กัวฮวายอึ้งไปทันที เขามองคมดาบที่หันมาหาตนเองแล้วพูดอย่างประหลาดใจว่า
“อะไรกัน? พวกเจ้าคิดจะฆ่าข้างั้นรึ?”
สือเหล่ยแผ่จิตสังหาร และพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “เหตุใดจะไม่กล้าฆ่าเจ้า? หากตอนนี้ฆ่าเจ้าไป คาดว่าทูตอาณาจักรหลู่จะต้องซาบซึ้งในความมีน้ำใจของเราแน่นอน!”
ทันทีที่พูดเช่นนั้นกัวฮวายก็ผวา ตอนนี้เขามาที่อาณาจักรจ้าวเพื่อยืมเส้นทาง หากตอนนี้ไม่อาจเจรจาได้สำเร็จ แล้วอาณาจักรจ้าวไปร่วมมือกับอาณาจักรหลู่ สถานการณ์ก็จะไม่อาจควบคุมได้ และเป็นภัยต่ออาณาจักรเยี่ยนแน่นอน
ในขณะที่กัวฮวายครุ่นคิด สือเหล่ยก็ตะคอกเสียงเข้มงวดว่า “คุกเข่าลง!”
กัวฮวายรู้สึกขนลุก เขาเคยเป็นผู้ที่กำความเป็นความตายของอาณาจักรจ้าว แต่ตอนนี้ไม่เหมือนในอดีตแล้ว สถานการณ์เปลี่ยนไป เพื่อให้เรื่องใหญ่สำเร็จ เขาจึงต้องจำใจคุกเข่าลงและคำนับตามพิธี
“ทูตแห่งอาณาจักรเยี่ยนกัวฮวาย เข้าเฝ้าฮ่องเต้หญิงแห่งอาณาจักรจ้าวพ่ะย่ะค่ะ!”
จ้าวจีเอ๋อร์จึงจะค่อยๆพูดว่า “ยืนขึ้นได้”
“ขอบพระทัยพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”
เมื่อกัวฮวายยืนขึ้นแล้วก็ประสานมือคารวะอย่างเคารพแล้วพูดว่า
“ฝ่าบาท อาณาจักรเยี่ยนส่งกระหม่อมมาเยือนเพื่อหวังว่าอาณาจักรจ้าวจะยินยอมให้ยืมเส้นทางแม่น้ำจินทางทิศตะวันออกพ่ะย่ะค่ะ”
กัวฮวายผู้เป็นนักรบยืดอกแล้วพูดตรงประเด็นแบบไม่อ้อมค้อม
จ้าวจีเอ๋อร์เองก็ไม่อ้อมค้อม และพูดตรงประเด็นว่า “ปากแม่น้ำจินอยู่ติดกับอาณาจักรหลู่ เส้นทางน้ำนี้ไม่ได้ให้ยืมกันง่ายๆหรอกนะ ข้าต้องเห็นความจริงใจของพวกเจ้าเสียก่อน จึงจะตัดสินใจว่าจะให้ยืมหรือไม่”
แน่นอนว่ากัวฮวายเข้าใจความหมายของจ้าวจีเอ๋อร์ เขาพูดว่า
“อาณาจักรเยี่ยนของเรามีม้าดีมากมาย หากอาณาจักรจ้าวยอมให้เรายืมเส้นทางแม่น้ำจิน กระหม่อมสามารถตัดสินใจเรื่องการมอบม้าพันธุ์ดีให้แก่อาณาจักรจ้าวจำนวนหนึ่งร้อยตัวเป็นการขอบคุณ ไม่ทราบว่าฝ่าบาทจะทรงยอมให้ยืมได้รึไม่พ่ะย่ะค่ะ?”
จ้าวจีเอ๋อร์ครุ่นคิด ม้าที่อาณาจักรเยี่ยนเลี้ยงเอาไว้ ไม่ใช่ม้าทั่วๆไป ม้าพันธุ์ดีของอาณาจักรเยี่ยนนั้นตัวใหญ่กว่าม้าทั่วไปอยู่มาก ฝีเท้าก็เร็วยิ่งกว่า เป็นม้าศึกอันดับหนึ่ง เสนอมาให้หนึ่งร้อยตัวเช่นนี้ คาดว่าอาณาจักรเยี่ยนก็คงจนตรอกมากแล้ว
แม้ว่าเขาจะร้อนใจ แต่จ้าวจีเอ๋อร์ไม่รีบร้อน อย่างไรเส้นทางแม่น้ำจินก็เป็นเส้นทางที่เป็นที่ต้องการ มีคนมากมายอยากจะได้มัน
จ้าวจีเอ๋อร์ยังคงพูดอย่างสีหน้านิ่งเฉยและพูดอย่างคลุมเครือว่า “ม้าของอาณาจักรเยี่ยนนั้นคือม้าพันธุ์ดีที่เลื่องชื่อ แม่ทัพกัวฮวายมีน้ำใจยิ่ง เจ้าเดินทางมาไกล คิดว่าคงจะเหน็ดเหนื่อยแล้ว เช่นนั้นเจ้าไปพักผ่อนก่อน แล้วเราค่อยมาเจรจารายละเอียดกัน”
กัวฮวายสีหน้าหนักใจ ดูท่าฮ่องเต้หญิงแห่งอาณาจักรจ้าวจะไม่พอใจที่เสนอให้ม้าพันธุ์ดีเพียงหนึ่งร้อยตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...