องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 329

ฮ่องเต้ฉินพูดอย่างเดือดดาลว่า “บังอาจนัก มีคนนำเรื่องสำคัญเพียงนี้ไปบอกงั้นรึ เจ้าเป็นถึงหัวหน้ากิจการพระราชวังปล่อยให้เป็นแบบนี้ได้อย่างไร!”

ขันทีเกาสะดุ้งแล้วกราบกรานอ้อนวอนว่า “ฝ่าบาทอย่าทรงกริ้วเลยพ่ะย่ะค่ะ โปรดยกโทษให้ด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

ฮ่องเต้ฉินโกรธจนตัวสั่น เมื่อฉีเยี่ยนเอ๋อร์เห็นดังนั้นจึงรีบเกลี้ยกล่อมว่า

“ฝ่าบาทอย่าทรงกริ้วเลยเพคะ ไท่ฟู่ครองอำนาจใหญ่มากว่าสามสิบปี มีวิธีการที่เหนือคนทั่วไป แม้แต่ตาทิพย์ของฝ่าบาทเองก็ยังถูกหลอกเอาได้ แล้วจะนับประสาอะไรกับขันทีเกาละเพคะ”

“แม้ก่อนหน้านี้จะไม่รู้ตัว แต่เพื่อป้องกันก่อนที่เหตุร้ายจะเกิดขึ้น ขันทีเกาได้ทำการตรวจสอบกรมวังอยาสงเข้มงวด จึงได้จับตัวไส้ศึกที่อยู่ข้างกายของฝ่าบาทมาได้ วัวหายล้อมคอกเพคะ”

“เช่นนี้ขันทีเกาเองก็ถือว่าได้ทำความดีชดเชยความผิดแล้ว ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ต้อพึ่งพาคน รอบข้างของฝ่าบาทมีผู้ที่ภักดีไม่มากนัก อย่างไรขอฝ่าบาททรงเมตตาด้วยเถิด”

ขันทีเกาเองก็ใช้โอกาสนี้คุกเข่าแสดงความจงรักภักดี

“ฝ่าบาท ข้าน้อยอยู่กับพระองค์มาหลายสิบปีแล้ว ความภักดีที่ข้าน้อยมีต่อพระองค์นั้นฟ้าดินเป็นพยาน ไม่มีวันเปลี่ยนใจพ่ะย่ะค่ะ!”

ฮ่องเต้ฉินรู้สึกหนักใจกับความตื่นตระหนกในหลายวันมานี้ เมื่อฉีเยี่ยนเอ๋อร์เตือนสติเช่นนี้ก็รู้สึกสมเหตุสมผลอย่างมาก ขันทีเกาเป็นผู้ที่อยู่ข้างกายเขาที่ไว้วางใจได้มากจริงๆ เขามีความจงรักภักดีสูง เป็นคนที่มีประโยชน์

หลังจากคิดเรื่องนี้แล้ว เขาก็พูดขึ้นว่า “เอาเถิด เห็นแก่ที่เจ้ารับใช้ข้ามาหลายปี ทำดีชดเชยแล้ว ข้าจะไม่เอาผิดเรื่องที่พลาดไปครั้งนี้ แต่งตั้งให้เจ้าเป็นผู้คุ้มกันฝ่ายภายในคอยรับใช้ข้า!”

ขันทีเกาผวาอย่างมาก แต่งตั้งเขาให้เป็นผู้คุ้มกันฝ่ายภายใน เขารู้สึกดีใจมากและรีบกราบกรานแล้วพูดอย่างซาบซึ้งว่า

“ขอบพระทัยในความกรุณาธิคุณพ่ะย่ะค่ะ ข้าน้อยจะทำงานอย่างหนักเพื่อฝ่าบาท ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟก็ยอมพ่ะย่ะค่ะ!”

ฮ่องเต้ฉินโบกมือ “ลุกขึ้นเถิด!”

“พ่ะย่ะค่ะ!” ขันทีเกาลุกขึ้นแล้วก็โค้งคำนับ จากนั้นก็ไปยืนอยู่อีกด้าน

ฮ่องเต้ฉินถอนหายใจยาวๆแล้วเอนพิงเกาอี้ เขาหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้า ฉีเยี่ยนเอ๋อร์เดินขึ้นมาแล้วช่วยนวดขมับให้ฮ่องเต้ฉิน

ฮ่องเต้ฉินพึมพำด้วยเสียงเหน็ดเหนื่อยว่า “จะให้คนอื่นเข้ามารุกรานอาณาเขตผลประโยชน์ของตนเองมิได้ แต่ข้ากลับปล่อยให้มีคนรุกรานมานานถึงเพียงนี้ มารู้ตัวในวันที่สาย โง่เขลาไร้น้ำยา ช่างโง่เขลายิ่งนัก.......”

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์ปลอบใจเบาๆว่า “ฝ่าบาทวางใจเถิดเพคะ ตราบใดที่ยังไม่จบลงก็ยังพอสามารถกู้สถานการณ์ได้เพคะ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์