องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 727

หอหงเฮ่อ

หลิวเชียนเชียนยืนอยู่บนชั้นสามของหอ เขากอดอกเอาไว้แล้วมองหญิงสาวที่คึกคักชั้นล่าง พวกนางได้ล้อมหอหงเฮ่อ

เอาไว้ทั้งหมดแล้ว

นางเห็นอานุภาพของการแสดงแล้ว บัดนี้เองก็เข้าใจเจตนาของอ๋องเหยียนแล้ว จึงได้พูดว่า

“ที่แท้นี่ก็คือผลจากดาราสินะ ช่างพิเศษยิ่งนัก ได้เรียนรู้แล้วสิ”

ด้วยคำสั่งของอ๋องเหยียน หลิวเชียนเชียนได้ให้พันอันและคณะแสดงอยู่ที่หอหงเฮ่อ ส่วนคนอื่นๆก็เดินทางไปยังเมืองถัดไปพร้อมกับนาง เพื่อค้นหาชายหนุ่มที่คล้ายกับพันอัน เพื่อฝึกฝนดาราคนต่อไปในการผลักดันให้เหล่าหญิงสาวในเมืองได้สติ

......

อีกด้านหนึ่ง

ฉินเหยียนได้มาถึงเมืองไป๋ลู่แล้ว เขาพบว่าเรื่องเล่าม่านประเพณีมีอานุภาพมากกว่าที่คิดไว้เยอะ ทรงอำนาจและเผยแพร่ไปอย่างกว้างขวางกว่าที่เขาคาดเอาไว้ แม้กระทั่งในเมืองไป๋ลู่ก็มีหญิงสาวจำนวนมากที่เริ่มปลอมตัวเป็นผู้ชายเพื่อเข้ามาศึกษาที่สถานศึกษาไป๋ลู่เหมือนกับจู้อิงถาย

ต่อให้จะถูกคนในพื้นที่จับได้พวกนางก็ไม่เกรงกลัวเลยแม้แต่น้อย และโต้เถียงกลับว่า

“จู้อิงถายยังสามารถทำเช่นนี้เพื่อเข้าศึกษาได้ แล้วเหตุใดพวกข้าจึงจะทำไม่ได้!”

ฉินเหยียนยืนอยู่หน้าสถานศึกษาไป๋ลู่และได้ยินเสียงถกเถียงกัน เขาตบหน้าผากอย่างประหลาดใจแล้วพึมพำว่า

“ไม่คิดเลยว่าจะบังเอิญมีเรื่องดีๆเช่นนี้”

เพราะระยะนี้มีผู้เล่าเรียนที่เข้ามาในสถานศึกษาไป๋ลู่มากมาย ฉินเหยียนก็กำลังต่อแถวอยู่ในฝูงชน เมื่อถึงคราวของเขาที่เข้าไปในสถานศึกษา ตามระเบียบแล้วจะต้องส่งป้ายชื่อให้

เมื่อผู้ดูแลสถานศึกษาตรวจสอบตัวตนของเขาแล้วพบว่าคือเฉิงอาหนิวผู้เป็นไป๋เสี่ยวเซิงระดับหนึ่ง ทั้งยังมีหนังสือของหลานหลิงหวัง ที่เป็นผู้ประพันธ์สามสิบหกกลยุทธ์แล้ว ก็เผยสีหน้าที่ตกตะลึงออกมา จากนั้นก็ทำความเคารพเขา

“เชิญขอรับ”

ฉินเหยียนเองทำความเคารพกลับ จากนั้นก็เดินเข้าสถานศึกษาไป๋ลู่อย่างน่าเกรงขาม

เมื่อฉินเหยียนเข้าไปแล้ว ผู้ดูแลสถานศึกษาก็รีบส่งมอบป้ายชื่อของเฉิงอาหนิวให้แก่รองหัวหน้าคณะ หรือก็คือบิดาของจ้าวจือหย่า จ้าวเหวินเซิงนั่นเอง

อีกด้านหนึ่ง

วันนี้ก็เป็นวันนี้หัวหน้าคณะสถานศึกษาไป๋ลู่ ผู้นำด้านวรรณคดีซือหม่าจี๋กลับมาเช่นกัน ที่จริงซือหม่าจี๋ได้กลับจากอาณาจักรฉินเพราะภารกิจสักพักแล้ว แต่ก่อนหน้าเขาก็ทำการรายงานต่อพระราชสำนักเกี่ยวกับสิ่งที่พบเห็นในการไปปฏิบัติภารกิจที่อาณาจักรฉิน เมื่อรายงานก็กินเวลานานถึงเจ็ดวัน จึงเพิ่งได้กลับมายังสถานศึกษาไป๋ลู่

เมื่อซือหม่าจี๋เดินกลับเข้ามาในห้องก็เห็นว่าจ้าวเหวินเซิงกำลังนั่งอ่านข้อมูลบนโต๊ะอยู่ จึงได้ประสานมือคารวะทักทายว่า

“สหายเหวินเซิง”

จ้าวเหวินเซิงรีบหยุดอ่านแล้วยืนขึ้นยิ้มต้อนรับ

“เจ้ากลับมาแล้วรึสหายซือหม่า การเดินทางครั้งนี้ราบลื่นดีรึไม่?”

ซือหม่าจี๋พูดตรงๆว่า “การเดินทางไปอาณาจักรฉินเปิดโลกทัศน์ของข้ามาก เรื่องที่เจ้าขอให้ข้าช่วยนั้นไม่สำเร็จ การไปอาณาจักรฉินในครั้งนี้ ข้าไม่ได้พบอ๋องเหยียนเลย”

จ้าวเหวินเซิงผิดหวังเล็กน้อย เขาถอนหายใจยาวๆแล้วพูดว่า