อู๋จวิ้นซานเห็นเก้าอี้ที่มีล้อเป็นครั้งแรก เขาพูดอย่างสงสัยว่า “โปรดเห็นแก่ความรู้น้อยของข้า สิ่งนี้คืออะไรกันรึพ่ะย่ะค่ะ?”
ฉินเหยียนแนะนำว่า “สิ่งนี้เรียกว่ารถเข็น ขาของท่านเดินทางไม่สะดวก ข้าตั้งใจสั่งให้ช่างไม้สร้างให้ท่าน”
ฉินเหยียนสอนวิธีการใช้ด้วยตนเอง
“ท่านใช้มือหมุนล้อทั้งสองข้าง แล้วรถเข็นก็จะสามารถเคลื่อนที่ได้ ไม่เพียงแต่ไม่ต้องเท้าแตะพื้น อยากจะไปที่ใดก็ไปได้”
อู๋จวิ้นซานลองทำตามวิธีของฉินเหยียน มันใช้งานได้ดีกว่าไม้เท้าจริงๆ เมื่อมีรถเข็นแล้วก็เดินทางสะดวกมากขึ้น เขารู้สึกดีใจอย่างมาก เลยพูดอย่างตื้นตันว่า
“ขอบพระทัยความเมตตาที่ให้โอกาสพ่ะย่ะค่ะองค์ชายสิบสี่ ข้ารู้สึกตื้นตันอย่างหามิได้!”
ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านไม่ต้องเกรงใจไป เรื่องเล็กน้อยใหญ่เกี่ยวกับสถานศึกษาในอนาคต อย่างไรก็ยังคงต้องรบกวนให้ท่านช่วยดูแล ของขวัญแค่นี้ไม่เพียงพอเลย”
จากนั้นเปลี่ยนเรื่องแล้วพูดว่า “ท่านได้รู้แผนโดยรวมของสถานศึกษาชัดเจนแล้ว เช่นนั้นต่อไปนี้ก็มาพบกับเหล่าครูในสถานศึกษากันเถิด”
อู๋จวิ้นซานพยักหน้าประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “ดียิ่งนัก ข้าเองก็อยากจะหารือกับเหล่าครูเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนโบกมือแล้วพูดว่า “พวกเจ้าทั้งหลายไม่ต้องยืนอยู่ด้านหลังแล้ว ออกมาให้ท่านผู้เฒ่าอู๋ดูหน่อย”
เมื่อสิ้นเสียง เหล่าหญิงรับใช้ที่พัฒนาการค้าที่ช่วยอู๋จวิ้นซานชำระกายและเปลี่ยนชุดก็เดินมา พวกนางย่อตัวต่ออู๋จวิ้นซานแล้วพูดว่า “ขอทำความเคารพท่านผู้เฒ่าอู๋เจ้าค่ะ!”
อู๋จวิ้นซานมึนงงไปทันที รอยยิ้มบนใบหน้าแข็งทื่อ เขามองเหล่าหญิงสาวตรงหน้าแล้วพูดอย่างสงสัยว่า
“พวกเจ้า หมายความว่าอย่างไรรึ?”
ฉินเหยียนอธิบายว่า “แม่นางทั้งหลายนี้คือครูสอนที่ข้าคัดเลือกมาอย่างดี ในอนาคตจะทำงานอยู่ภายใต้ท่านผู้เฒ่าอู๋”
สีหน้าของอู๋จวิ้นซานเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เขาพูดอย่างตะลึงว่า “ว่าอย่างไรนะ?”
ตั้งแต่อดีต การที่หญิงสาวล่ำเรียนในห้องเรียนนั้นถือเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ยาก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่หญิงสาวจะเป็นครูสอนถ่ายทอดความรู้เลย
“นี่ นี่มันไร้สาระชัดๆ!”
ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านผู้เฒ่า ท่านคิดเช่นนี้ไม่ถูก หญิงสาวไม่สามารถย่างเท้าเข้ามาในห้องเรียนเพื่อเป็นครูสอนถ่ายทอดความรู้ได้งั้นรึ?”
“นี่......จะสมควรได้อย่างไร!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...