องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 394

เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้มาเพื่อล้างแค้น เพราะความเคียดแค้นเรื่องหัวหน้าเฉินถูกประหาร จ้าวจีเอ๋อร์เองก็ไม่อธิบายอะไรมากมาย นางยืนตัวตรงแล้วตอบโต้กลับว่า

“หัวหน้าเฉินค้าขายพื้นที่โดยพลการ รังแกข่มเหงชาวเมือง ไม่รักษากฎอาณาจักรฉิน แถมยังเอ่ยวาจาโอหังพาดพิงถึงฝ่าบาท ตามกฎอาณาจักรฉินแล้วสมควรจะถูกกวาดล้างทั้งตระกูล ข้าเห็นแก่ที่หัวหน้าเฉินคือญาติของฮองเฮา จึงไม่ได้เอาความคนตระกูลฉินคนอื่นๆก็ถือว่าเป็นความเมตตาที่ใหญ่หลวงแล้ว เจ้ายังมีหน้ามาซักไซ้ข้างั้นรึ”

ฉินอวี้เฟิงไม่คิดว่านางผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้จะมีคารมคมคายมากเพียงนี้ เขากัดฟันแล้วพูดว่า

“เจ้าก็แค่องค์หญิงราคาถูกของอาณาจักรจ้าว มาอาณาจักรฉินก็เพื่อการสมรสเพื่อสันติภาพ เป็นของเล่นที่รักษาความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองเท่านั้น มีอำนาจอะไรมาโอ้อวดแสนยานุภาพของตนเองในดินแดนของอาณาจักรฉิน!”

“แค่เห็นว่าตนเองมีรูปลักษณ์ที่งดงามเพียงน้อยนิด แล้วไต่เต้าขึ้นเตียงองค์ชายไร้ค่าได้ ก็คิดว่าตนเองมีอำนาจล้นหลามแล้วรึ?”

“อย่าลืมไปละ ไม่ว่าจะเป็นอาณาจักรใดล้วนก็สืบบัลลังก์สายตรง เอียนอ๋องที่แปดของเราก็เป็นพระโอรสของฮองเฮา หากเอียงอ๋องแปดได้สืบบัลลังก์เมื่อไร เจ้าและองค์ชายไร้ค่าของเจ้าก็จะเป็นเหมือนสุนัขไร้บ้าน คุกเข่าขอทานไปทั่ว ฮ่าๆๆ!”

คำพูดที่โอหังและเสียงหัวเราะที่บาดหูนั้นทำเอาจ้าวจีเอ๋อร์โกรธจนมือสั่น นี่เป็นครั้งแรกที่นางถูกชี้หน้าด่าเช่นนี้ ความเดือดดาลพุ่งทะยานขึ้นสูงสุด นางอยากจะหั่นพวกอันธพาลที่อยู่ตรงหน้าให้เป็นชิ้นๆเดี๋ยวนี้เลย

ทันใดนั้นเอง ต้าหย่งก็เดินผ่านฝูงชนเข้ามาประสานมือคารวะตรงหน้าของจ้าวจีเอ๋อร์แล้วพูดว่า

“องค์หญิงสามอย่ากริ้วไปเลยพ่ะย่ะค่ะ อย่าถือสาเอาความพวกอันธพาลเลย ท่านอ๋องกำลังรออยู่ที่ศาลพักม้าพ่ะย่ะค่ะ”

จ้าวจีเอ๋อรที่กำลังโกรธเกรี้ยวพอได้ยินว่าฉินเหยียนเองก็มาที่นี่ ก็เกิดประหลาดใจขึ้นมา ภารกิจที่มอบให้นางยังไม่สำเร็จลุล่วงก็ดันถูกพวกปลาเน่าพวกนี้รวมหัวกันมายุยงให้เดือดดาล นางพูดด้วยเสียงที่เหนื่อยล้าว่า

“ท่านอ๋องอยู่ไหน รีบพาข้าไปหาเขา”

ต้าหย่งประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “องค์หญิงสามเชิญตามมาพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อพูดดังนั้นแล้วเขาก็นำทางอย่างอกผายไหล่ผึ่ง

เมื่อฉินอวี้เฟิงเห็นว่าจ้าวจีเอ๋อร์กำลังจะไปแล้วจึงได้ชูไม้พลองขึ้นขวางทาง “ใครบังอาจไป!”

เหล่าเด็กรับใช้ที่ติดตามเขามาก็รีบชูไม้พลองขึ้นมาแล้วจ้องเขม็งไปยังพวกต้าหย่งและจ้าวจีเอ๋อร์

ต้าหย่งไม่ได้สนใจพวกตัวประกอบอย่างพวกเขา และเดินตรงต่อไป

ฉินอวี้เฟิงตะคอกเสียงดังว่า “ข้าบอกให้หยุดไง!”

เขาถือไม้พลองแล้วจะฟาดลงไปยังศีรษะของต้าหย่ง ต้าหย่งไม่มองเขาเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ต่อยออกไปหนึ่งหมัด ก็ทำให้ฉินอวี้เฟิงกระเด็นออกไปไกลทันที

“โอ๊ย......” ฉินอวี้เฟิงกลิ้งไปมาอย่างเจ็บปวดอยู่บนพื้น