อาณาจักรสู่ อาณาจักรจ้าว และอาณาจักรฉิน ที่เขตพรมแดนของทั้งสามอาณาจักรนั้นเชื่อมต่อกัน ก่อนหน้านี้ทั้งสามอาณาจักรนั้นมีความแข็งแกร่งมาโดยตลอด ตอนนี้อาณาจักรจ้าวใกล้ล่มสลายแล้ว อาณาจักรสู่ก็ต้องรีบก้าวเข้ามา
สิ่งหนึ่งนั่นคือการเข้ามายึดครองชายแดนอาณาจักรจ้าว อย่างที่สองคือสำรวจพื้นที่อาณาจักรฉิน สิ่งที่อาณาจักรสู่กลัวมากที่สุดในตอนนี้คือหลังจากที่อาณาจักรฉินทำลายอาณาจักรจ้าวแล้ว อาณาจักรฉินต้องลอบโจมตีอาราจักรสู่ในทันที ดังนั้นจึงสามารถคิดหาวิธีการป้องกันก่อนได้
ในที่สุดแล้วอาณาจักรหลู่ที่มีชื่อเสียงด้านความเมตตาและชอบธรรม จริงๆ แล้วพวกเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อแบ่งพื้นที่ในอาณาจักรจ้าว แต่เพื่อทำหน้าที่เป็นผู้สร้างสันติภาพ จึงต้องพยายามเต็มที่เพื่อประนีประนอมกับความขัดแย้งะหว่างประเทศ
แม้แต่ฉินเหยียนที่เห็นท่าทีของอาณาจักรหลู่แล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ
“สมกับที่เป็นอาณาจักรที่มีชื่อเสียงด้านความเมตตาและคุณธรรมเสียจริง ได้รับชื่อเสียงเช่นนี้แต่กต่อหน้ากลับเป็นคนหน้าซื่อใจคด
หลังจากที่ฉินเหยียนอ่านข้อมูลทั้งหมดแล้ว ทูตจากอาณาจักรอื่นก็ค่อยๆ เปิดเผยความทะเยอทะยานของพวกเขาทีละคน หลังจากที่เข้าไปในพระราชวัง พวกเขาก็รออยู่ที่วัดหงหลูแล้ว
ทำให้วัดหงหลูที่ถูกทิ้งร้างกลับมามีชีวิตขึ้นทันที
เมื่ออาณาจักรใหญ่ๆ ต่างมารวมตัวกัน ทำให้หลีกเลี่ยงเรื่องการเหน็บแนมและซ้ำเติมไม่ได้เลย อีกทั้งยังบอกได้เลยว่าใครแข็งแกร่ง ใครอ่อนแอ ใครกำลังอ้อมค้อม ใครกำลังแอบวางแผน
โชคดีที่ฉินเหยียนได้ปลอมตัวเข้ามาเป็นเจ้าหน้าที่กรมการต่างประเทศ พวกขุนนางเหล่านี้ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขา หลังจากทูตอาณาจักรต่างๆ ได้มาพบเขาแล้ว ลำดับต่อไปคือการเข้าพบอ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉิน
ทุกคนต้องการพบผู้ยิ่งใหญ่อันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์ฉิน
ต้าหย่งถูกผลักไปด้านหน้า เขาต้องพบทูตเหล่านี้ทีละคน
คนแรกเป็นทูตจากอาณาจักรสู่ มีชื่อว่าจูเก๋ออู่โหว เป็นทายาทของอัครเสนาบดีแห่งอาณาจักรสู่
“เข้าเฝ้าอ๋องเหยียนพ่ะย่ะค่ะ”
จูเก๋ออู่โหวโค้งคำนับให้ต้าหย่ง จากนั้นมองต้าหย่งด้วยสายตาอวดดี
“แค่กๆ นั่งลงสิ”
หลังจากที่จูเก๋ออู๋โหวนั่งลงแล้ว เขาก็พูดชมอ๋องเหยียน จากนั้นเริ่มพูดจาไร้สาระ ถามอาณาจักรฉินว่าเขามมีแผนการอะไรหลังจากที่ยึดชายแดนอาณาจักรจ้าวได้
ต้าหย่งได้รับคำแนะนำจากฉินเหยียนว่าให้นิ่งไว้ ไม่ต้องตอบอะไรมาก เพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดพลาด
ฉินเหยียนได้เตรียมกระบวนการทั้งหมดแล้ว ตอบคำถามแทนต้าหย่งเป็นครั้งคราว อีกทั้งยังช่วยชีวิตเขาไว้หลายต่อหลายครั้ง เพื่อรักษาหน้าตาของอาณาจักรฉินเอาไว้
แอบลองถามไปหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้ข้อมูลที่ต้องการ จูเก๋ออู่โหวก็ไม่ท้อแท้ เขากลับสนใจฉินเหยียนมากขึ้น
“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ข้าได้ยินเสมอว่าคนในอาณาจักรฉินนั้นมีความโดดเด่น มีความสามารถ ข้าไม่เคยเชื่อเรื่องนี้มาก่อน วันนี้ได้เห็นด้วยตาตัวเอง เชื่อแล้วว่าเป็นเรื่องจริง”
“เฉิงอาหนิวเป็นคนมีความสามารถ นิสัยไม่เหมือนใคร ในความคิดข้า อนาคตของเจ้าต้องต้องเป็นใหญ่เป็นโตแน่นอน”
ฉินเหยียนขอบคุณเขา และทั้งสองฝ่ายต่างบอกลากัน
จากนั้นทูตอาณาจักรอู๋และอาณาจักรเยว่ต่างเดินขึ้นหน้ามาพร้อมกัน พวกเขาใช้ความสุภาพแต่แท้จริงแล้วคือพิษร้าย ในที่สุดเขาแสดงความตั้งใจที่จะทำธุรกิจกับอาณาจักรฉิน เพื่อแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่พวกเขาไม่มี
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...