องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 300

อีกด้านหนึ่ง

องครักษ์เงากำลังนั่งรออยู่ในบ้าน พวเขาได้เชิญหมอซี หมอที่เก่งที่สุดในเทืองให้มารักษาจ้าวจือหย่า

รอตั้งนานแล้วแต่กลับไม่เห็นต้าซานและต้าจ้วงมาเสียที ความกังวลของพวกเขายิ่งเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคุณ

องครักษ์เงานั่งไม่ติดอีกต่อไป ในตอนที่เตรียมตัวออกไปสมทบ กลับเห็นต้าซานและต้าจ้วงแบกร่างผู้ดูแลที่มีบาดแผลเต็มไปทั้งตัว

“หมอ เร็วเข้า รีบตรวจนาง!”

ต้าจ้วงและต้าซานอุ้มจ้าวจือหย่าไปที่เตียงไม้ และหมอซีก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อตรวจอาการ

เขาเลิกเปลือกตา ฟังเสียงลมหายใจ ตรวจชีพจร หลังจากที่ตรวจหมดแล้ว หมอซีก็ขมวดคิ้วเล้กน้อยและพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ในหมู่พวกเจ้ามีใครเป็นสามีของแม่นางคนนี้หรือไม่?”

ต้าจ้วงและต้าซานมองหน้ากันอย่างประหม่า ถามอย่างเร่งรีบ

“ไม่มีขอรับ ทำไมหรือหมอซี อาการบาดเจ็บนางเป็นอย่างไรบ้าง?”

หมอซีลูบเคราแล้วพูดว่า

“โชคดีที่แม่นางคนนี้ไม่มีการบาดเจ็บที่กระดูกหรือกล้ามเนื้อ นางสบายดี”

“ข้าจะสั่งยาให้นาง ให้นางกินตรงเวลา พักผ่อนสักสองสามวันก็หายดีแล้ว”

เมื่อหมอบอกเช่นนั้น ทุกคนในห้องต่างถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ต้าซานหยิบเงินสิบเหรียญออกมายัดใส่มือหมอซีแล้วพูดอย่างซาบซึ้ง

“หมอซี ช่วงสองสามวันนี้รบกวนท่านช่วยดูแลผู้ดูแลของเราหน่อยนะขอรับ”

หมอซียัดเงินไว้ในแขนเสื้อ ลูบเคราและให้สัญญาว่า

“มีข้าอยู่ที่นี่ พวกเจ้าวางใจได้เลย!”

...

เมืองหลวงอาณาจักรฉิน

ข่าวที่ว่า “จ้าวจือหย่า” ถูกลงโทษจนตายแพร่สะพัดอย่างรวดเร็วราวกับไฟป่า เพียงแค่คืนเดียวก็ดังไปทั่วเมืองหลวง

ท้องพระโรงในตอนเช้า ฮองเฮายังคงนั่งฟังบรรดาขุนนาง ไท่ฟู่ได้นำเสนาบดีทั้งหกกรมเข้ามาช่วยเขาอีกแรง และองค์ชายแปด ฉินอู่ ทำหน้าที่รักษาการณ์เพียงในนาม

เจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตราเข้ามายังท้องพระโรง ได้ประณามด้วยวาจาและลายลักษณ์อักษรว่า

ไท่ฟู่ที่อ้างตนว่าแค่ถามคำถามทั่วไป แต่จ้าวปั๋วซื่อกลับต้องตายลงอย่างอนาถในคุกหลวงเมื่อคืนนี้ เจ้าจะอธิบายเรื่องนี้อย่างไร?”

ไท่ฟู่ตอบกลับด้วยความโกรธ

“ข้าจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างไรกัน การตายของจ้าวปั๋วซื่อนั้นเป็นฝีมือของพวกผู้คุม เกี่ยวอะไรกันข้า?”

เจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตราตอบโต้

“หากมิใช่คำสั่งของไท่ฟู่ พวกผู้คุมจะกล้าใช้วิธีการลงโทษที่รุนแรงเช่นนี้หรือ?”

ไท่ฟู่เชิดหน้าขึ้น

“คำพูดของพวกเจ้าไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย ข้าเป็นอาจารย์ของฝ่าบาท จะไปสั่งการพวกผู้คุมได้อย่างไร ช่างตลกสิ้นดี!”