ฉินเหยียนพาเซี่ยชิงและครูใหญ่ที่มีเหล่าหญิงสาวเข็นรถเข็นให้ เดินไปยังถนนด้วยกัน
เหล่าชาวเมืองที่เดินไปเดินมาเมื่อได้เห็นฉินเหยียนก็ราวกับเห็นโพธิสัตว์ที่ยังเป็นๆอยู่ อดไม่ได้ที่จะประสานมือคารวะคำนับ
“ท่านขุนนางมือสะอาดขอรับ!”
“ขอทำความเคารำท่านขุนนางมือสะอาดขอรับ!”
ฉินเหยียนเองก็ทักทายเหล่าชาวเมืองด้วยรอยยิ้ม พวกเขาเดินมาจนถึงถนนสายที่หรูหราที่สุดของเขตซุ่นชิ่ง ฉินเหยียนชี้ไปยังร้านอาหารใหญ่ซุ่นชิ่งเบื้องหน้าแล้วพูดว่า
“นี่คือทรัพย์สมบัติที่ยึดจากตระกูลซ่งมาได้ ข้าได้ทำให้มันเป็นร้านอาหารบุฟเฟ่ต์แล้ว เพียงแค่สิบอีแปะก็อิ่มท้องได้ จะมีอาหารไม่ซ้ำกันในแต่ละวัน กับสองซุปหนึ่ง มีทั้งเนื้อสัตว์และผัก ทานได้ตามใจจนกว่าจะอิ่ม”
พอได้ยินว่าแค่สิบอีแปะก็สามารถทานได้อิ่มแล้ว ทุกคนก็แสดงสีหน้าที่ตกตะลึงออกมา เซี่ยชิงพูดอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า
“แค่สิบอีแปะ จะทานเท่าไรก็ได้งั้นรึ?”
ฉินเหยียนพูดย้ำว่า “ใช่แล้ว ถ้าพวกเจ้าไม่กลัวว่าจะทานจนท้องอืด จะทานเท่าไรก็สิบอีแปะ”
อู๋จวิ้นซานเองก็รู้สึกตะลึงอยู่บ้าง “สิบอีแปะมีทั้งเนื้อสัตว์และผัก แถมยังไม่จำกัดปริมานเช่นนี้ หากเปิดต่อไปจะมีกำไรรึ?”
ฉินเหยียนพูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ความหมายของบุฟเฟ่ต์ ก็คือหวังว่าเหล่าชาวเมืองจะได้อิ่มท้อง ไม่สำคัญว่าจะได้กำไรหรือขาดทุน เพื่อปากท้องของชาวเมือง”
ท่านผู้เฒ่าอู๋จวิ้นซานประสานมือคารวะอย่างซาบซึ้งว่า “องค์ชายสิบสี่ช่างมีรักที่ยิ่งใหญ่นัก ไม่ว่าเมื่อไรก็คิดถึงชาวเมืองอยู่เสมอ ข้านับถืออย่างมากพ่ะย่ะค่ะ”
ฉินเหยียนยิ้มแล้วพูดว่า “ท่านผู้เฒ่าชื่นชมเกินไปแล้ว วันนี้คือวันทดลองเปิดร้านของร้านอาหารบุฟเฟ่ต์ ลองไปลิ้มรสกันก่อนว่าเป็นอย่างไรบ้าง ไปด้วยกันเถิด”
เมื่อพูดดังนั้นแล้วฉินเหยียนก็เดินนำพาเข้าไปในร้านอาหารไป ทุกคนเองก็เดินตามเข้าไปในร้านอาหาร
มีเรื่องในซุ่นชิ่งที่ต้องจัดการอีกมากมาย เมื่อไม่มีการกดขี่จากตระกูลซ่งแล้ว เหล่าชาวเมืองก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมีความสุขในการดำเนินชีวิต ทิวทัศน์ของถนนทั้งสายเจริญรุ่งเรือง มันทั้งสงบสุขและรุ่งเรือง
มีหยินก็ต้องมีหยาง มีความมืดก็ต้องมีแสงสว่าง มีความดีก็ต้องมีความชั่ว
ในตรอกซอยลับๆที่หนึ่ง มีคนๆหนึ่งชี้ไปยังแผ่นหลังของฉินเหยียนที่กำลังเดินเข้าร้านอาหาร เขาออกคำสั่งว่า
“คนๆนั้น ฆ่ามันซะ มีรางวัลอย่างงาม!”
“ขอรับ!”
เหล่าคนชุดดำที่สวมผ้าปิดหน้าก้าวเดินอย่างระมัดระวัง พวกเขารีบมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารที่ฉินเหยียนอยู่ทันที
ในร้านอาหาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...