แผนของฉินเหยียนคือใช้เรื่องราวยอดนิยมเพื่อปลุกกระแสการรุกรานด้านวัฒนธรรมของอาณาจักรหลู่
ในขั้นที่หนึ่ง ใช้เรื่องราวความรักที่น่าสลดใจนี้ บอกเล่าเรื่องราวความรักอันแสนสะเทือนใจของชายหญิงคู่หนึ่ง เพื่อดึงดูดให้หัวใจของเหล่าชาวเมืองวิ่งตามความรักที่อิสระ เพื่อก่อความวุ่นวายแก่สังคมที่คร่ำครึของอาณาจักรหลู่ หากเป็นอาณาจักรอื่น ผลลัพธ์ของวิธีนี้อาจไม่ดีมากเช่นนี้
แต่ที่นี่คืออาณาจักรหลู่ มุมมองคร่ำครึ มีความเชื่อที่ตายตัว ทุกอย่างจะดำเนินไปตามกฎระเบียบ ทั้งผู้ชายและผู้หญิงล้วนเป็นเหลียงซานป๋อและจู้อิงถาย
การใช้เรื่องเล่าเรื่องหนึ่งในการปลุกหญิงสาวอาณาจักรหลู่ให้ตื่น ส่งเสริมให้พวกนางวิ่งตามความรักที่อิสระ กล้าที่จะต่อต้านความไม่ยุติธรรม
ขั้นที่สองคือการสร้างนักแสดง ทำให้เหล่าหญิงสาวที่ได้สติแล้วไล่ตามความรักที่ใฝ่ฝันอย่างบ้าคลั่ง
ขั้นที่สาม ฉินเหยียนได้ใช้เทคนิคทางจิตวิทยาสมัยใหม่ ผู้หญิงทุกคนล้วนมีเจ้าชายขี่ม้าขาวในดวงใจ อาจเป็นเพราะประเพณีที่ทำให้ไม่สามารถแสดงออกมาได้มากนัก หรืออาจเป็นเพราะเจ้าชายขี่ม้าขาวปรากฏแค่ในความฝัน
แต่เพียงแค่สร้างภาพลักษณ์ให้เจ้าชายขี่ม้าขาวเป็นจริงขึ้นมา ผู้หญิงทุกคนในอาณาจักรหลู่ก็จะหลงใหลเจ้าชายขี่ม้าขาวผู้นี้อย่างบ้าคลั่ง
ขั้นที่สามคือการเปลี่ยนค่านิยมของผู้หญิง โดยเปลี่ยนเป้าหมายของผู้ชาย การรุกรานวัฒนธรรมที่แท้จริงหมายถึงแรงจูงใจของผู้ชาย
เมื่อผู้หญิงในอาณาจักรหนึ่งเลือกสามีที่มีความรู้หนังสือ ผู้ชายทั้งอาณาจักรก็จะเริ่มทำการศึกษาว่าจะสร้างบทกวีได้อย่างไร
เมื่อผู้หญิงในอาณาจักรหนึ่งเลือกสามีว่าร่ำรวยรึไม่ เช่นนั้นผู้ชายในอาณาจักรนั้นก็จะตั้งเป้าหมายหาเงินโดยไม่สนวิธีการ
เมื่อผู้หญิงในอาณาจักรหนึ่งมีความโลภมาก และวิ่งไล่ตามชายหน้าอ่อนอย่างบ้าคลั่ง เช่นนั้นผู้ชายอาณาจักรนั้นก็จะแต่งให้ตนเองหน้าหวาน
นี่คือคุณลักษณะของวัฒนธรรม ไม่ขึ้นอยู่กับความประสงค์ส่วนตัว ความนัยก็คือเมื่อเริ่มต้นขึ้นแล้ว อาณาจักรหลู่ก็จะไม่สามารถหนีรอดจากสถานการณ์นี้ได้อีก ต่อให้ใครมาช่วยก็ไม่ได้ผล
......
อีกด้านหนึ่ง
เวทีสำหรับการแสดงได้จัดเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลิวเชียนเชียนใช้เงินไปมากมายเพื่อประชาสัมพันธ์การแสดงในครั้งนี้ จึงทำให้เมืองทั้งเมืองถูกทิ้งร้าง
ผู้ชมไม่เพียงแต่จะเป็นผู้ชายเท่านั้น แต่ยังมีเหล่าหญิงสาวที่ไม่ก้าวเดินออกจากประตูบ้านด้วย หลังจากการปะทะกับสามีหลายวัน พวกนางยืนหยัดว่าจะไปดูการแสดงม่านประเพณีให้ได้ นั่นทำให้ชาวเมืองทั้งเมืองต่างก็อยู่ที่ด้านล่างเวทีเพื่อการแสดง
“เตรียมเริ่มการแสดง” หลิวเชียนเชียนที่เป็นผู้จัดแจงได้ประกาศเริ่มการแสดงอย่างเป็นทางการ
จากนั้นการแสดงม่านประเพณีก็ได้เริ่มขึ้นท่ามกลางเสียงดนตรีที่ไพเราะและแปลกใหม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...