องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 375

อู๋จวิ้นซานเห็นเก้าอี้ที่มีล้อเป็นครั้งแรก เขาพูดอย่างสงสัยว่า “โปรดเห็นแก่ความรู้น้อยของข้า สิ่งนี้คืออะไรกันรึพ่ะย่ะค่ะ?”

ฉินเหยียนแนะนำว่า “สิ่งนี้เรียกว่ารถเข็น ขาของท่านเดินทางไม่สะดวก ข้าตั้งใจสั่งให้ช่างไม้สร้างให้ท่าน”

ฉินเหยียนสอนวิธีการใช้ด้วยตนเอง

“ท่านใช้มือหมุนล้อทั้งสองข้าง แล้วรถเข็นก็จะสามารถเคลื่อนที่ได้ ไม่เพียงแต่ไม่ต้องเท้าแตะพื้น อยากจะไปที่ใดก็ไปได้”

อู๋จวิ้นซานลองทำตามวิธีของฉินเหยียน มันใช้งานได้ดีกว่าไม้เท้าจริงๆ เมื่อมีรถเข็นแล้วก็เดินทางสะดวกมากขึ้น เขารู้สึกดีใจอย่างมาก เลยพูดอย่างตื้นตันว่า

“ขอบพระทัยความเมตตาที่ให้โอกาสพ่ะย่ะค่ะองค์ชายสิบสี่ ข้ารู้สึกตื้นตันอย่างหามิได้!”

ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านไม่ต้องเกรงใจไป เรื่องเล็กน้อยใหญ่เกี่ยวกับสถานศึกษาในอนาคต อย่างไรก็ยังคงต้องรบกวนให้ท่านช่วยดูแล ของขวัญแค่นี้ไม่เพียงพอเลย”

จากนั้นเปลี่ยนเรื่องแล้วพูดว่า “ท่านได้รู้แผนโดยรวมของสถานศึกษาชัดเจนแล้ว เช่นนั้นต่อไปนี้ก็มาพบกับเหล่าครูในสถานศึกษากันเถิด”

อู๋จวิ้นซานพยักหน้าประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “ดียิ่งนัก ข้าเองก็อยากจะหารือกับเหล่าครูเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนโบกมือแล้วพูดว่า “พวกเจ้าทั้งหลายไม่ต้องยืนอยู่ด้านหลังแล้ว ออกมาให้ท่านผู้เฒ่าอู๋ดูหน่อย”

เมื่อสิ้นเสียง เหล่าหญิงรับใช้ที่พัฒนาการค้าที่ช่วยอู๋จวิ้นซานชำระกายและเปลี่ยนชุดก็เดินมา พวกนางย่อตัวต่ออู๋จวิ้นซานแล้วพูดว่า “ขอทำความเคารพท่านผู้เฒ่าอู๋เจ้าค่ะ!”

อู๋จวิ้นซานมึนงงไปทันที รอยยิ้มบนใบหน้าแข็งทื่อ เขามองเหล่าหญิงสาวตรงหน้าแล้วพูดอย่างสงสัยว่า

“พวกเจ้า หมายความว่าอย่างไรรึ?”

ฉินเหยียนอธิบายว่า “แม่นางทั้งหลายนี้คือครูสอนที่ข้าคัดเลือกมาอย่างดี ในอนาคตจะทำงานอยู่ภายใต้ท่านผู้เฒ่าอู๋”

สีหน้าของอู๋จวิ้นซานเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เขาพูดอย่างตะลึงว่า “ว่าอย่างไรนะ?”

ตั้งแต่อดีต การที่หญิงสาวล่ำเรียนในห้องเรียนนั้นถือเป็นเรื่องที่พบเห็นได้ยาก ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่หญิงสาวจะเป็นครูสอนถ่ายทอดความรู้เลย

“นี่ นี่มันไร้สาระชัดๆ!”

ฉินเหยียนพูดอย่างจริงจังว่า “ท่านผู้เฒ่า ท่านคิดเช่นนี้ไม่ถูก หญิงสาวไม่สามารถย่างเท้าเข้ามาในห้องเรียนเพื่อเป็นครูสอนถ่ายทอดความรู้ได้งั้นรึ?”

“นี่......จะสมควรได้อย่างไร!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์