข้านับแล้ว รวมแล้วมีสามสิบลาย แต่ละลายมีสิบไห!”
ฉินเหยียนชื่นชมว่า “ทุกท่านตาถึงกันจริงๆ เหล้าที่วางอยู่เบื้องหน้านี้รวมแล้วมีสามแบบ!”
สีหน้าของทุกคนมีความผิดหวังกันเล็กน้อย
“ใครๆก็เคยดื่มเหล้ากันทั้งนั้น นี่ถือว่าเป็นหัวใจหลักได้รึ?”
“นั่นสิ ข้าเคยลิ้มลองเหล้าบรรณาการที่ถวายแด่ราชวงศ์มาแล้ว เหล้าบนเวทีจะมีอะไรน่าสนใจอีก!”
“หากสามารถนำเหล้าบนแดนสวรรค์ลงมาให้ข้าลิ้มลองได้ ข้าจึงจะรู้สึกน่าสนใจ!”
ฉินเหยียนคาดไว้แล้วว่าพวกพ่อค้าจะมีแสดงสีหน้าเช่นนี้จึงได้หัวเราะแล้วพูดว่า
“หากเป็นเหล้าทั่วไปข้าเองก็ไม่มีทางเรียกมันว่าหัวใจสำคัญหรอก ที่ข้ามีความมั่นใจก็เพราะเหล้าคือยอดสุราธาราหยกที่ทวยเทพดื่มกันไงล่ะ!”
ทุกคนต่างตกตะลึงกันอย่างมาก “เหล้าที่ทวยเทพดื่มงั้นรึ? จริงรึเนี่ย?”
“มีคำร่ำลือกันมานานแล้วว่าอ๋องเหยียนคือเทพเจ้า หรือจะเป็นเรื่องจริง?”
หยางจิ่นซิ่วที่มองดูสถานการณ์อยู่ชั้นสองหลุดหัวเราะออกมาแล้วพูดว่า
“เฮ้อ คนพวกนี้ล้วนเป็นพวกคนร่ำรวยที่โง่เขลาจริงๆ เหตุใดพูดอะไรพวกเขาก็เชื่อไปหมด!”
จ้าวจีเอ๋อร์ยิ้ม “พวกเราสองคนเป็นคนนอกเหตุการณ์ หากเจ้าอยู่ในเหตุการณ์ด้วยก็คงจะไม่ได้ดีไปกว่าคนพวกนั้นหรอก”
หยางจิ่นซิ่วทำเสียงเย็นชาแล้วพูดว่า “เจ้าล้อเลียนข้าไปเถอะ อีกอย่างข้าก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นเสียหน่อย!”
จ้าวจีเอ๋อร์หลุดหัวเราะแล้วพูดว่า “เจ้าไม่โง่ ข้าโง่เองละกัน ดูต่อกันเถอะ!”
บนเวที
ฉินเหยียนชี้ไปที่ไหแล้วแนะนำแต่ละไหว่า “เหล้าไหนี้มีชื่อว่าตู้คัง เพียงหนึ่งจอกก็สามารถคลายความกังวลนับพันได้ ดังคำกล่าวที่ว่า มีเพียงตู้คังที่สามารถคลายความกังวลได้!”
“ไหนี้มีชื่อว่าเจียงจวินลิ่ง เมามายกลางศึกอย่าหัวเราะ......”
“ส่วนไหนี้คือไป๋ฮวาเนี่ยงที่ออกแบบมาเพื่อเหล่าหญิงสาว”
บรรดาแขกต่างพากันพูดอย่างสงสัยว่า “ตั้งชื่อได้สมแดนสวรรค์นัก แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นดังที่เจ้าพูดมารึเปล่า”
ฉินเหยียนพูดอย่างใจกว้างว่า “จะใช่ยอดสุรารึไม่ ต้องเคยลิ้มลองก่อนจึงจะรู้ เปิดไห!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...