เฉิงเซินเห็นฉินเหยียน เขาก็รีบทำความเคารพ
“ยินดีที่ได้พบท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ!”
อ๋องเหยียนโบกมือปัด แล้วถามว่า
“ไม่ต้องมีมารยาทกับข้าขนาดนั้น ของที่ให้เตรียมเป็นอย่างไรบ้าง?”
ฉินเหยียนตอบกลับ
“ข้าได้เตรียมของทุกอย่างตามคำสั่งของท่านอ๋องมาแล้วขอรับ”
“อ้อ ใช่แล้ว ฝ่าบาททรงมีจดหมายถึงพระองค์ นายหญิงหลิวสั่งให้ข้ามอบให้ท่าน ได้โปรดทรงอ่านดูพ่ะย่ะค่ะ”
ขณะพูด ก็หยิบจดหมายออกมาจากหน้าอก
ฉินเหยียนรับจดหมายมาแล้วเปิดอ่าน เป็นหลิวเชียนเชียนที่เขียนรายงานเรื่องราวในช่วงนี้
แผนส้รางคนดังประสบผลสำเร็จ พานอันเป็นที่รู้จักในท้องถิ่น นางพบชายอีกสองคนที่มีบุคลิกและลักษณะคล้ายพานอัน จึงส่งจดหมายมาเพื่อขอให้ฉินเหยียนตั้งชื่อให้พวกเขา
ฉินเหยียนหยิบพู่กันขึ้นมา และเขียนชื่อลงไปในจดหมาย
ชายคหนึ่งชื่อซ่งอวี้ อีกคนชื่อเว้ยเจี้ย
หลังจากแผนการฝึกสอนสำเร็จ พวกเขาต้องแสดงบนเวที รีบดำเนินการแผนต่อไป
...
อีกด้านหนึ่ง
ในช่วงเวลาที่ฉินเหยียนอยู่ที่เมืองไป๋ลู่นั้น ทุกอย่างในเมืองหลางหยาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
ตอนนี้พานอันกลายเป็นนักแสดงชื่อดังที่เป็นที่ต้องการของคนหลายพันคน
ทุกครั้งที่เขาออกไปด้านนอก เด็กผู้หญิงหลายพันคนเข้ามาล้อมรอบตัวเขา ทั้งตะโกนทั้งกรีดร้องอย่างตื่นเต้น หากเขาไม่มีคนคอยคุ้มกัน เขาคงเคลื่อนตัวไปไหนไม่ได้แล้ว
ตราบใดที่เขาขึ้นแสดงหน้าหอนกกระเรียนแดง เขาทำให้แฟนคลับผู้หญิงจำนวนนับไม่ถ้วนที่ดูอยู่กรีดร้องและตะโกนชื่อเขา พวกนางตื่นเต้นมากจนแทบเสียสติ
แม้กระทั่งวันเกิดของพานอันเมื่อไม่กี่วันก่อน บรรดาผู้หญิงในเมืองหลางหยารวมตัวกันที่ด้านนอกหอนกกระเรียนแดง ภาพเหตุการณ์นี้ยิ่งใหญ่มากและไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ขนาดเงินค่าตอบแทนในแต่ละวัน เมื่อคำนวณคร่าวๆ ก็เท่ากับรายได้รวมของตระกูลขุนนางในหนึ่งปี!
เพราะความโด่งดังของพานอัน ตอนแสดงจึงเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา
นักแสดงที่รับบทเป็นพ่อถูกบรรดาผู้หญิงที่ชื่นชอบพานอันทำร้ายระหว่างทางกลับบ้าน ทำให้ต้องงดการแสดงถึงสามวัน
เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่า พานอันประสบความสำเร็จด้านการแสดงมากเพียงใด
...
อีกด้านหนึ่ง
หลิวชียนเชียนนำพรรคพวกของนางมาถึงเมืองเป่ยไห่ในอาณาจักรหลู่
ทันทีที่นางมาถึงเป่ยไห่ นางก็ซื้อศาลาที่ทำเลดี ตั้งชื่อว่าหอหวั่งไห่วางแผนที่จะใช้เป็นที่พักอาศัยของนักแสดงคนต่อไป
ไม่นานหลังจากที่หลิวเชียนเชียนได้รับจดหมายจากอ๋องเหยียน จึงนำตัวผู้ชายทั้งสองที่นางเจอระหว่างทาง ที่มีบุคลิกเหมือนผู้หญิงมากกว่าพานอันให้ออกมาพบนางและสั่งว่า
“นายท่านให้ข้าตั้งชื่อใหม่ให้พวกเจ้า หลังจากนี้เจ้าชื่อซ่งอวี้ และเจ้าชื่อว่าเว้ยเจี้ย เข้าใจหรือไม่?”
ซ่งอวี้และเว้ยเจี้ยต่างยกมือตอบรับ
“ขอบพระคุณนายท่านที่ตั้งชื่อใหม่ให้พวกข้าขอรับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...