องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 661

อวี๋จื่อหมิงรีบประสานมือคารวะพูดว่า “ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ ม้าพันธุ์ดีนั้นมีทั่วทุกที่ แต่สินค้าโดยเฉพาะของอาณาจักรอู๋นั้นมีน้อยยิ่งนัก หากทรงตอบตกลงให้ยืมเส้นทาง กระหม่อมยินดีรับปากว่าจะถวายสินค้าโดยเฉพาะของอาณาจักรอู๋แก่อาณาจักรจ้าวหนึ่งพันจินทุกๆปีพ่ะย่ะค่ะ!”

ทูตแห่งอาณาจักรเยว่เองก็พูดสมทบว่า “ฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ อาณาจักรเยว่มีแร่เหล็กที่มากมาย หากทรงยินดีให้ยืมเส้นทาง อาณาจักรเยว่ยินดีที่จะถวายเหล็กชั้นดีแก่อาณาจักรจ้าวหมื่นจินพ่ะย่ะค่ะ!”

จ้าวจีเอ๋อร์ครุ่นคิด หากในยามปกติอย่าว่าแต่นำเข้าเลย อาณาจักรอู๋ไม่คิดที่จะยอมให้สิ่งดีๆกับอาณาจักรจ้าวเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้กลับพูดว่าจะให้เอง ลมน้ำหมุนเวียนสับเปลี่ยนจริงๆเลยนะ

จ้าวจีเอ๋อร์จำคำย้ำเตือนของฉินเหยียน ผลประโยชน์ที่พวกเขาเสนอมาให้เองนั้นไม่ใช่ขีดจำกัดของทั้งสามอาณาจักรเลย ดังนั้นนางจึงแสร้งทำเป็นลำบากใจแล้วพูดว่า

“แม้ว่าทูตทั้งสองจะใจกว้างมาก แต่ทูตอาณาจักรเยี่ยนก็ได้มาถึงก่อนทั้งสองท่าน หากข้าตอบตกลงกับพวกท่านทั้งสองแล้วปฏิเสธอาณาจักรเยี่ยน เกรงว่าจะหาว่าข้าไม่จริงใจ ให้เวลาข้าไตร่ตรองเสียหน่อยค่อยตัดสินใจละกัน”

นางไม่ให้โอกาสอวี๋จื่อหมิงครุ่นคิด และออกคำสั่งกับหลี่ชางว่า “ฝ่ายตรวจการหลี่ ทูตทั้งสองเดินทางมาเหน็ดเหนื่อย พาพวกเขาไปพักผ่อน”

“พ่ะย่ะค่ะ” หลี่ชางเดินมาตรงหน้าทั้งสองแล้วทำท่าเชิญ “เชิญด้านนี้”

ต่อให้อวี๋จื่อหมิงจะไม่อยากไป แต่ฮ่องเต้หญิงแห่งอาณาจักรจ้าวก็ได้ออกคำสั่งแล้ว เขาจึงไม่อาจพูดอะไรต่อได้อีก และประสานมือคารวะพูดว่า “ขอตัวก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

เขาเดินตามฝ่ายตรวจการหลี่ไปพร้อมกับทูตอาณาจักรเยว่ด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจนัก

เมื่ออวี๋จื่อหมิงออกจากประตูตำหนักแล้ว ก็พบว่าหัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดินแห่งอาณาจักรหลู่ ซือหม่าจี๋ กำลังมุ่งหน้ามาที่ตำหนักจินหลวน

ศัตรูไม่อาจเลือกไม่พบกันได้ เมื่อพบกันแล้วต่างก็อาฆาตต่อกัน

ซือหม่าจี๋เองก็เห็นอวี๋จื่อหมิงแล้ว ทั้งสองมองหน้ากัน แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ความเกลียดชังของอาณาจักรปะทุขึ้นมาทันที ราวกับว่าดวงตาสองคู่นั้นจะปะทุเปลวไฟออกมา

หากไม่ได้อยู่ในอาณาเขตของอาณาจักรจ้าว เกรงว่าทั้งสองคงหันดาบเข้าหากันแล้ว แต่เพื่อภาพลักษณ์ของอาณาจักร จึงต้องอดทนเอาไว้ ในขณะที่ทั้งสองเดินสวนกันก็เงยหน้าเชิดสูงอย่างมาก ไม่มีใครยอมใครเลย และแอบวางแผนอยู่ในใจ

หัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดินแห่งอาณาจักรหลู่ ซือหม่าจี๋ เข้ามาในตำหนักจินหลวนแล้วก็เห็นฮ่องเต้หญิงนั่งอยู่บนบัลลังก์อย่างน่าเกรงขาม เขาจึงรีบประสานมือคารวะคำนับ

“หัวหน้าผู้ตรวจการแผ่นดินแห่งอาณาจักรหลู่ ซือหม่าจี๋ เข้าเฝ้าฝ่าบาทพ่ะย่ะค่ะ”