องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 27

"ช้าก่อน!"

ฮองเฮาฉินซวงหลานขัดขึ้น

"ผู้ใดกล่าวว่าผู้เข้าคัดเลือกการอภิเษกสมรสจะเป็นองค์ชายสิบสี่กัน โอรสของข้าองค์ชายแปดฉินอู่ ความสามารถก็มิด้อยเช่นกัน สิ่งที่ฉินเหยียนทำได้ฉินอู่โอรสของข้าย่อมทำได้เช่นกัน ในเมื่อต้องการจะอภิเษกสมรสเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรี เช่นนั้นก็ควรเลือกผู้ที่ยอดเยี่ยมที่สุดมิใช่หรือ?"

คณะทูตแห่งอาณาจักรจ้าวต่างก็มองไปที่จ้าวจีเอ๋อร์

จ้าวจีเอ๋อร์ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง อย่างไรเสียอาณาจักรจ้าวของพวกเขาก็เตรียมพร้อมอย่างสมบูรณ์แบบ และต่อให้อาณาจักรฉินจะมีองค์ชายที่มีวาทะศิลป์เหมือนฉินเหยียนอีกสักกี่คน นางก็มั่นใจว่าจะทำให้พวกเขาตกหลุมพรางได้

นางจึงพยักหน้าเห็นด้วย

สายตาของทูตแห่งอาณาจักรจ้าวส่องประกายออกมาพลางเอ่ยปากกล่าวว่า

"ในเมื่ออาณาจักรฉินมีผู้มีความสามารถมากมาย เช่นนั้นก็ให้พวกข้าทดสอบเหล่าองค์ชายของต้าฉินในนามขององค์หญิงสามเถิด"

สายตาขององค์ชายแปดฉินอู่มองฉินเหยียนราวกับจะพ่นไฟได้ เดิมทีเขาไม่คิดว่าเจ้าสิบสี่จะเป็นอุปสรรคถึงเพียงนี้ เวลานี้แม้แต่เรื่องการอภิเษกสมรสยังต้องยื่นมือเข้ามา ยิ่งมองก็ยิ่งทำให้เขาโกรธ

ใบหน้าของฉินเหยียนเฉยเมย เดิมทีเขาก็ไม่เห็นฉินอู่อยู่ในสายตาอยู่แล้ว

ทูตแห่งอาณาจักรจ้าวจึงกล่าวต่อว่า

"องค์หญิงสามของพวกเราทรงโปรดดนตรีมากที่สุดและยังบรรเลงฉินได้ดี มิทราบว่าองค์ชายทั้งสองสามารถประพันธ์และบรรเลงดนตรีได้หรือไม่?"

องค์ชายแปดฉินอู่กล่าวอย่างผ่อนคลายว่า

"แม้ว่าต้าฉินของพวกเราจะสถาปนาอาณาจักรด้วยศึกสงคราม ทว่าเครื่องดนตรีก็เป็นบทเรียนบังคับสำหรับราชวงศ์เช่นกัน การดีดเครื่องสายย่อมไม่ยากอันใด"

ฉินเหยียนกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า

"ท่านแจ้งหัวข้อที่จะทดสอบเถิด"

ทูตแห่งอาณาจักรจ้าวยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า

"ดังคำกล่าวที่ว่าสามีและภรรยาควรให้ความสำคัญกับความกลมกลืนกันอย่างลงตัว องค์หญิงสามของเราบรรเลงฉินได้เป็นอย่างดี ขึ้นอยู่กับว่าองค์ชายพระองค์ใดมีทักษะการบรรเลงฉินได้ดีกว่าและสามารถบรรเลงจนองค์หญิงของพวกเราพึงพอพระทัย องค์หญิงสามของพวกเราก็จะอภิเษกสมรสกับผู้นั้น หากมีองค์ชายพระองค์อื่นคิดว่ามีทักษะการบรรเลงฉินก็สามารถลองดูได้"

เมื่อฉินเหยียนได้ยินคำกล่าวนี้ นี่มาอภิเษกสมรสเพื่อเชื่อมสัมพันธไมตรีที่ไหนกัน นี่มิใช่เป็นการก่อสงครามภายในเชื้อพระวงศ์ของต้าฉินหรอกหรือ ยังไม่ทันที่สองอาณาจักรจะสู้รบกัน พวกเขาก็เริ่มต่อสู้กันเองแล้ว

คำพูดดีๆล้วนให้อาณาจักรจ้าวกล่าวไปแล้ว เรื่องดีๆล้วนให้พวกเขาทำไปแล้ว จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน!

"ตามกฎของอาณาจักรจ้าวของพวกท่านจะต้องทดสอบความสามารถของราชบุตรเขย พวกข้ายอมรับได้ ทว่าในเมื่อต้องอภิเษกสมรสมายังอาณาจักรฉินของพวกข้า เช่นนั้นข้าจำต้องบอกกล่าวถึงกฎเกณฑ์ของอาณาจักรฉินของพวกเราเช่นกัน"

"กฎเกณฑ์ของอาณาจักรฉิน?"

ทันทีที่กล่าวคำพูดนี้ออกมาอย่าว่าแต่ทูตดของอาณาจักรจ้าวจะตกตะลึงเลย แม้แต่ฮ่องเต้ฉินก็ยังมีเครื่องหมายคำถามอยู่ในใจ

การอภิเษกสมรสของต้าฉินยังต้องมีกฎเกณฑ์อันใดหรือ?

เขามองฉินเหยียนด้วยสีหน้างุนงง

ฉินเหยียนกล่าวอย่างหยิ่งผยองว่า

"อาณาจักรจ้าวของพวกท่านสามารถเสนอหัวข้อได้ ทว่าหากอาณาจักรฉินชนะ เช่นนั้นสถานะขององค์หญิงสามของพวกท่านเมื่ออภิเษกสมรสเข้ามาก็จะถูกลดระดับลง และหากแพ้สองสามหัวข้อก็จะถูกลดสถานะสองสามระดับ"

"นี่มัน......"

ทันทีที่ฮ่องเต้ฉินได้ยินคำกล่าวนี้ เขายังคงสงสัยว่านี่มันกฎอะไรของต้าฉินที่ไหนกัน เห็นได้ชัดเจนว่านี่เป็นสิ่งที่เจ้าสิบสี่พูดเหลวไหลขึ้นมาเท่านั้น

ทว่าสิ่งที่เขากล่าวนั้นสมเหตุสมผลจริงๆ ทูตของอาณาจักรจ้าวยโสโอหัง ถึงเวลาที่จะใช้โอกาสนี้เพื่อดับความเย่อหยิ่งของพวกเขาแล้ว

จ้าวจีเอ๋อร์ไม่สนใจสถานะใดๆทั้งสิ้น