องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 262

หลังจากที่พูดออกไปเช่นนั้น จ้าวจือหย่าอึ้งไปครู่หนึ่ง

หลิวเชียนเชียน! อยากเป็นหญิงรับใช้ของนาง?

เกิดอะไรขึ้น?

ดูเหมือนว่าสมองของนางไม่อาจตอบสนองกลับได้ชั่วคราว พูดออกมาอย่างกระอักกระอ่วน

“ช้าก่อน ข้าไม่ได้ยินผิดไปใช่หรือไม่ เจ้าเพิ่งพูดกับข้าว่า อยากเป็นหญิงรับใช้ให้กับอ๋องเหยียน?”

หลิวเชียนเชียนเขินอาย พูดอ้ำๆ อึ้งๆ

“พี่จือหย่า ข้าจะบอกความจริงกับพี่ ความจริงแล้ว ระหว่างข้ากับอ๋องเหยียนเรื่องที่ควรจะเกิดก็ได้เกิดขึ้นไปแล้ว”

“แต่พี่ก็รู้ว่าข้าเกิดมาในตระกูลเล็กๆ พ่อข้าเป็นแค่ผู้ดูแลศาลพักม้าตัวเล็กๆ คนหนึ่ง”

“อ๋องเหยียนเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ สถานะของเขาสูงกว่าข้ามาก จนถ้าไม่คิดอาจเอื้อม ข้าเองก็ไม่ได้คิดว่าจะได้แต่งงานกัน"

“หากข้าเป็นหญิงรับใช้ให้พี่ วันหน้าหากพี่ได้เป็นภรรยาของอ๋องเหยียนจริงๆ ข้าเองก็พลอยจะโชคดีไปด้วย”

“ข้าไม่ขออะไรมาก แค่เป็นคนที่มีความสามารถคนหนึ่ง มีหน้ามีตา ข้าก็พอใจแล้ว”

เมื่อจ้าวจือหย่าได้ยิน พลันเข้าใจจุดประสงค์ที่นางมาหาตนในวันนี้

เรื่องนี้จะโทษหลิวเชียนเชียนก็ไม่ถูก หากจะโทษต้องโทษฉินเหยียนที่มากตัณหา เที่ยวเล่นกับหญิงสาวไปทั่ว อีกทั้งยังไม่มอบสถานะให้กับหญิงสาวเหล่านั้น เฮ้อ

นางเข้าใจดี แต่นางยังสงสัยจึงถามออกไปว่า

“เช่นนั้นเหตุใดเจ้าถึงเลือกข้า ทำไมถึงอยากเป็นหญิงรับใช้ให้ข้า?”

หลินเชียนเชียนยิ้มอย่างเขินอาย

“หญิงที่อยู่ข้างกายอ๋องเหยียน นอกจากพี่แล้ว ก็มีองค์หญิงสาม พวกพี่ทั้งสองถือว่าเป็นคู่แข่งในเรื่องนี้”

“แต่องค์หญิงสามมาจากอาณาจักรจ้าว ข้าไม่อาจเป็นหญิงรับใช้ให้คนที่มาจากอาณาจักรจ้าวได้ ดังนั้น...”

จ้าวจือหย่าหน้าแดง ที่หลิวเชียนเชียนพูดมาก็มีเหตุผล เมื่อคิดถึงเรื่องนี้นางรู้สึกยินดีเล็กน้อยที่ได้เป็นภรรยาคนแรกของอ๋องเหยียน

ตอนที่ทั้งสองกำลังพูดคุยอยู่นั้น กำลังคุยเรื่องส่วนตัวของฉินเหยียนอยู่

“ฮิๆๆๆ”

หญิงงามทั้งแปดคนเข้ามาจากด้านนอก ยิ้มและโค้งคำนับให้จ้าวจือหย่า

ก่อนที่จ้าวจือหย่าจะทันได้ตอบโต้ หญิงรับใช้คนหนึ่งยิ้มและพูดขึ้นมาอย่างสุภาพว่า

“จัดการ!”

ไม่มีคำอธิบายใดใดทั้งสิ้น พวกนางอุ้มหลิวเชียนเชียนออกไป

จ้าวจือหย่าอึ้งไปครู่หนึ่ง เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“นี่ เกิดอะไรขึ้น พวกเจ้าจะพาข้าไปที่ใด?”

หลิวเชียนเชียนที่ถูกหญิงงามทั้งแปดคนพาตัวไป พยายามดิ้นหาทางรอด

“พี่สาวและน้องสาว เกิดอะไรอะไรขึ้น? ข้าไม่ได้นินทาพวกเจ้าเสียหน่อย เจ้าจะพาข้าไปไหน?”

หญิงงามทั้งแปดไม่มีใครตอบ พวกนางอุ้มหลิวเชียนเชียนตรงไปยังห้องน้ำ

ไม่สนใจอะไรอะไรทั้งนั้น พวกนางต่างถอดเสื้อผ้าแล้วอุ้มนางไปที่อ่าง