สีหน้าของจ้าวจีเอ๋อร์เปลี่ยนเร็วเสียยิ่งกว่าพลิกหนังสือ ทว่าฉินเหยียนผู้ซึ่งเป็นสายลับจะมองไม่เห็นความคิดเล็กๆของนางได้อย่างไร เขาจึงยิ้มเยาะอยู่ในใจ
ในที่สุดก็เผยให้เห็นหางจิ้งจอกแล้ว
"ที่ท่านเรียกว่าให้ท่าน'ยินยอมด้วยใจจริง'นั้นหมายความว่าอย่างไรหรือ?" ฉินเหยียนถามกลับ
จ้าวจีเอ๋อร์กล่าวอย่างแน่วแน่ว่า
"ประลองกับข้า หากท่านเอาชนะข้าได้ ข้าจึงจะยินยอมอภิเษกสมรสแต่โดยดี"
หลังจากทำลายแผนของพวกนาง ก็เริ่มพุ่งเป้ามาที่ข้า ไม่เบาเลย!
ฉินเหนียนหรี่ตาและสบตากับจ้าวจีเอ๋อร์
ขอเพียงเจ้ายอมตาย ข้าก็พร้อมฝัง คิดจะฆ่าข้า ดูซิว่าข้าจะเล่นให้เจ้าตายอย่างไร!
"ก็มิใช่ว่าจะมิได้ ทว่าข้ามีเงื่อนไข"
สายตาของฉินเหยียนยังคงฉายแววดูแคลน
สิ่งนี้ทำให้จ้าวจีเอ๋อร์ตกหลุมพรางของฉินเหยียนโดยมิได้ตั้งใจ จึงเผลอถามขึ้นมาว่า
"เงื่อนไขอันใด?"
มุมปากของฉินเหยียนยกขึ้น
"หากท่านแพ้ ท่านต้องอภิเษกสมรสกับข้า"
คำพูดของฉินเหยียนทำให้ทุกคนตกตะลึง
จ้าวจือหย่ารู้สึกปวดใจ เป็นดังคาด ขึ้นชื่อว่าบุรุษไม่มีผู้ใดดีสักคน!
ฮองเฮาฉินซวงหลานก็โมโหมากเช่นกัน ฉินเหยียนกำลังต่อสู้เพื่อสิ่งนี้จริงๆ หากเขาสามารถชนะใจจ้าวจีเอ๋อร์ ตำแหน่งรัชทายาทจะไม่....
ชั่วช้า!
สายตาของฉินซวงหลานอยากจะสับฉินเหยียนผู้ไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเป็นหมื่นๆชิ้น
ฮ่องเต้ฉินกลับมองทั้งสองคนเผชิญหน้ากันด้วยความสนใจ
หากเอาชนะอาณาจักรจ้าวได้ไม่เพียงสามารถรักษาหน้าของต้าฉิน ทั้งยังสามารถเชื่อมสัมพันธไมตรีด้วยการอภิเษกสมรสอย่างราบรื่นและผูกมิตรกับอาณาจักรจ้าวซึ่งจะสามารถเสริมความแข็งแกร่งให้แก่อาณาจักรฉินได้ เท่ากับยิงกระสุนนัดเดียวได้นกสามตัว เหตุใดจึงจะไม่ปิติเล่า
จ้าวจีเอ๋อร์ก็ดูมั่นใจเช่นกัน นางเตรียมตัวมาอย่างดีที่จะใช้ตนเองเป็นเครื่องมือเดิมพันในความไร้สามารถของราชสำนักต้าฉิน อาศัยสิ่งนี้ทำให้ต้าฉินเสียหน้า หรือตกหลุมพรางและในที่สุดก็พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง
องค์ชายสิบสี่หลงใหลรูปโฉมที่งดงามของนางคิดอยากจะครอบครองจึงตกหลุมพราง
นางเอ่ยปากอย่างไม่เร่งรีบว่า
"ย่อมได้ ไม่มีปัญหา ข้าตกลง"
ฉินเหยียนกล่าวด้วยท่าทางที่มุ่งมั่นว่า
"ท่านอยากจะประลองสิ่งใดกับข้า?"
จ้าวจีเอ๋อร์ยิ้มอย่างชั่วร้าย
"องค์ชายสิบสี่มิต้องรีบร้อน ในเมื่อท่านมีความสามารถและรอบรู้ เช่นนั้นหัวข้อที่ข้าจะเสนอนั้นย่อมมิอาจทำอะไรท่านได้อย่างแน่นอน มิสู้พวกเรามาพูดถึงเรื่องสินสอดในการสู่ขอข้าก่อนเป็นอย่างไร?"
ฉินเหยียนยิ้ม
"ได้ ต้าฉินดินแดนกว้างใหญ่มีทรัพยากรมากมาย ท่านต้องการสิ่งใดเป็นสินสอดหรือ?"
ดวงตาของจ้าวจีเอ๋อร์เป็นประกาย
"สินสอดที่ข้าต้องการ อาณาจักรฉินของพวกท่านสามารถให้ได้"
"ไหนลองเอ่ยมา"
จ้าวจีเอ๋อร์เผลอยิ้มอย่างพึงพอใจออกมาซึ่งเป็นการเผยความลับในใจของนางออกมาเล็กน้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...