ในยุคนี้ มีทั้งหมดเก้าแคว้น รวมเจ็ดอาณาจักร ได้แก่ ฉิน เยี่ยน จ้าว หลู่ อู๋ เยว่และสู่
อาณาจักรฉินและอาณาจักรจ้าวนั้นเป็นอาณาจักรที่มีความขัดแย้งกันอยู่ตลอดเวลา ต่อสู้กันมาเป็นเวลาหลายปี ก่อนหน้านี้อาณาจักรจ้าวเป็นฝ่ายที่แข็งแกร่งกว่ามาก ควบคุมและกดดันอาณาจักรฉินมาโดยตลอด ปิดกั้นการค้าขาย ทำให้เศรษฐกิจอาณาจักรยิ่งแย่ลง
แต่เดิมทุกฝ่ายต่างคิดว่าอาณาจักรแรกที่ต้องแพ้ราบคาบคืออาณาจักรฉินอย่างแน่นอน แต่พวกเขากลับไม่คาดคิดว่าอาณาจักรจ้าวจะกลายเป็นอาณาจักรแรกที่ล่มสลาย
ประตูเมืองพังทลาย ประตูเปิดกว้าง ภายในอาณาจักรโกลาหล ประชาชนคับแค้นใจ ศพตายเกลื่อน อาณาจักรจ้าวเหลือเพียงแค่ชื่อเท่านั้น
อาณาจักรอื่น แต่เดิมทำใช้กลยุทธ์ดูไฟชายฝั่ง กำลังรออะไรอยู่เล่า รีบมาจัดการพวกลูกหมาเหล่านี้ให้จมน้ำกันดีกว่า หลังจากอาณาจักรจ้าวล่มสลาย ทูตจากอาณาจักรต่างๆ ได้ถูกส่งมายังอาณาจักรจ้าว ต่างมีจุดประสงค์ที่ชัดเจน
ใช้โอกาสฆ่าอีกฝ่ายตอนล้มป่วย
เดิมทีอาณาจักรจ้าวเป็นภูมิภาคที่ราบภาคกลาง มีอาณาเขตกว้างใหญ่ มีผลผลิตอุดมสมบูรณ์ ประชาชนมีฐานะดี มีความสงบสุขและเจริญรุ่งเรือง
แต่หลังจากพ่ายแพ้สงคราม ราชวงศ์ถูกกวาดล้าง ตอนนี้เหลือเพียงเปลือกนอกที่ว่างเปล่า อีกทั้งยังมีหญิงสาวที่แต่งงานกับชาวต่างอาณาจักรกลับมา อาณาจักรจ้าวจึงเป็นเหมือนสุนัขที่หลงทาง
อย่าว่าอาณาจักรอื่นไม่ซื่อตรง ใส่ร้ายกัน รุมทำร้ายคนอ่อนแอ นี่สิถึงจะสอดคล้องกับผลประโยชน์ของอาณาจักร
ไม่ ในเพียงแค่ช่วงเวลาเพียงสั้นๆ ไม่ว่าภูเขาจะสูงเพียงใด แม่น้ำจะลึกแค่ไหน อาณาจักรอื่นๆ ก็ยังส่งทูตเข้ามายังเมืองเปี้ยนจิง เมื่อหลวงของอาณาจักรจ้าว จุดประสงค์ที่เข้ามานั้นก็ชัดเจนในตัวเองอยู่แล้ว นั่นก็คือเพื่ออำนาจปราบปรามคนอื่น ขอให้จ่ายส่วย ขอให้ยกดินแดน หากกล้าไม่ตอบตกลง ก็จะส่งกองทัพเข้ามาโจมตี
ในฐานะที่เป็นบุคคลสำคัญอันดับหนึ่งในเครือข่ายข่าวกรองของใต้หล้านี้ ฉินเหยียนจะไม่ทราบจุดประสงค์ของการมาเยือนได้อย่างไร แน่นอนว่าเขารู้ ดังนั้นเขาจึงกล่าวว่าสิ่งที่อาณาจักรจ้าวต้องเผชิญหน้าหลังจากนี้เป็นเรื่องวิกฤตยิ่งนัก
...
วัดหงหลู อาณาจักรจ้าว
รถม้ามุ่งเข้าบริเวณวัด เจ้าหน้าที่กรมการต่างประเทศของอาณาจักรฉินมาถึงก่อนแล้ว และยึดครองเรือนข้างที่ดีที่สุดไป
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉินเหยียนมาถึงวัดหงหลูตั้งแต่มายังอาณาจักรจ้าว
ทันทีที่พวกเขาลงจากรถม้า ต้าหย่งและคนอื่นๆ รีบรุดไปข้างหน้าเพื่อช่วยเขา
“ไม่ต้องช่วยประคองข้า ข้าลงไปเองได้”
ฉินเหยียนเหยียบบนเก้าอี้ แล้วลงจากรถม้า จับมือต้าหย่งและกระซิบข้างหู
“เจ้ากำลังทำอะไรอยู่ ตอนนี้เจ้าเป็นอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉิน ข้าเป็นเพียงทูตของอาณาจักรฉินเท่านั้น ในอีกสองวันทูตจากอาณาจักรอื่นจะมาถึง ดังนั้นอย่าสร้างปัญหาให้ข้าเลย
ต้าหย่งพูดไม่ออก เหตุใดเขายังต้องปลอมตัวเป็นอ๋องเหยียนอยู่อีก ไม่ใช่ว่ายกเลิกไปแล้วหรือ
ฉินเหยียนเมินต้าหย่ง และมุ่งความสนใจไปที่ภูเขาปลอมๆ ในวัดหงหลู
“ไม่ต้องพูดแล้ว ลานนี้บรรยากาศช่างดีเหลือเกิน”
จ้าวจีเอ๋อร์ติดตามฉินเหยียนและเป็นผู้นำทางในครั้งนี้ นางบอกได้ทุกอย่างว่าแต่ละห้องใช้ทำอะไร
หลังจากที่เดินไปรอบๆ สักพักหนึ่ง ฉินเหยียนก็ชี้ไปยังพระราชวังและอาคารต่างๆ ทีละแห่ง
“อาณาจักรเยี่ยน อาณาจักรหลู่ อาณาจักรอู๋ อาณาจักรเยว่ อาณาจักรสู่ ข้าจำไม่ผิดใช่หรือไม่?”
จ้าวจีเอ๋อร์ประสานมือเพื่อเป็นการทักทาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...