องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 741

ในเวลาเดียวกัน

จ้าวเหวินเซิงเดินไพล่หลังกลับเข้ามาในห้อง

เฉิงอาหนิวจะแต่งงานกับลูกสาวเขาหรือไม่?

เขาร้อนใจเหมือนมดบนหม้อร้อน

แต่จ้าวจือหย่านั่งลงบนเก้าอี้อย่างสงบนิ่งไม่ไหวติง

“แต่งหรือไม่แต่งแล้วอย่างไรเล่า”

จ้าวเหวนิเซิงพูดอย่างจริงจัง

“เด็กโง่ หากเขายืนกรานแต่งงานกับเจ้า พวกเราจะได้ลงมือทำอะไรบางอย่าง จะได้ตั้งโจทย์ยากๆ ในการคัดเลือกคนเข้ามาแต่งงานกับเจ้า ที่เป็นอยู่เช่นนี้ ไม่เพียงแต่จะเป็นการถ่วงเวลา แต่ยังถือว่าได้เลือกเขาให้แต่งงานกับเจ้า”

“ด้วยเหตุนี้ หลังจากนี้เจ้าจะเป็นภรรยาของนักปราชญ์ เจ้าลองคิดดูเสีย ไม่เพียงแต่สถานะของเจ้าเท่านั้น แต่สถนานะของตระกูลจ้าวจะดีขึ้นอีกด้วย!”

เมื่อจ้าวเหวินเซิงคิดว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นจริง ไม่มีทางเกิดเรื่องร้ายขึ้นได้เลย เขาพูดอย่างตื่นเต้น

“อีกอย่างตระกูลจ้าวของเรากำลังเปิดรับลูกเขย พูดตามหลักเหตุผลแล้ว ถ้าเฉิงอาหนิวแต่งงานกับตระกูลเรา เขาต้องเปลี่ยนมาใช้นามสกุลจ้าว!”

“หากเจ้าได้แต่งงานกับนักปราชญ์ อ๋องเหยียนแห่งอาณาจักรฉินก็ไม่มีค่าอะไรเลย เขาคิดรังแต่จะรัวแกพวกเราสองพ่อลูก เขาไม่มีความสามารถอันใดเลย!”

จ้าวจือหย่าก้มหน้าลง ไม่แสดงสีหน้าใดๆ ออกมา นางตอบเสียงเบา

“เช่นนั้นแล้วแต่ท่านพ่อจะจัดการเจ้าค่ะ”

ในเวลานี้ เถาซงจือเข้ามาอย่างเร่งรีบ จ้าวเหวินเซิงไม่รอให้เขาได้พูดรีบพูดแทรกขึ้นมาก่อน

“เกิดอะไรขึ้นกับนักปราชญ์คนใหม่? เขาจะแต่งงานกับลูกสาวข้าหรือไม่?”

เถาซงจือยืนหอบประสานมือรายงานทุกคำพูดที่นักปราชญ์ได้พูดกับเขา

“คิดอยากได้หญิงงามไม่ต้องการสิ่งใดอื่นแล้ว นักปราชญ์สำหรับเขานั้นเป็นเพียงแค่ชื่อนำหน้าก็เท่านั้น หญิงงามเท่านั้นที่จะติดตามเขาได้และเห็นว่ามีอยู่จริง”

ประโยคนี้ทำให้จ้าวเหวินเซิงตกใจเป็นอย่างมาก เขาไม่คิดว่าเฉิงอาหนิวจะหลงรักใครจนโงหัวไม่ขึ้นขนาดนี้ แบบนี้ก็ดี ความหนักอึ้งในใจเขาหายไปแล้ว

“นักปราชญ์พูดแล้วไม่คืนคำ ในเมื่อเขาพูดเช่นนี้ ข้าจะได้สบายใจ ฮ่าๆๆ!”

เถาซงจืออึ้งไปเช่นกันเมื่อได้ยินเช่นนั้น ช่างน่าเหลือเชื่อจริงๆ ที่จ้าวเหวินเซิงจัดการงานแต่งงานให้แก่ลูกสาว แทนที่เขาจะยื่นลูกสาวเขาให้ แต่เขากลับจะจัดฉากให้นักปราชญ์คนนี้อย่างหน้าไม่อาย

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร? พูดให้ชัดเจนเสียเดี๋ยวนี้!”

เขาแทบอยากจะพับแขนเสื้อขึ้นทะเลาะกับคณบดี

จ้าวเหวินเซิงลูบเคราเขาและพูดด้วยท่าทีภาคภูมิใจ

“ลูกสาวข้าจะยกให้แต่งงานกับใครก็ได้อย่างนั้นหรือ?”

“ในเมื่อเขาพูดว่าต้องการแต่งงานกับลูกสาวข้า เช่นนั้นข้าต้องทดสอบเขา”