เมื่อผู้คนรอบข้างได้ยินที่จิตรกรคนนี้ยินดีจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อซื้อภาพวาดของหม่าโม่หลาน พวกเรารู้สึกว่านางสมควรที่จะเป็นผู้ชนะในค่ำคืนนี้
“ขนาดท่านจิตรกรยังเต็มใจ หม่าโม่หลานต้องชนะอย่างแน่นอน!”
“ข้าจะเดิมพันเงินทั้งหมดที่ข้ามีให้กับหม่าโม่หลาน!”
หม่าโม่หลานยิ้ม พยักหน้าเล็กน้อย เหวี่ยงแขนเสื้อออกไปด้านหลัง แล้วบินขึ้นไปบนท้องฟ้า
ภาพวาดทั้งสี่ค่อยๆ ลอยขึ้นตามหม่าโม่หลานไป
ผู้ชมที่เสียดายต่างพากันถอนหายใจ ราวกับว่าความงามที่พวกเขาได้เห็นพลันหายวับไปในทันที
เสียงของหลิวเชียนเชียนดังขึ้นอีกครั้ง
“ทุกท่านได้โปรดอดใจรอก่อนเจ้าค่ะ ลำดับต่อไปหญิงงามหมายเลขหก เซี่ยยวี่อิน จะมาพร้อมกับบทกวีคืนจันทร์งามริมน้ำฉางเจียง!”
ทันทีที่นางพูดจบ เซี่ยยวี่อินที่สวมชุดกระโปรงสีม่วงอ่อน และเสื้อแขนยาวสีชมพูอ่อน ค่อยๆ ลงมาจากท้องฟ้า
นางทำผมมวยรูปผีเสื้อ มีกิ่งไม้สีทองปักอยู่ตรงกลาง สีเส้นใยสีทองหลายสิบเส้นห้อยระโยงรยางค์จากกิ่งไม้สีทองนั้น นางสวมสร้อยข้อมือหยก และต่างหูพลอยสีเขียวที่มีความแวววาวและมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว แต่งหน้าด้วยแป้งสีชมพูอ่อน ทำให้ดูเป็นหญิงสาวผู้ใจดีอยู่ไม่น้อย
นางอยู่ตรงกลางเวที ยิ้มและมองดูผู้ชมช้าๆ
สายตาของผู้ชมบางคนเหมือนหมาป่าและเสือ
“คนก่อนหน้านี้มีหน้าตาที่สะสวยกันทุกคน แต่เสียดายที่ไม่รู้ว่าเสียงของพวกนางเป็นอย่างไร ในที่สุดตอนนี้ก็มีหญิงงามเพียงคนเดียวที่ทำให้เราทั้งได้ยินเสียงและชื่นชมหน้าตาไปพร้อมกัน!”
“รูปร่างและหน้าตาของเซี่ยยวี่อินนั้นน่าทึ่งมาก หากนางไม่ได้ร้องเพลง ข้าก็เต็มใจยอมตกเป็นของนางทันที!”
เสียงขลุ่ยอันไพเราะดังก้องไปทั่ว ไฟโดยรอบดับลงทันที เหลือเพียงไฟที่ตกกระทบลงบนเหนือศีรษะของเซี่ยยวี่อิน
สายตาของเซี่ยยวี่อินมุ่งมั่นขึ้นทันที ริมฝีปากแดงของนางเปิดออกเล็กน้อย มีท่วงทำนองที่ไพเราะออกมาจากปากของนาง
“ชุนนทีละลิ่วไหลไกลถึงสมุทร ดวงจันทร์ผุดเหนือขอบฟ้าเวหาหาว แสงโสมพราวส่องทั่วหล้าฟ้าสกาว คลื่นครืนคราวไล่ซัดไกลในคราเดียว...”
เสียงของเซี่ยยวี่อินที่เพริศพริ้งยังคงดังอยู่ในหูของทุกคน
ในจิตใจของผู้ชม ได้จินตนาการถาพที่สวยงาม ที่อยู่ห่างไกล และเลือนรางในคืนเดือนหงายบนชุนนที ทำให้ทุกคนสามารถร้องเพลงตามได้
“สวย สวยงามมากเกินไปแล้ว!”
เสียงร้องบางครั้งก็เบา บางครั้งก็ดัง ราวกับมือเล็กๆ ที่มองไม่เห็นกำลังเล่นกับใจของผู้ชม
“ความลึก โครงกลอน ความสงบ ข้าไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนมาอธิบายความรู้สึกด้านศิลปะในใจข้าในตอนนี้ได้!”
“เพลงนี้ต้องอยู่บนสวรรค์เท่านั้นถึงจะได้ยิน บนโลกมนุษย์นี้ได้ยินแค่ไม่กี่ครั้งเท่านั้น!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...