องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 580

นายอำเภอได้ยินคำพูดของฉินเหยียน พลันสับสน

ยังไม่ต้องพูดก่อนว่ามนุษยธรรมคืออะไร

ว่ากันว่าเขาเป็นองค์ชายที่สง่างามแห่งราชวงศ์ฉิน ทรงช่วยเหลือส่งน้ำส่งอาหารและยารักษาโรคให้ประชาชน ทำดีเพื่อหวังผล

ประโยคนี้ฟังดูเหมือนเต็มไปด้วยความเมตตาและเห็นใจคนอื่น แต่ในความเป็นจริงจะต้องมีแผนการอื่นเป็นแน่ รู้สึกว่าชาวอาณาจักรฉินไม่ใช่คนดีอะไร

นายอำเภอจ้องไปที่ฉินเหยียนราวกับว่าเขาเป็นโจร ราวกับว่าพยายามมองให้ลึกไปในตัวเขา

ฉินเหยียนทำได้เพียงแค่ยิ้มอย่างขมขื่น

“เจ้าไม่ต้องเชื่อคำพูดข้าก็ได้ แต่เจ้าคงเชื่อในคำพูดของจักรพรรดินีแห่งอาณาจักรจ้าวใช่หรือไม่?”

“จ้าวจีเอ๋อร์เป็นภรรยาข้า อาณาจักรจ้าวต้องการสร้างสัมพันธ์ด้วยการให้นางแต่งงานเข้าสู่อาณาจักรฉิน”

“หลังจากเกิดความวุ่นวายในอาณาจักรจ้าว จ้าวจีเอ๋อร์ได้รับคำสั่งให้กลับประเทศเพื่อระงับความวุ่นวาย ในฐานะที่เป็นครอบครัวของสามี ข้าส่งเสบียงอาหารเพื่อแก้ไขความอดอยากในอาณาจักร มิได้หรือ?”

นายอำเภอคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดจักพรรดินีเป็นคนของอาณาจักรจ้าว มีความเป็นไปได้ที่ต้องการปกป้องประชาชนและส่งเสบียงอาหารมาจากอาณาจักรฉิน

หลังจากมีปฏิกิริยาตอบโต้มากเกินไป เขาก็ประสานมือทำความเคารพ

“ข้าน้อยเองที่คิดระแวงมากเกินไป การช่วยเหลือเป็นเรื่องที่ดี แต่ในฐานะที่ข้าเป็นนายอำเภอ เช่นนั้นข้าต้องคอยดูแลชาวอาณาจักรฉินที่เข้ามาช่วยเหลือชาวอาณาจักรจ้าว”

“ท้ายที่สุดแล้ว ข้าเองก็เป็นเจ้าหน้าที่ทางการของอาณาจักร ข้าต้องรับผิดชอบต่อประชาชน”

ฉินเหยียนพยักหน้าเห็นด้วย ประทับใจในตัวนายอำเภอคนนี้

“ดูแลได้ตามที่เจ้าต้องการ สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการควบคุมโรคระบาดให้รวดเร็ว มิฉะนั้นจะแพร่กระจายทั่วอาณาจักรจ้าว จะทำให้ทั้งอาณาจักรตกอยู่ในอันตราย”

“เจ้าแจ้งเจ้าหน้าที่คนอื่นแทนข้าเสียหน่อย ข้าจะให้วิธีแก่เจ้า เจ้ารีบเตรียมยาเหล่านี้ โรคระบาดจำเป็นต้องได้รับการจัดการอย่างรวดเร็ว มิฉะนั้นผลที่ตามมาจะเป็นหายนะ”

ในความเป็นจริง ก่อนที่นายอำเภอประจำเมืองจะมาถึง เจ้าหน้าที่หลายคนได้รับแจ้งแล้ว เพียงแต่ได้รับแจ้งว่ากองทัพอาณาจักรฉินเข้ามารุกราน มิใช่การเตรียมตัวสำหรับจัดการและป้องกันโรคระบาด

นายอำเภอเห็นด้วย

“เจ้าไม่ต้องห่วง การควบคุมโรคระบาดเป็นหน้าที่ของข้าเอง”

หลังจากที่ทั้งสองพูดคุยกันจบ พวกเขาทั้งสองก็ออกไปพร้อมกันและดูแลการแจกโจ๊ก

เศรษฐีจูที่เป็นคนชอบก่อกวนและสร้างความวุ่นวาย เดิมทีต้องการขอให้นายอำเภอช่วยเขาโจมตีอาณาจักรฉิน

เมื่อเห็นทั้งสองคนเดินเข้าไปด้านในเพื่อเจรจากัน แทนที่จะหยุดอาณาจักรฉิน เมื่อพวกเขาทั้งสองคุยกันเสร็จและออกมายืนอยู่ตรงหน้าเขา ทำให้เศรษฐีจูโกรธมาก

ในเมื่อรายงานเจ้าหน้าที่ไปแล้วไร้ประโยชน์ เช่นนั้นอย่าโทษเขาที่เป็นฝ่ายลงมือเสียเอง เขาต้องรักษาตำแหน่งของเขาในเมืองจูเจียให้จงได้!

...

ตกกลางดึก

ประชาชนกินโจ๊กมาได้หนึ่งวันแล้ว พอท้องอิ่มก็เริ่มสร้างความวุ่นวาย ทั้งด่าว่าและเขวี้ยงชามลงพื้น

กลางดึก มีกลุ่มประชาชนกลุ่มหนึ่งรีบไปที่รถเสบียงเพื่อวางแผนอะไรบางอย่าง

“ขโมยอาหารมาดีกว่า!”

ทันทีที่ประชาชนเหล่านั้นลงมือ ก็ถูกผู้คุ้มกันสินค้าที่เป็นกองพันทหารม้าเสือดาวจับตัวเอาไว้

ด้านในบ้าน

นายอำเภอและฉินเหยียนกำลังสรุปจำนวนคนที่ติดโรคระบาดที่กำลังระบาดในหมู่บ้านใกล้เคียง ได้ยินเสียงดังมาจากด้านนอก

ฉินเหยียนไม่ได้ตื่นตระหนกและไม่ได้รีบร้อนแต่อย่างใด และพูดเรื่องที่เขาคาดคิดเอาไว้อยุ่แล้ว

“ดีเสียจริงที่เจ้าเองก็อยู่ที่ดีด้วย ช่วยประหยัดเวลาข้าในการชี้แจงต่อเจ้าหน้าที่ พวกเราออกไปดูกันเถิดว่าควรจะจัดการพวกหัวขโมยเหล่านี้อย่างไร”