แม้ว่าในวันนี้เขาจะมาสู่ขอลูกสาวอีกฝ่าย แต่เขาก็พูดออกไปอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัวว่า
“ท่านใต้เท้า ได้โปรดคิดให้รอบคอบเถิด หากท่านไม่เห็นด้วย ลูกสาวของท่านจะเป็นได้แค่นางทาส หากท่านเห็นด้วย ลูกสาวของท่านจะเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของข้า”
“ข้าเป็นรองผู้บัญชาการทหารองครักษ์ระดับสองแห่งอาณาจักรฉิน ข้าจะรับและแต่งงานกับลูกสาวของท่าน ไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานเข้าตระกูลฟางของท่าน”
“อีกทั้งสมบัติทั้งหมดนี้ เป็นสมบัติที่ประชาชนในเมืองต่างนำมาแลกเปลี่ยนกับเสบียงอาหารของพวกเข้า ขึ้นอยู่กับท่านแล้วว่าจะจัดการอย่างไร”
นายฟางรู้ดีว่าองครักษ์ที่อยู่ตรงหน้าเขานี้ไม่ใช่คนธรรมดา แต่ไม่คาดคิดว่าภูมิหลังและสถานะของเขาคนนี้จะยิ่งใหญ่และทรงพลังเช่นนี้ การที่ลูกสาวของเขาได้แต่งงานกับเขา ถือว่าเป็นหน้าเป็นตาให้แก่ตนมาก แต่ในการคิดวิเคาระห์ขั้นสุดท้ายของเขา เขาเป็นคนอาณาจักรฉินที่มีเรื่องบาดหมางกับอาณาจักรจ้าว!
สีหน้าของนางฟางซีดเผือด เขาไม่พูดอะไรออกมาเป็นเวลานาน
ภรรยาที่อยู่ข้างๆ ทั้งเป็นกังวลและพูดกับเขาว่า
“เจ้ารับไว้เถิด! แต่รับของขวัญพวกนี้แล้วคืนให้แก่ประชาชน หากเจ้าไม่รับ ลูกสาวของเราจะต้องเป็นนางทาสให้คนอาณาจักรฉินต่อไป เจ้าจะใจร้ายทำกับลูกสาวของเราได้ลงคอหรือ!”
ฟางเจาจวินไม่กล้าเข้าไปในบ้าน แต่นางได้ยินเสียงสนทนาที่เกิดขึ้นอย่างชัดเจน นางกำหมัดแน่นและน้ำตาไหลออกมา
ภายในบ้าน นางฟางยังใจแข็งอยู่
ลูกชายร้องไห้และเดินเข้ามาอ้อนวอนแทนพี่สาว เขาคุกเข่าลงและโค้งคำนับ
“ท่านพ่อ ข้าขอร้องล่ะ ได้โปรดตอบรับเถิด พี่สาวทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อตระกูลฟางของเรา ได้โปรดตอบตกลงเถิดท่านพ่อ!W
เขาก้มศีรษะลงครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำมูลน้ำตาไหลอาบหน้า
โดยปกติแล้วพี่สาวเป็นคนที่รักเขามากที่สุด คอยสอนหนังสือให้เขา อีกทั้งยังซื้อขนมเม็ดบัวให้เขาอยู่บ่อยครั้ง บางครัง้ที่เขาเจอปัญหา พี่สาวก็คอยอยู่เคียงข้างเขาเสมอ
ตอนนี้พี่สาวได้ลงทุนลงแรงทุกอย่างเพื่อตระกูลฟาง แม้ว่าเขาไม่อยากให้พี่สาวต้องแต่งงานกับคนอาณาจักรฉิน แต่ก็ยังดีว่าการเป็นนางทาส
“ท่านพ่อ ลูกขอร้องท่านพ่อแล้ว ท่านพ่อได้โปรดตอบตกลงเถิด!”
บรรดาคนรับใช้ต่างพากันคุกเข่าอย่างพร้อมเพรียง ร้องขอความเมตตาพร้อมกับร้องไห้สะอึกสะอื้น
“นายท่าน บ่าวขอร้องท่านด้วยเช่นกันเจ้าค่ะ เพื่อคุณหนู ท่านตอบตกลงเถิดนะเจ้าคะ!”
มือทั้งสองของนางฟางที่จับไม้เท้าไว้นั่นสั่น
สีหน้าเขาเต็มไปด้วยความซับซ้อนทางอารมณ์ ในดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตา
เขาเลี้ยงดูลูกสาวมาอย่างดี เป็นดั่งแก้วตาดวงใจ แต่ตอนนี้เขาต้องมอบนางให้กับคนอาณาจักรฉินด้วยมือของเขาเอง
นี่ไม่ถือว่าเป็นการทำร้ายใจเขาหรือ!
มีเสียงร้องไห้ เสียงร้องขอดังไปทั่วบ้าน
นายฟางครุ่นคิดอยู่นาน จากนั้นเขากล้ำกลืนเก็บความโกรธไว้แล้วพูดเบาๆ ว่า
“ข้าตกลงให้ลูกสาวข้าแต่งงานกับเจ้า”
ทันทีที่พูดจบ น้ำตาก็ไหลออกมาจากมุมดวงตาทั้งสองข้างของเขา
ต้าหย่งถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“นี่ถือเป็นเรื่องดีมากขอรับ”
เขาวางกล่องสมบัติลงกับพื้น ยกมือทำความเคารพให้นางฟาง
“ยินดีที่ได้พบท่านพ่อตาขอรับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...