องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 242

หลังจากเดินทางหลายวัน ทั้งละอองฝุ่น ความเหนื่อยล้าจากการนั่งรถที่ต้องเบียดกับเหล่าเด็กรับใช้ ทำให้ซูปั้นเฉินไม่ได้นอนพักผ่อนเลย เขาเหน็ดเหนื่อยอย่างมาก

ส่วนบนรถม้าอีกคันหนึ่ง จ้าวฉี่หมิงวางแผนอยู่ตลอดทาง เพื่อเอาคืนบรรดาพวกกระทำผิดที่มาเหิมเกริมกับเขา

“หึ คราวนี้หากกลับถึงเมืองหลวงแล้ว ข้าจะต้องฟ้องร้องแม่ทัพตระกูลหยางแน่ กล้ามาโอหังได้นะ!”

จ้าวชี่ว์ปิ้งพยักหน้า “ไม่รู้ว่าเด็กนั้นเป็นบ้าอะไร ควรสั่งสอนบ้างแล้วจริงๆ พอดีเลยเราสามารถถวายเหล้าที่ท่านอัครเสนาบดีประมูลมาได้ให้แก่ฝ่าบาท เช่นนี้ก็จะได้ความดีความชอบมาบ้าง”

จ้าวฉี่หมิงท่าทางไม่อยากนัก เขาพูดเสียงเบาว่า “ท่านจ้าวพูดถูก ข้าจะถวายแก่ฝ่าบาทสักไหแน่นอน”

จ้าวชี่ว์ปิ้งเบ้ปากแต่ก็ไม่ได้พูดฉีกหน้า ได้เหล้าสามสิบไหมาฟรีๆแต่ถวายเพียงไหเดียว วางแผนในใจเอาไว้เช่นนี้ช่างตระหนี่จริงๆ ทั้งสองพูดคุยกันจนกระทั่งได้ยินเสียงตะโกนจากด้านนอก

“ภูเขานี้เป็นของข้า ต้นไม้ที่นี่ข้าเป็นคนปลูก หากอยากจะผ่านทางนี้ก็จ่ายเงินซื้อทางมาซะ!”

จากนั้นคนขับรถม้าก็จอดลง จ้าวฉี่หมิงและจ้าวชี่ว์ปิ้งล้มลงมาแล้วด่าทออย่างไม่สบอารมณ์ว่า “ทำอะไรน่ะ!”

เหล่าผู้คุ้มกันขนส่งที่คุ้มกันการเดินทางขบวนรถม้าถืออาวุธแล้วมือสั่นไม่หยุด พวกเขามองไปรอบๆอย่างหวาดระแวง บนยอดเขามีโจรป่าถืออาวุธล้อมพวกเขาอยู่เต็มไปหมด

ซูปั้นเฉินไม่รู้สึกแปลกใจอะไร เขารู้ถึงกฎการเดินทางจึงได้รีบลงจากรถม้าแล้วยิ้มให้เหล่าโจรป่า คารวะแล้วพูดว่า

“เหล่าวีรบุรุษทุกท่าน ข้าเดินทางผ่านทางนี้ไม่ทันระวังจึงได้รบกวนพวกท่านเข้า เป็นความผิดของข้าเอง นี่คือเงินที่เตรียมเอาไว้แก่พวกท่าน ขอให้พวกท่านช่วยเปิดทางด้วยเถิด”

เขาเดินเข้าไปด้วยหน้าตายิ้มแย้ม พร้อมทั้งหยิบเงินออกมายื่นให้หัวหน้าเหล่าโจรป่า หัวหน้าโจรป่ารับเงินมาชั่งน้ำหนักแล้วพยักหน้าอย่างพอใจ

“นับว่าเจ้ารู้ระเบียบ บนรถม้าใส่อะไรไว้?”

ซูปั้นเฉินรู้ว่าคนพวกนี้พอได้รับเงินแล้วจะถามส่งๆสองสามคำถามแล้วปล่อยพวกเขาไป จึงได้ตอบทันทีว่า

“บนรถม้าล้วนเป็นสินค้า......”

“โอหังนัก!”

ยังไม่ทันที่ซูปั้นเฉินจะพูดจบจ้าวฉี่หมิงก็ลงมาจากรถม้าแล้ววางมาดอัครเสนาบดี เขาเดินตรงมาด้วยท่าทีโอหังแล้วชี้ไปยังหัวหน้าโจรป่าพร้อมด่าทอว่า

“กล้าปล้นแม้กระทั่งรถม้าของข้าเช่นนี้ เจ้าจะกำเริบเกินไปแล้ว!”

คำพูดนั้นทำเอาซูปั้นเฉินถึงกับตกใจไป เขาตบหน้าผากอย่างจนปัญญา จบแล้ว ตาเฒ่านี่มาทำผิดระเบียบซะได้ เรื่องใหญ่แล้วสิ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์