องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 460

“ท่านทหาร ขอร้องละ อย่าเลย อย่าเลยเจ้าค่ะ! กรี๊ด!”

ไม่ว่าหญิงสาวจะร้องไห้และร้องขอความเมตตาแค่ไหน ทหารตระกูลฉินก็ไม่แยแส และฉีกกระชากเสื้อผ้าของนางราวกับสัตว์เดรัจฉาน

“หยุดพล่ามได้แล้ว! ข้าจับพวกเจ้าได้แล้วคิดว่าจะปล่อยไปรึไง เป็นเด็กดีซะ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว!”

ทหารกดร่างของหญิงสาวไว้กับพื้น แล้วล่วงเกินร่างกายของนางอย่างดุร้าย ทหารตระกูลฉินคนอื่นๆหัวเราะเสียงดัง จู่ๆผู้นำกองกำลังหน่วยสอดแนมตระกูลฉินซึ่งสวมชุดเกราะของหน่วยสอดแนมเอาไว้ก็เห็นว่า ในบรรดาของหญิงสาวมีเด็กผู้หญิงวัยสิบสี่สิบห้าคนหนึ่งอยู่

“จับตัวนางออกมา!”

ทหารตระกูลฉินเดินเข้าไปลากตัว แม่ของเด็กผู้หญิงร้องอ้อนวอนไม่ยอมปล่อยมือจากลูกสาวของตนเอง แล้วขอร้องว่า

“ท่านทหารเจ้าคะ ลูกสาวของข้าอายุสิบสี่ปีเองนะเจ้าคะ ขอร้องละเจ้าค่ะ ช่วยเมตตาปล่อยลูกสาวของข้าไปเถิด!”

“หลบไป ผู้หญิงชั้นต่ำ!”

ทหารตระกูลฉินลงไม้ลงมือกับหญิงสาวจนนางเลือดตกยางออก แต่นางก็ยังคงกอดลูกสาวเอาไว้ไม่ปล่อย ไม่ยอมให้พวกสัตว์เดรัจฉานทำตามใจ

“ให้ตายเถอะ อยากตายรึไง!” ผู้นำหน่วยสอดแนมชักดาบออกมาชี้ตรงลำดาบของหญิงสาว “ถ้าไม่ปล่อยข้าจะฆ่าเจ้า!”

และในขณะที่กำลังจะลงมือ “หยุด!” จู่ๆด้านหลังก็มีกลุ่มคนเดินมา มีทั้งชายและหญิงรวมแล้วราวยี่สิบสามสิบคน ผู้ชายสวมชุดเกราะครบเครื่อง ส่วนผู้หญิงสวมชุดหรูหรา ดูเป็นขุนนางมีศักดิ์ทั้งนั้น

“พวกเจ้าเป็นใคร!” กองกำลังตระกูลฉินชักดาบออกมาแล้วถามขึ้นอย่างเข้มงวด

เหล่าองครักษ์เงาชักดาบออกมาหันเข้าหากองกำลังตระกูลฉิน

ทันทีที่พบกันทั้งสองฝ่ายก็หันดาบเข้าใส่กัน แล้วตั้งท่าพร้อมสู้เอาไว้ จ้าวจีเอ๋อร์กวาดตามองทุกคนด้วยความเดือดดาล โดยมีเหล่าสิบสองปิ่นหิรัญย์คอยพยุง กองกำลังส่วนตัวของตระกูลฉินสิบกว่าคน แกนนำคือหัวหน้ากองพันหน่วยสอดแนมที่กำลังข่มเหงหญิงสาวอาณาจักรจ้าว

จ้าวจีเอ๋อร์เดือดดาลขึ้นมาทันที นางตะคอกอย่างเข้มงวดว่า “พวกเจ้ากำเริบเกินไปแล้ว บังอาจขืนใจชาวเมือง พวกเจ้ารู้ถึงโทษรึไม่!”

“โอ้ พูดจากำเริบนักนะ”

แกนนำยกดาบขึ้นแล้วจิกผมของหญิงสาวคนหนึ่งมาแล้วเอามีดวางบนคอของนาง

“เจ้ารู้รึไม่ว่าเป็นใคร? ถึงได้กล้าพูดจาเช่นนี้กันข้า”

จ้าวจีเอ๋อร์พูดอย่างไม่ยอมว่า “แล้วเจ้ารู้รึไม่ว่าข้าคือใคร?”

เมื่อถูกถามกลับเช่นนี้ แกนนำกองกำลังตระกูลฉินก็ตะลึง “เจ้า เจ้าเป็นใคร?”

จ้าวจีเอ๋อร์ก้าวขึ้นไปหนึ่งก้าวแล้ววางมาดองค์หญิง แล้วพูดอย่างน่าเกรงขามว่า

“ข้าคือองค์หญิงสามแห่งอาณาจักรจ้าว ได้รับคำสั่งให้สมรสเพื่อสันติภาพกับองค์ชายสิบสี่แห่งอาณาจักรฉิน เป็นฮวงจื่อเฟย พระชายาของอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉิน!”

ทุกคนเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะเสียงดัง เหล่ากองกำลังตระกูลฉินต่างพากันหัวเราะยกใหญ่ โดยเฉพาะแกนนำของพวกเขา ที่หัวเราะราวกับได้ยินเรื่องที่น่าขันที่สุดในโลก