องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 718

หลิวเชียนเชียนระงับความรู้สึกขยะแขยงของตัวเองแล้วพูดว่า

“ลูกผู้ชาย แม้จะเผชิญหน้ากับปัญหา รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิต ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้”

ขอทานที่เหมือนกระทำความผิดอยู่ พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้

“มากับข้า ข้าจะพาเจ้าไปพบกับคนที่ทำให้เจ้าประสบความสำเร็จ!”

ขอทานถามอย่างลังเล

“ย่ามาพูดจาไร้สาระเลย ใครจะช่วยข้าได้ คนจนอย่างข้าน่ะหรือ”

หลิวเชียนเชียนยิ้มอย่างมั่นใจ

“ชายคนนั้นคือคนที่เข้าพูดถึง อันดับหนึ่งของสำนักไป๋เสี่ยวเซิง”

ทันใดนั้นดวงตาของขอทานก็เปล่งประกาย เขาถามด้วยความประหลาดใจ

“จริงหรือ หากเป็นเช่นนั้น ข้าขอยกย่องเขาในฐานะอาจารย์!”

หลิวเชียนเชียนพูดอย่างจริงจัง

“เรื่องจริงหรือไม่จริง เจ้าไปดูด้วยตัวเองเถิด”

หลิวเชียนเชียนพาขอทานมาที่โรงแรมที่พวกนางพัก

เมื่อบรรดาพี่น้องผู้หญิงเห็นหลิวเชียนเชียนกลับมา จึงทำความเคารพ

“นายหญิง กลับมาแล้วหรือเจ้าคะ”

เมื่อขอทานเห็นผู้หญิงจำนวนมาก เขารู้สึกเขินโดยไม่รู้ตัว ก้มหน้าลงไม่กล้ามองไปตรงๆ และเดินตามหลิวเชียนเชียนไปเงียบๆ

หลิวเชียนเชียนโบกมืและสั่งว่า

“ไปเตรียมเหล้าและอาหารดีๆ มาให้ข้า”

“เจ้าค่ะ”

ไม่นานพี่น้องผู้หญิงน้ำอาหารและเหล้ามาวางให้

หลิวเชียนเชียนพูดกับขอทานอย่างใจกว้างว่า

“นั่งลงและกินข้าวก่อนเถิด ข้าจะพาเจ้าไปพบนายท่านของข้า”

ขอทานโค้งมือด้วยความเคารพ

“ขอบคุณขอรับ”

บรรดาพี่น้องผู้หญิงต่างยืนวางอาหารให้ขอทานกิน

แม้ว่าขอทานจะไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน แต่เมื่อเห็นอาหารจำนวนมากตรงหน้า เขายังคงมีท่าทีสุภาพและมีมารยาท

ยิ่งหลิวเชียนเชียนสังเกตเขามากเท่าไร นางยิ่งรู้สึกว่าคนๆ นี้ตรงตามความต้องการของอ๋องเหยียนมาก พยายามหาแทบตายกลับไม่พบ พาเกหาเลิกสนใจกลับพบเอาเสียได้!

บรรดาพี่น้องผู้หญิงคนหนึ่งกนะซิบข้างหูหลิวเชียนเชียน

“นายหยิง เขาตัวเหม็นมากเลยเจ้าค่ะ พาไปพบองค์ชายสภาพนี้จะดีหรือเจ้าคะ”

หลิวเชียนเชียนมีความสุขมากที่ได้เจอคนที่นางตามหา เมื่อนางได้ยินเช่นนั้น จมูกนางพลันได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยวบนตัวขอทาน นางจึงกระซิบกลับว่า

“รอจนกว่าเขาจะกินเสร็จ จากนั้นพาเขาไปอาบน้ำเสีย”

“เจ้าค่ะ”

หญิงสาวรีบออกไปเตรียมน้ำ

แม้ว่าขอทานจะกินอย่างสุภาพ แต่เขาที่หิวมาเป็นเวลานาน เขากินอาหารบนโต๊ะจนหมด

เขาวางตะเกียบลงด้วยความพึงพอใจ เรอออกมาและประสานมือพูดอย่างรู้สึกไม่ดี

“ขอโทษด้วยขอรับ ทำให้ทุกคนต้องขายหน้า ข้าอิ่มแล้ว ขอบคุณสำหรับอาหารและการต้อนรับอย่างดีขอรับ”

หลิวเชียนเชียนโบกมือสั่ง จากนั้นบรรดาพี่น้องผู้หญิงอุ้มเขาไปที่อ่างอาบน้ำ

“นี่ นี่หมายความว่าอย่างไร?”

หลิวเชียนเชียนไม่ได้พูดอะไรมาก นางพูดเข้าตรงประเด็นทันที

“ถอดเสื้อผ้า อาบน้ำให้สะอาด!”

“เจ้าค่ะ”