องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 639

ด้วยการมีส่วนร่วมอย่างแข็งแรก่งของอาณาจักรฉิน การฟื้นตัวของอาณาจักรจ้าวจึงได้รับการพัฒนาอย่างเป็นระเบียบ

ประการแรก มีการก่อกบฏขึ้นทั่วอาณาจักร เหล่ากบฏก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าพวกทหารเลย

เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขาฆ่าคนบริสุทธิ์ ฉินเหยียนและจ้าวจีเอ๋อร์ได้ร่วมกันออกคำสั่งว่าจับเป็นพวกที่ก่อกบฏ สามารถนำมาเป็นผลงานให้แก่ตนเองได้ หากจับตายจะไม่มีการนับคะแนนความดี

ทำให้ภายในช่วงเวลาอันสั้น พวกตระกูลใหญ่โตสามารถจับคนกระทำผิดได้หลายร้อยคน

แน่นอนว่าพวกคนกระทำผิดเหล่านี้ ส่วนใหญ่แล้วเป็นคนธรรมดา

หลายคนถูกพวกตระกูลขุนนางจับตัวไปเพื่อนับเป็นความดีความชอบ

ฉินเหยียนไม่ตกใจกับเหตุการณ์นี้ จับคนได้จำนวนมากก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไร ได้รับความไม่เป็นธรรมก็ไม่ได้สำคัญอะไร เพียงแค่ให้ประชาชนรู้ว่าอะไรคือนรกที่แท้จริง พวกเขาจะได้ปรารถนาเจอแต่ความสุข

นโยบายที่อ่อนโยนไม่เหมาะกับอาณาจักรที่เพิ่งถูกกวาดล้าง มีเพียงแค่ถูกทรมาน ผ่านการทดสอบ ทำให้มึนงง เมื่อโลกได้รับการให้อภัย ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติ คนที่โง่เขลาจะไม่ยอมแพ้ จะกลับมาให้ชีวิตปกติ

ในตอนนี้พวกเขาคิดอยู่ทุกวันว่า การต่อต้านอาณาจักรฉิน ฟื้นฟูอาณาจักรจ้าว เมื่อเวลาผ่านไป อาณาจักรจ้าวจะยังมีชีวิตอยู่ต่อไป

จ้าวจีเอ๋อร์ประกาศใช้พระราชกฤษฎีกาให้เปิดโรงงานปฏิรูปแรงงานในมณฑลหลักๆ ทั่วอาณาจักร ผู้ชายขุดเหมืองและทำนาเพาะปลูก ส่วนผู้หญิงทอผ้าและปลูกพืชผลไม้ ทุกคนได้รับเงินทุนจากธนาคาร ต้องทำให้ชนชั้นแรงงานถูกแต่งตั้งขึ้นมาก่อน

ในยุดที่อาหารและเสื้อผ้าขาดแคลน รูปแบบธุรกิจของชนชั้นแรงงานทำให้คนธรรมดามีชีวิตรอดต่อไปได้

สำหรับประชาชนที่อยู่ในแต่ละมณฑลของอาณาจักรจ้าว สถานการณืในเมืองหลวงเปี้ยนจิงนั้นดีขึ้นมาก เมื่อต้องเทียบระหว่างสองสิ่งนี้ อย่างแรกคือสวรรค์ อย่างที่สองคือนรก อย่างน้อยเปี้ยนจิงก็มาถูกทางแล้ว

ภายใต้นโยบายของสำนักงานฮุ่ยหมิน จัดให้มีการรักพยาบาล การกุศล และมีแนะนำงาน

ไม่ว่าจะเป็นประชาชนคนธรรมดาหรือขอทานข้างถนน ขอเพียงแค่ทำงานก็สามารถอิ่มท้องได้ในทุกวัน

ธนาคารเข้ารับหน้าที่ สำนักงานฮุ่ยหมินหลายร้อยสาขาในเมืองหลวงเปิดช่องทางจัดหางานสำหรับพนักงานระยะสั้นและระยะยาว คนที่รับผิดชอบเป็นผู้คัดเลือกและจัดสรรงานด้วยตนเอง ดังนั้นแถวที่สำนักงานฮุ่ยหมินจึงยาวเหยียดในทุกวัน

ในวันนี้ การรับสมัครงานก็เป็นไปตามปกติ

“เจ้าอยากทำงานอะไร?”

ผู้ทำหน้าที่บันทึกทางการค้าถามคำถามตามกฎข้อบังคับ

“ข้าอยากทำงานง่ายๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยยิ่งดี แค่นอนไปวันๆ ก็มีเงินได้ หนึ่งวันได้กินอิ่มสามมื้อ เจ้ามีงานประเภทนี้แนะนำข้าบ้างหรือไม่?”

คนที่รับเรื่องพูดอย่างสบายๆว่า

“มี เป็นผู้จัดการคลังสินค้า”

ขั้นตอนต่อไปคือการเลือกระดับ

ภายในรถม้าที่เดินทางอยู่บนถนน

เมื่อจ้าวจีเอ๋อร์ได้ยินบทสนทนานี้นางพลันขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว

“คนประเภทนี้มาเพื่อสร้างปัญหา เหตุใดถึงหางานให้เขาเล่า?”

ฉินเหยียนพูดอย่างเมินเฉย