องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 259

สือเหล่ยเป็นคนส่งจดหมายฉบับนี้กลับมา พร้อมกับส่งเหรียญหยกของหลี่ชาง เด็กชายที่ตกน้ำมาให้

เดิมทีฉินเหยียนกำลังวางแผนที่จะทำการณ์ใหญ่ แต่ด้วยเหรียญหยกนี้ ทำให้เขายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว

เขายื่นเหรียญหยกให้หญิงงามคนหนึ่ง จากนั้นสั่งให้นางซ้อมเล่นดนตรี หมากรุก อ่านหนังสือและวาดภาพต่อไป จากนั้นหันมาสั่งว่า

“จือหย่า เจ้ารีบเขียนจดหมายหนึ่งฉบับ ขอให้สือเหล่ยพาตัวเด็กคนนั้นมาที่นี่ ให้เขาฝึกฝน ในอนาคตเขาจะมีประโยชน์อย่างมาก”

จ้าวจือหย่าไม่ได้ถามต่อและพยักหน้าตอบรับ

“เจ้าค่ะ”

ฉินเหยียนถามอีกครั้ง

“การฝึกอบรมพวกพ่อค้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

จ้าวจือหย่ารายงานตามความจริง

“กราบทูลรายงานองค์ชาย ทุกอย่างเป็นไปตามคำสั่งของท่าน ทั้งหมดได้ผ่านการตรวจสอบแล้ว สามารถทำตามคำสั่งได้ทุกเวลาเจ้าค่ะ”

ฉินเหยียนลูบคางพิจารณาครู่หนึ่ง

“ส่งคนพวกนี้ไปให้ซูปั้นเฉิง ธุรกิจอาณาจักรจ้าวฝั่งนั้นเขาเป็นคนดูแล”

“รับทราบเจ้าค่ะ”

หลังจากที่จ้าวจือหย่าตอบรับ นางก็มองไปที่หญิงงามทั้งแปดคนด้วยความสับสน ด้วยความสงสัยในใจทำให้นางขมวดคิ้วแน่น

“เจ้ายังมีเรื่องอะไรอีกอย่างนั้นหรือ?”

ฉินเหยียนถาม แต่จ้าวจือหย่าไม่กล้าแก้ตัว จึงประสานมือและรายงานว่า

“ได้โปรดอ๋องเหยียนช่วยอธิบายให้หม่อมฉันเข้าใจอย่างชัดเจนด้วยเจ้าค่ะ เหตุใดท่านถึงทำร้ายตนเองเช่นนี้ สำหรับหม่อมฉันแล้ว หม่อมฉันมองว่าหยางจิ่นซิ่วได้ไม่คุ้มเสียเจ้าค่ะ”

ฉินเหยียนสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วออกคำสั่ง

“พวกเจ้าออกไปก่อน”

“เจ้าค่ะ”

หญิงงามทั้งแปดคนกราบทูลลา และออกจากห้องหนังสือไป

เหลือเพียงสองคนในห้องนี้ ฉินเหียนจึงพูดออกมาว่า

“จือหย่า เจ้าเข้าใจกลยุทธ์ทางทหารอย่างนั้นหรือ?”

จ้าวจือหย่าไม่เข้าใจ จึงส่ายหัวแล้วพูดว่า

“ได้โปรดอ๋องเหยียนชี้แจงให้หม่อมฉันเข้าใจด้วยเพคะ”

ฉินเหยียนนั่งพิงพนักเก้าอี้ สายตาของเขาว่างเปล่าและพูดออกมาอย่างชัดเจนว่า

“รังมดที่ทอดยาวเป็นพันลี้ เกิดสถานการณ์วิกฤต ทำให้ล่มสลายได้ แน่นอนว่าต้องจัดการที่ต้นตอเสียก่อน”

“ถ้าเจ้าต้องการทำลายอาณาจักรใดอาณาจักรหนึ่ง การที่จะส่งกองทัพเข้าไป ไม่สู้ให้อาณาจักรจ้าวอ่อนแอจากภายในเองไม่ดีกว่าหรือ”

“จุดประสงค์ของการค้า เพื่อให้พวกชนชั้นสูง ขุนนางในอาณาจักรจ้าวได้หลงระเริงไปชั่วคราว แต่อาณาจักรจ้าวยังมีอีกรากฐานหนึ่ง เช่น พวกนักวิชาการ คนมีความรู้ ได้ยินมาว่าคนเหล่านี้ในอาณาจักรจ้าวมีเยอะมาก”

จ้าวจือหย่าพยักหน้าและยอมรับ

“ถูกต้องเจ้าค่ะ อาณาจักรจ้าวมีนักวิชาการและคนมีความรู้มากมาย”

ฉินเหยียนพูดเสียงเย็น

“หากเจ้าต้องการทำลายอาณาจักรใดอาณาจักรหนึ่ง เจ้าต้องทำให้ในอาณาจักรนั้นสูญเสียหัวใจหลักเสียก่อน อีกอย่างหากผู้หญิงทำให้พวกเขาไร้ซึ่งความดี คุณะรรมและความซื่อสัตย์ ราชวงศ์นั้นก็จะล่มสลายลงไปเอง พวกเราไม่จำเป็นต้องต่อสู้กับพวกมันเสียด้วยซ้ำ”

ทันใดนั้น จ้าวจือหย่าก็ตระหนักได้ทันที

“หญิงงามทั้งแปดนี้ จะทำสำเร็จได้หรือเจ้าคะ?”