องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 677

ที่ฉินเหยียนมีความคิดเรื่องแผนเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษา ได้รับแรงบันดาลใจมาจากประเทศสหรัฐอเมริกาในยุคปัจจุบัน ในประเทศสหรัฐอเมริกา ถ้าคนธรรมดาอยากข้ามชนชั้น ก็ต้องเข้ามหาวิทยาลัยอันทรงเกียรติ

ส่วนค่าใช้จ่ายในการฝึกฝนผู้มีความสามารถก็สูงอย่างมาก ดังนั้นคนส่วนมากจะเลือกยื่นขอเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษามาช่วยจนเรียนจบ สร้างตัวเองให้มีความสามารถ และมีโอกาสได้มองอยู่ห่างๆ เมื่อยื่นขอเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาสำเร็จแล้วก็ต้องเผชิญกับการจ่ายดอกเบี้ยที่สูง

แม้แต่อดีตประธานาธิบดีโอบามาของประเทศหรัฐอเมริกา ก็ยังจ่ายเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาหมดตอนที่เข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีสี่ปี เขาใช้เวลาในการคืนเงินนานถึงยี่สิบเอ็ดปี บางคนจนตายแล้วก็ยังไม่อาจคืนเงินที่กู้ยืมมาได้ เห็นได้ชัดว่ากับดักเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษานั้นเอาเปรียบแค่ไหน

แน่นอนว่าฉินเหยียนก็ไม่ได้อยากจะทำเหมือนประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อคนคนนั้นเรียนจบแล้วกลายเป็นคนของอาณาจักรฉิน เรื่องเงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาจะยกให้ก็ย่อมได้ ตอนนี้เงินกู้ยืมเพื่อการศึกษาก็แค่การรับประกันความเสี่ยงที่จะทำให้เป้าหมายสำเร็จ สามารถทำให้มั่นคงได้มากขึ้น

ทุกคนได้ยินการอธิบายของอ๋องเหยียนแล้วก็ตกตะลึงอย่างมาก แม้ว่าภายนอกดูเหมือนว่าพวกเขากำลังเอาเปรียบ แต่จริงๆแล้วพวกเขาได้คว้าผู้มีความสามารถที่ฝึกฝนมาเอาไว้แน่นโดยที่ไม่รู้ตัว

ต้าหย่งตื่นเต้นอย่างมาก เขาถามขึ้นว่า “แผนของท่านอ๋องที่ชาญฉลาดจริงๆ แต่ว่าคนอาณาจักรของเราหากจะเล่าเรียนจะต้องจ่ายดอกเบี้ยที่สูงมากเช่นนี้ด้วยรึพ่ะย่ะค่ะ?”

ฉินเหยียนปฏิเสธว่า “แน่นอนว่าไม่ ชาวเมืองของอาณาจักรฉินจะต้องทำประโยชน์เพื่ออาณาจักรฉินอยู่แล้ว ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกู้ยืม ชาวเมืองของอาณาจักรฉินสามารถเข้าเรียนได้โดยไม่ต้องเสียเงิน มีเพียงคนนอกเท่านั้นที่ต้องจ่าย”

จ้าวจีเอ๋อร์ครุ่นคิดแล้วดึงแขนของฉินเหยียน เขาออดอ้อนโดยไม่สนสายตาของคนอื่น

“ท่านอ๋องเพคะ ช่วยกรุณาด้วยเถิด ทรงยอมให้คนอาณาจักรจ้าวได้เล่าเรียนด้วยได้รึไม่เพคะ ไม่เก็บเงินค่าเล่าเรียนของคนอาณาจักรหม่อมฉันได้รึไม่เพคะ?”

ฉินเหยียนยิ้มแล้วพูดว่า “แน่นอนว่าได้อยู่แล้ว เจ้าและข้าจะอภิเษกสมรสกันแล้ว อาณาจักรจ้าวและอาณาจักรฉิน อาณาจักรจ้าวและอาณาจักรฉินก็ไม่ต่างกัน ดังนั้นชาวเมืองอาณาจักรจ้าวก็ต้องได้รับการเล่าเรียนแน่นอน”

จ้าวจีเอ๋อร์เผยสีหน้าดีใจแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบพระทัยเพคะท่านอ๋อง”

ฉินเหยียนหยิบหนังสือเล่มที่สองขึ้นมา นั่นคืออันดับยุทธภพ

คนที่ได้อันดับหนึ่งมาตลอด คือนักฆ่าอันดับหนึ่งกงซุนอู๋หมิง ตอนนี้ได้ตกลงมาอันดับที่สองแล้ว ประวัติของคนได้อันดับหนึ่งนั้นลึกลับอย่างมาก

ตามบันทึก บุคคลนี้เป็นผู้นำของสำนักเฉา ฆ่าคนไม่เลือกหน้า ฝีมือฉกาจ ฆ่าคนไม่ทิ้งร่องรอย สาเหตุที่ลึกลับมากขนาดนี้ เพราะคนที่รู้ถึงตัวตนของเขา ถูกเขาฆ่าตายไปจนหมด และเพราะเหตุนี้ ในอันดับยุทธภพมีหลายคนที่คิดหาวิธีประมือกับเขา สุดท้ายก็ต้องตายไป

มีหลายชีวิตนับไม่ถ้วนที่ตายด้วยมือเขา รวมๆแล้วมีหลายพันคน แต่คำร่ำลือของเขาก็ได้เป็นที่รู้กันไปทั่วในยุทธภพในคืนเดียว

ยิ่งกงซุนอู๋หมิงแขนขาดแล้วทำให้ความแข็งแกร่งของเขาลดลง ไป๋เสี่ยวเซิงจึงลงความเห็นกันว่าผู้นำสำนักเฉาผู้ลึกลับน่าจะอยู่อันดับหนึ่ง กงซุนอู๋หมิงอยู่อันกับที่สอง