หลังจากถูกจับกุมในชั่วข้ามคืน เหล่าครอบครัวตระกูลขุนนางในเมืองหลวงอาณาจักรฉินต่างก็ได้รับบาดเจ็บกันบ้าง
ลานพื้นที่นอกตำหนักหย่านซินมีไฟส่องสว่าง มีทหารรักษาพระราชวังยืนเฝ้าระวังอยู่จำนวนมาก และได้สร้างสถานประหารชีวิตขึ้นในลานกว้าง เหล่าหญิงสาวที่ถูกจับกุมมาถูกพาตัวมาจนหมด
ภายใต้การทรมานของทหารรักษาพระราชวัง บางคนถูกทุบตีจนมีเลือดตกยางออก บางคนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ภาพนี้ราวกับนรกขุมที่สิบแปด มันน่าผวาและน่าสะพรึงอย่างมาก
ทางเดินด้านนอกห้องโถงตำหนักหย่านซินมีคนคุกเข่าอยู่เต็มไปหมด มีองค์ชาย ขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น รวมถึงฮองเฮาฉินซวงหลานที่มาฟ้องร้องต่างก็มาคุกเข่ากันที่นี่อย่างไม่พอใจ แต่เสียงกรีดร้องทางลานกว้างทำให้พวกเขาต่างตกใจจนไม่กล้าพูดอะไร ต่างก็รอคอยคำสั่งอย่างใจจดใจจ่อ
“หลบไป หลบไป!”
ไม่รู้ว่าเป็นทหารรักษาพระราชวังกลุ่มที่เท่าไรที่ลากหญิงสาวเปลือยกายแล้วเดินผ่านกลุ่มคนที่มาทำการฟ้องร้อง พวกเขาเดินเข้าไปในลานต่อหน้าผู้คนมากมาย
“นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
ฮองเฮาฉินซวงหลานไม่เคยรู้สึกกระวนกระวายแบบนี้มาก่อน หัวใจของนางเต้นรัว รู้สึกจะเกิดเรื่องใหญ่
“ท่านแม่” เอียนอ๋องที่แปดฉินอู่คลานเข่าไปยังข้างกายของท่านแม่ แล้วบ่นทั้งน้ำตาว่า
“เกินไปแล้ว นางสนมที่เป็นที่โปรดปรานของลูก ถูกเจ้าพวกไร้ยางอายลากตัวไปทั้งที่อยู่บนที่นอน ไม่ให้สวมแม้แต่เสื้อผ้า แบบนี้มันเหมาะสมที่ไหนกัน ไม่เห็นกฎระเบียบอยู่ในสายตาเช่นนี้ ช่างกำเริบเสิบสานนัก!”
“อู่เอ๋อร์อย่าร้อนใจไป รอดูไปก่อนว่าท่านพ่อของเจ้าต้องการทำอะไรกันแน่!”
ฮองเฮาฉินซวงหลานแววตาเดือดดาลอย่างมาก ไม่เคยมีเรื่องที่เกิดในคืนนี้มาก่อนเลย มันเกินขอบเขตที่นางเข้าใจไปแล้ว
“หลีกไป หลบไปให้หมด!”
เหล่าขุนนางใหญ่โตที่คุกเข่ากันอยู่ต่างหลีกทางให้ พบว่ามีเจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตราหลายร้อยคนที่ถูกทหารรักษาพระราชวังพาตัวมาอย่างรีบร้อน ทุกคนล้วนแบกเครื่องเขียนเอาไว้ แล้วเดินไปยังลานของตำหนักหย่านซินโดยมีทหารรักษาพระราชวังเปิดทางให้
เจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตราบางคนเห็นฉินซวงหลานแล้ว แต่เพราะสถานการณ์คับขันจึงไม่มีเวลามาทำความเคารพนาง พวกเขาถูกพาเข้าในลานตำหนักหย่านซินทันที
ทันทีที่มาถึงก็เห็นแสงไฟสว่างไสวและกองกำลังทหารรักษาพระราชวังต่างหันมาด้วยสีหน้าที่ดุดันราวกับเผชิญกับศัตรูอยู่ ลานกว้างนั้นมีหญิงสาวหลายร้อยคนที่เสื้อผ้ารุ่งริ่งไปหมด กำลังถูกทรมานอย่างหนัก หลานคนถูกทุบตีจนมีบาดแผล นั่นทำให้เจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตราขนลุกขึ้นมาทันที
“ฝ่าบาทอยู่ด้านหน้า”
เหล่าเจ้าหน้าที่ฝ่ายตรวจตรารีบเดินไป ในที่สุดก็ได้พบฮ่องเต้ฉินที่กำลังนั่งสะสางงานอยู่บนโต๊ะตรงหน้าประตูตำหนักหย่านซิน พวกเขาตะลึงแล้วรีบสาวเท้าให้เร็วขึ้นอีก
บัดนี้ฮ่องเต้ฉินยังคงสวมชุดเกราะ พกกระบี่ซื่อเชียวเอาไว้ นั่งตัวตรงอยู่บนบัลลังก์ตรงแท่นหน้าประตู เขามองดูหลักฐานต่างๆ ที่ค้นเจอด้วยสายตาที่น่าผวา
เจ้าหน้าที่ตรวจตรารีบเดินเข้าไปตรงแท่นแล้วคุกเข่าลง พวกเขาทำความเคารพด้วยตัวสั่นเทา
“ข้าน้อยผวายิ่งนัก มิทราบว่าฝ่าบาททรงกริ้วเช่นนี้เพราะเหตุอันใดรึพ่ะย่ะค่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...