บนเวทีแสดง
เพราะท่านแม่ของจู้อิงถายเป็นเพื่อนเก่าของนักวิชาการสถานศึกษาแห่งนี้ จึงรู้ว่าจู้อิงถายปลอมตัวเป็นชายเข้ามา จึงให้จู้อิงถายไปพักอยู่เขตหวงห้ามของสถานศึกษา
เมื่อถึงยามค่ำคืนแล้วจู้อิงถายกำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่เมื่อถอดยังไม่เสร็จก็รู้สึกว่าได้ยินเสียงของใครดังมาจากด้านหลังเบาๆ เมื่อหันกลับไปแล้วเห็นเหลียงซานป๋อก็ทำเอานางตกใจจนร้องลั่นขึ้นมา และรีบไปแอบใต้ผ้าห่มทันที
จู้อิงถายถามขึ้นอย่างกระวนกระวายว่า “ท่านนักวิชาการยกให้ข้าอยู่ที่นี่ เจ้าอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”
เหลียงซานป๋อขยันและมีความพยายาม ชอบแอบเข้ามาในห้องสมุดเพื่อแอบอ่านตอนกลางคืนบ่อยๆ ไม่คิดว่าวันนี้จะถูกผู้เล่าเรียนที่เพิ่งเข้ามาพบซะได้ เขารีบประสานมือคารวะขอโทษ
“สหายอย่าได้ถือสาเลย”
จู้อิงถายรีบสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วทำความรู้จักกับเหลียงซานป๋ออย่างเป็นทางการ ทั้งสองพูดคุยกันอย่างสนุกสนานท่ามกลางแสงเทียนราวกับสนิทสนมกันมานาน
การแสดงดำเนินเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย
ในยามค่ำคืนคืนหนึ่งเหลียงซานป๋อได้เข้ามาอ่านหนังสือยามค่ำคืนอีกครั้ง เพราะอากาศร้อนมากจึงถอดเสื้อยาวออกเปลือยท่อนบน
ภาพนี้ทำเอาหญิงสาวด้านล่างเวทีรีบปิดตาอย่างกระวนกระวาย พวกนางใบหน้าแดงไม่กล้ามองไป แต่กลับแอบดูจากช่องนิ้วมือ
ชายหนุ่มที่อยู่ด้านล่างเวทีโกรธเกรี้ยวอย่างมาก พวกเขาชี้ไปต่อว่าพันอันบนเวที
“ผิดวัฒนธรรมเช่นนี้! ไม่เหมาะสม!”
จู้อิงถายที่อยู่บนเวทีเองก็รีบหันหลังไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ “เหตุใดเจ้าจึงถอดเสื้อ?”
เหลียงซานป๋อพูดอย่างปกติว่า “อากาศร้อนมากขนาดนี้ ถอดเสื้อคลายความร้อนไงเล่า เจ้าและข้าต่างก็เป็นผู้ชาย มีสิ่งใดต้องคิดมากรึ?”
จู้อิงถายรีบให้เหลียงซานป๋อสวมใส่เสื้อผ้าอย่างลุกลน เมื่อฉากนี้จบลง ผู้ชมด้านล่างเวทีก็พากันถกเถียงกัน
“นี่คือการขัดต่อประเพณีและศีลธรรม ยังไม่ทันได้แต่งงานก็อยู่กับผู้ชายเสียแล้ว แถมยังมองรูปร่างของชายหนุ่มอีก น่าขายหน้าจริงๆ!”
“หากในความจริงมีผู้หญิงเช่นนี้ก็สมควรจับยัดใส่กรงถ่วงน้ำ!”
คำพูดของเหล่าชายหนุ่มบาดหูเหล่าหญิงสาวอย่างมาก ต่อให้เหล่าหญิงสาวจะไม่เถียงกลับ แต่ก็มองกลอกตาใส่เหล่าชายหนุ่มไม่หยุด
การแสดงบนเวที
ในยามกลางวันเหลียงซานป๋อและจู้อิงถายนั่งเรียนหนังสือในสถานศึกษา ยามค่ำคืนก็อ่านหนังสือด้วยกันใต้แสงเทียน ในช่วงดึกๆ แสงไฟก็อบอุ่นขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างคนทั้งสองก็คลุมเครืออย่างมาก
เหลียงซานป๋อเห็นว่าจู้อิงถายเจาะหูจึงได้ร้องตามบทเช่นงิ้วหวงเหมย
เหลียงซานป๋อถามว่า “อิงถายไม่ใช่ผู้หญิง เหตุใดจึงเจาะหูด้วยเล่า?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...