องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 526

วันถัดมา ในพระราชสำนัก

ฮ่องเต้ฉินเดินขึ้นบนบัลลังก์อย่างรวดเร็ว เหล่าขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นพากันคุกเข่าคำนับ

“เข้าเฝ้าฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาททรงมีอายุยืนยาวหมื่นปีหมื่นปีหมื่นหมื่นปี!”

ฮ่องเต้ฉินนั่งอยู่บนบัลลังก์แล้วกวาดตามองเหล่าขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น จากนั้นก็โบกมือ

“ลุกขึ้นเถิด”

“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”

เมื่อเหล่าขุนนางยืนขึ้นแล้วฮ่องเต้ฉินก็พูดขึ้นว่า “สงครามระหว่างอาณาจักรฉินและอาณาจักรจ้าว เราได้รับชัยชนะกลับมาแล้ว การสอบราชการเองก็สิ้นสุดลงแล้ว วันนี้ข้าจะขอแต่งตั้งโอรสคนโตฉินชงเป็นซินหวังระดับเจ็ด ดำรงตำแหน่งซินหวัง เป็นผู้นำกรมกลาโหม และเป็นแกนนำกองทัพต่อไป”

“ขอแต่งตั้งให้องค์ชายเจ็ดอวี่ซินหวังเป็นซินหวังระดับเจ็ด ดูแลกรมพระคลัง คอยดูแลท้องพระคลัง”

“ขอแต่งตั้งให้องค์ชายสิบสี่อ๋องเหยียนเป็นซินหวังระดับเจ็ด ดูแลกรมโยธาธิการ สร้างอาณาจักรต่อไป”

ฉินอวี่และฉินเหยียนสบตากันแล้วรีบคารวะขอบพระทัย “ขอบพระทัยในความกรุณาธิคุณพ่ะย่ะค่ะท่านพ่อ!”

ฮ่องเต้ฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ยืนขึ้นเถิด ”

“พวกเจ้าทั้งสามจงไปสำนักราชเลขานุการเพื่อเข้าร่วมกิจการพระราชสำนัก เหล่านักเรียนคนอื่นๆให้เข้ากรมมหาดไทย รอเจ้าหน้าที่ประเมินอันดับเลื่อนตำแหน่ง”

เหล่าขุนนางฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋นต่างคุกเข่าลง “พวกกระหม่อมน้อมรับคำสั่งพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อจบเรื่องแล้ว ฮ่องเต้ฉินก็ได้ถามขึ้นว่า “มีเรื่องก็รายงานมา ถ้าไม่มีเลิกประชุมได้”

ฉินอวี่ประสานมือคารวะแล้วก้าวขึ้นไป “ท่านพ่อพ่ะย่ะค่ะ ลูกมีสาส์นจะถวาย โปรดพิจารณาด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

“นำขึ้นมา”

เมื่อฮ่องเต้ฉินออกคำสั่งแล้วขันทีเการีบนำสาส์นถวายขึ้นไป เนื้อหาในนั้นมีสองเรื่อง อย่างแรกคือการดำเนินให้วิสาหกิจเป็นของหลวง เพื่อเติมเต็มคลังของอาณาจักร อย่างที่สองคือร้านค้าทั้งหมดภายใต้วิสาหกิจ ประกาศใช้ระบบการทำงานเจ็ดวัน โดยทำงานห้าวันพักผ่อนสองวัน

ฮ่องเต้ฉินเห็นเรื่องแรกแล้วก็ดีใจอย่างมาก เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจมากว่า

“เจ้ายินดีจะมอบวิสาหกิจให้แก่พระราชสำนักจริงๆรึ?”

ฉินอวี่มองฉินเหยียนจากนั้นพูดอย่างจริงจังว่า “ใต้ท้องฟ้าไม่มีสิ่งใดที่ไม่ใช่แผ่นดินของฮ่องเต้ผู้ที่เป็นผู้นำดินแดน ลูกต้องยินดีที่จะมอบวิสาหกิจแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ฉินคิดว่าเจ้าเจ็ดคงไม่มีความคิดเช่นนี้ จึงได้มองไปยังฉินเหยียนแล้วถามขึ้นว่า

“นี่คงเป็นความคิดของเจ้าสินะ? วิสาหกิจคือทรัพย์สินส่วนตัวของเจ้า เจ้ายินดีจะมอบให้จริงรึ?”

ฉินเหยียนประสานมือคารวะแล้วพูดว่า “ลูกเองก็คำนึงถึงอาณาจักรฉินพ่ะย่ะค่ะ”