องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 699

ฟางถังจิ้งใช้มือปกปิดร่างกายตนเองเอาไว้ มองไปรอบๆ ตอบออกมาอย่างหมดหนทางว่า

“นายอำเภอให้ข้ามาไกล่เกลี่ย เขาบอกว่าเจ้าว้อร้านอาหารทั้งหมดในเมืองอวิ้น อีกทัง้ยังขึ้นราคาของ คนในท้องถิ่นแทบตายกันหมดแล้ว”

ฉินเหยียนพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย

“สมควรแล้ว กินดีอยู่ดีขนาดนี้ หากไม่มีผู้หญิง ผู้ชายอย่างพวกเจ้าไม่มีทางโตมาถึงขนาดนี้ได้ ยังมีหน้ามาพูดว่าผู้หญิงมีสถานะที่ต่ำต้อย พวกเจ้าสมควรอดตายแล้ว!”

ฟางถังจิ้งที่ถูกพูดเช่นนั้นอายแทบแทรกแผ่นดินหนี ตอยกลับมาอย่างลำบากว่า

“นี่ไม่ใช่กฎเกณฑ์ของข้า ไม่สามารถเจรจากันได้เลยหรือ?”

ฉินเหยียนตอบอย่างเคร่งขรึมว่า

“นอกเสียจากว่าผู้ชายอย่างเจ้ายอมก้มหัวให้ผู้หญิง เช่นนั้นจะไม่มีการเจรจาใดๆ ทั้งสิ้น!”

ในใจฟางถังจิ้งมีคำพูดมากมายที่อยากพูด แต่พูดออกมาไม่ได้ ในอาณาจักรหลู่ หากผู้ชายก้มหัวให้ผู้หญิง เช่นนั้นก็เท่ากับว่าฆ่าเขาให้ตายไปเลยมิใช่หรือ

ฉินเหยียนรู้ว่าพูดมากไปก็ไร้ประโยชน์ โบกมือปัดแล้วตอบว่า

“พาตัวเขาออกไป!”

“รับทราบ!”

บรรดาหญิงสาวแห่งสิบสองปิ่นหิรัญย์ อุ้มตัวฟางถังจิ้งโยนออกไปข้างนอก

ฟางถังจิ้งเสียใจที่ทำเช่นนั้นลงไป ตอนที่เขาเข้ามาเขาดูมีสง่าราศีมาก แต่กลับถูกโยนออกมาเช่นนี้ มันช่างน่าอับอายเสียเหลือเกิน

เขารีบลุกขึ้นใช้มือปกปิดอวัยวะส่วนสำคัญของเขาพร้อมกับวิ่งหนี มองไปยังแม่น้ำที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกับกระโจนลงไปทันที

ประชาชนรอบข้างไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จึงตะโกนว่า

“แย่แล้ว มีคนกระโดดลงน้ำ!”

ฉินเหยียนมองไปที่ฟางถังจิ้งที่กระโจนลงน้ำไปเหมือนลูกกระสุนปืน พูดด้วยความประหลาดใจว่า

“หน้าบางขนาดนี้เชียวหรือ ถึงกับต้องกระโดดน้ำฆ่าตัวตายเลยหรือไร?”

ในชั่วพริบตา ก็เห็นฟางถังจิ้งว่ายน้ำมาแต่ไกล

ฉินเหยียนพูดเยาะเย้ยว่า

“ว่ายน้ำได้ดีนี่ คิดว่ารับไม่ได้จนถึงขั้นต้องฆ่าตัวตายเสียแล้ว”

เขาบ่นในใจ พยายามหาแทบตายไม่เจอ แต่พอเลิกสนใจกลับได้กลับมาง่ายๆ

เขากำลังคิดว่าวิธีว่าจะติดต่อกับสำนักไป๋เสี่ยวเซิงอย่างไรดี ดีที่มีคนเดินมาส่งถึงประตู

เขาสั่งทันที

“ตรวจสอบให้ข้าว่าเขาพักอยู่ที่ใด”

“ขอรับ”

เฉิงเซินยกมือรับคำสั่ง และรีบไปจัดการทันที

...

อีกด้านหนึ่ง

ฟางถังจิ้งที่ว่ายน้ำมากว่าครึ่งวัน ในที่สุดก็หลบหนีได้เสียที

เมื่อขึ้นถึงฝั่ง เขาแอบหยิบเสื้อผ้าชุดหนึ่งบนเรือที่จอดอยู่ วิ่งเข้าไปในกระท่อมเล็กๆ ทันที

เมื่อเข้าไปในลานด้านใน ปิดประตู เขาก็ผ่อนคลายความเครียดในวันนี้ออกมาทันที สาปแช่งอีกฝ่ายไม่หยุด

“เวรเอ้ย ทั้งชีวิตข้ามีแต่คนเคารพนับถือ กลับถูกพวกอาณาจักรจ้าวกระทำเช่นนี้ ช่างน่าโมโหเสียจริง!”

ฟางถังจิ้งเดินเข้ามาในตัวบ้าน พร้อมกับเช็ดน้ำที่หู

ทันทีที่เขาเปิดประตู ทำให้เขาตกใจถึงกับตะโกนออกมาว่า

“บ้าเอ้ย!”

ในห้อง ฉินเหยียนกำลังนั่งสบายๆ บนเก้าอี้ โบกมือให้เขาพร้อมรอยยิ้ม

“กลับมาแล้วหรือ รีบเข้ามาสิ มานั่งเร็ว!”