องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 759

บรรดาแขกในลานบ้านล้วนลิ้มรสอาหารเหล่านี้เป็นครั้งแรก เขาต่างพากันพูดว่า

“อร่อย อร่อยมาก!”

“อาหารเหล่านี้ข้าเคยอ่านเจอแค่ในหนังสือเท่านั้น นี่เป็นอาหารของชาวอาณาจักรฉิน รสชาติดีมาก!”

“อาหารพวกนี้อร่อยมากจริงๆ จานนี้มีชื่อว่าอะไรหรือ?”

หลิวเชียนเชียนอธิบายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

“จานนี้มีชื่อว่าหมูทอดกรอบ ใช้เนื้อขาหน้าหมูมาตัดเป็นชิ้นเล็กๆ คลุกกับแป้งให้เข้ากัน แล้วทอดลงในกระทะทีละชิ้น เมื่อสุกนำมาผัดกับผักอีกรอบ”

บรรดาแขกรับประทานอาหารด้วยความอร่อย หูก็ฟังเพลงอย่างรื่นรมย์ ชื่นชมรสชาติอาหารอันเอร็ดอร่อยของอาณาจักรฉิน

บรรดาผู้หญิงถึงกับบันทึกลงไป กลับบ้านเตรียมตัวลองทำตามวิธีการที่บอก

ซือหม่าจี๋และจ้าวเหวินเซิงได้ยินเสียงชื่นชมของทุกคน หน้าดำหน้าแดงด้วยความไม่พอใจ

ฉินเหยียนทำเป็นไม่เห็นและพูดอย่างถ่อมตัว

“คณบดีทั้งสองลองชิมดูเสียก่อน ลองดูว่าอาหารเหล่านี้ถูกปากท่านหรือไม่”

จ้าวเหวินเซิงและซือหม่าจี๋ไม่ต้องการเยินยอเขาในที่สาธารณะ ดังนั้นใช้ตะเกียบคีบอาหารขึ้นมาอย่างไม่พอใจ จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องพูดก็รู้ว่าอาหารอาณาจักรฉินรสชาติดีเพียงใด

แต่ทั้งสองแสดงสีหน้าไม่ค่อยอบ แสร้งทำเป็นพูดว่า

“ก็ไม่เลว แต่ถ้าเทียบกับอาหารของอาณาจักรหลู่ ยังถือว่าอร่อยน้อยกว่าเล็กน้อย”

ฉินเหยียนเป็นนักปราชญ์ที่แสวงหาความสงบ เขาจึงมุ่งตรงไปยังหัวข้อนี้ วางตะเกียบลงแล้วพูดกับจ้าวเหวินเซิงด้วยรอยยิ้มว่า

“คณบดีจ้าว ท่านเห็นแล้วว่าข้าไขปริศนาคำถามข้อแรกอย่างไร ข้อสองข้ากำลังจะไขปัญหา ตอนนี้พวกเราลองมาพิจารณาเงื่อนไขให้ข้าแต่งงานกับลูกสาวของท่านดูเสียหน่อยดีหรือไม่?”

“ท่านวางใจได้ ขอเพียงแค่ท่านพูดออกมา ต่อให้ข้าต้องบุกป่าฝ่าดง ขอเพียงแค่ในโลกนี้มีสิ่งนั้น ข้าจะหามาให้ท่าน หากไม่มี ข้าจะหาทางนำมาให้ท่านจงได้!”

“สรุปแล้ว ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ท่านเสนอเงื่อนไขของท่านมาได้เลย ข้าจะทำให้ท่านพอใจ!”

จ้าวเหวินเซิงไม่ฟังคำโน้มน้ามเขา เขาพูดอย่างเย็นชา

“เจ้าจะได้แต่งงานกับลูกสาวข้าหรือไม่นั้นเป็นเรื่องหลังจากนี้ เจ้าไขปัญหาสองข้อที่เหลือให้ได้เสียก่อน แล้วเราค่อยมาคุยกัน”

ฉินเหยียนยิ้มอย่างมั่นใจ

“ในเมื่อพูดเช่นนี้ เช่นนั้นข้าขออนุญาตไม่เกรงใจท่านแล้ว!”

เขายืนขึ้นอย่างเคร่งขรึม เดินไปที่ลานบ้านเพื่อนทักทาย

“ขอบคุณทุกท่านที่มาในวันนี้ พวกท่านทุกคนล้วนเป็นตระกูลขุนนางในเมืองไป๋ลู่ ก่อนอื่นเฉิงอาหนิวมายังเมืองไป๋ลู่เป็นครั้งแรก ต้องการทำความรู้จักกับพวกท่าน จึงขอเชิญทุกท่านมาร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน”

“ประการที่สอง ข้าอยากแต่งงานกับตระกูลจ้าว ต้องการสู่ขอจ้าวจือหย่า ทุกท่านต่างรู้เรื่องนี้ดี ดังนั้นวันนี้ขอให้ทุกท่านเป็นพยาน ต่อไปนี้ข้าจะไขปัญหาคำถามข้อที่สอง”

ฉินเหยียนปรบมือสองครั้งแล้วสั่งว่า

“ปิดไฟ!”

ก่อนที่แขกทุกคนจะได้ทันตอบโต้ กลุ่มคนจำนวนหนึ่งวิ่งออกมาจากสวนด้านหลังบ้าน ถือที่ดับเทียนและดับเทียนทุกเล่มในลานบ้าน