องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 480

ทุกคนต่างตกตะลึงทันที สายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

แม้แต่สายตาของสือเหล่ยเองยังเบิกกว้าง เขาไม่คิดว่าอ๋องเหยียนจะมอบชุดเกราะทหารถึงหนึ่งหมื่นชุดให้พวกเขา

“พระเจ้า มีชุดเกราะทหารและทุกสิ่งที่ทุกคนต้องการถึงหนึ่งหมื่นชุด อ๋องเหยียนทำได้อย่างไรกัน?”

พวกโจรป่าตกใจและประหลาดใจ

ชุดเกราะแต่ละชุดมีราคาถูกมาก การที่ได้เห็นชุดเกราะนับหมื่นชุดนี้ในคราวเดียวกัน เป็นเรื่องที่ไม่อาจอธิบายความรู้สึกออกมาได้

สือเหล่ยเหลือบมองกล่องชุดเกราะ พลันนึกถึงคำแนะนำในจดหมายลับของอ๋องเหยียนทันที เขาสงบสติอารมณ์และสั่งว่า

“ข้าขอออกคำสั่ง ทุกคนสวมชุดเกราะทันที เตรียมพร้อมสำหรับการเคลื่อนไหวในครั้งต่อไป!”

“รับทราบ!”

เป็นครั้งแรกที่โจรป่าเห็นชุดเกราะ พวกเขาเตรียมพร้อม และกระตือรือร้นอย่างมากที่จะได้ใส่ เมื่อพวกเขาได้ยินคำพูดของสือเหล่ย พวกเขาจึงก้าวไปข้างหน้าทันที และเลือกชุดเกราะที่เขาต้องการสวม

สือเหล่ยก้าวไปข้างหน้าสวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีทองอร่าม เป็นชุดเกราะที่ทหารระดับสูงใส่เท่านั้น

ขณะที่เขากำลังจะสวม เขาเห็นลูกน้องที่บ้าบิ่นหลายคนแย่งกันสวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีทอง

“ของข้า!”

“ทำไมข้าต้องให้เจ้าด้วย เอามาให้ข้า!”

สือเหล่ยก้าวไปข้างหน้าและตบหัวพวกเขาทีละคน และดุว่า

“ชุดเกราะเฉพาะนี้พวกเจ้ามีสิทธิ์สวมอย่างนั้นหรือ!”

โจรผ่าที่ถูกตีหอคอลงแล้วพูดอย่างไร้เดียงสาว่า

“ท่านแม่ทัพ เหตุใดข้าถึงใส่ไม่ได้เล่า?”

สือเหล่ยพูดด้วยความโกรธ

“ชุดไหนสวยพวกเจ้าก็จะใส่อย่างนั้นหรือ คงอยากตายกันนักใช่หรือไม่!”

“ชุดเกราะแต่ละตัวมีระดับที่ไม่เหมือนกัน แม้ว่าระดับข้าจะยังไม่ถึงชุดเกราะที่ข้าสวมอยู่ แต่พวกเจ้ากลับอยากใส่เหมือนข้า!”

โจรป่าส่วนใหญ่เป็นแค่ประชาชน ไม่รู้ว่าชุดเกราะมีระดับที่แตกต่างกัน พวกเขาขอโทษและพูดด้วยรอยยิ้ม

“ท่านแม่ทัพอย่าโกรธ เลย คนไม่รู้คือคนไม่ผิดนะขอรับ หรือว่าท่านบอกพวกเราดีหรือไม่ว่าควรสวมชุดเกราะแบบใด?”

สือเหล่ยเริ่มอธิบายอย่างจริงจัง

“ชุดเกราะระดับต่ำสุด ให้พวกทหารชั้นผู้น้อยสวม คนทั่วไปสวมไม่ได้”

เกราะโซ่เหล็กไม่มีลวดลาย ให้ทหารระดับร้อยตรี”

“ชุดเกราะที่มีโซ่เหล็กและมีการแกะลวดลาย ให้พันตรีสวม”

ชุดเกราะที่มีโซ่เหล็ก มีการแกะลวดลาย มีทับทรวงและแผ่นรองไหล่ ให้พันโทสวม”

เกราะเกล็ดปลาเหล็กเป็นเกราะทหารราบ

“ส่วนสี เช่นสีเงินธรรมดา ทหารทั่วไปใส่”

ยศทหารม้า สวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีเงินครบชุดได้

“แม่ทัพ รองแม่ทัพ และผู้บัญชาการสูงสุดสวมสีทองเหลืองครบชุด”

“มีเพียงข้าเท่านั้นที่มีคุณสมบัติที่จะสวมชุดเกราะเกล็ดปลาสีเหลืองทองได้”

“พวกเจ้าตาถึงดีมาก การเลือกสีทอง หนังสัตว์ เกล็ดมังกร แยกออกเป็นสามแบบ สถานะ ระดับ และอำนาจ”

ระหว่างทาง ทูตนำทางไปยังบ้านหลังหนึ่ง ที่มีทหารจำนวนมากอยู่ในนั้น

ยามเฝ้าประตูพูดอย่างเข้มงวด

“หากไม่ได้รับอนุญาตจากไท่ฟู่ ห้ามเข้าไปเป็นอันขาด”

สีหน้าของซ่งฉางชุนเย็นชาขึ้นทันที เขาแสดงตราสัญลักษณ์ของตน และพูดอย่างถมึงทึงว่า

“บังอาจนัก! แม่ทัพอู๋ซานกุ่ย ทูตจากอาณาจักรจ้าว ข้าเข้าพบไท่ฟู่ รีบไปแจ้งเสียเดี๋ยวนี้”

ทหารยามทำความเคารพและพูดอย่างจริงจัง

“ได้โปรดรอที่นี่ขอรับ”

พูดจบ ก็เข้าไปด้านในจวนทันทีเพื่อส่งข่าว

ไม่นานเสียงตะโกนดังออกมา

“ให้เข้าพบได้”

“ขอรับ”

ทหารยามที่ยืนเฝ้า แยกเป็นสองแถวทันที ชักดาบชูเหนือศีรษะ นี่เป็นมารยาทสูงสุดที่แสดงกันในกองทัพ อีกทั้งยังเป็นการเตือนทูตอีกด้วย

“เหอเหอ คนในอาณาจักรฉินยังให้ความสำคัญกับพิธีการ การพบกันระดับนี้เทียบเท่ากับการเข้าเฝ้าฮ่องเต้เลยทีเดียว”

“พิธีการเช่นนี้จำเป็นต้องมีไว้ขอรับ”

ซ่งฉางชุนพูดอย่างภูมิใจ

“พี่ชายข้าเป็นไท่ฟู่และที่ปรึกษาของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน ตราบใดที่พี่ชายข้าต้องการตำแหน่งฮ่องเต้แห่งอาณาจักรฉิน ก็สามารถจัดการได้ตลอดเวลา”