องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 760

ฉินเหยียนยืนอยู่กลางลานบ้าน กางแขนทั้งสองข้างและถามออกไปว่า

“เป็นอย่างไร สว่างพอหรือยัง?”

ในลานกว้างมีคนตะโกนออกไปว่า

“นี่เป็นแสงสว่างของเทพเจ้า!”

ทุกคนคุกเข่าลงก้มกราบ

แม้แต่จ้าวเหวินเซิงและซือหม่าจี๋ถึงกับคุกเข่าลงบนพื้น

ไม่ใช่แค่ในลานบ้านเท่านั้น นอกลานบ้านด้วยเช่นกัน

ตั้งแต่ฉินเหยียนซื้อที่พักแห่งนี้ ที่นี่ก็กลายเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของเทพเจ้า

พ่อค้าหาบเร่บางคนถือโอกาสตั้งแผงขายของเพื่อเริ่มต้นทำธุรกิจ มีคนจำนวนมากมาที่นี่อย่างต่อเนื่องเพราะชื่อเสียงความศักดิ์สิทธิ์ของที่นี่

เมื่อประชาชนนั่งหน้าแผงลอน ทั้งกิน ทั้งดื่ม และพูดคุยเกี่ยวกับลมฟ้าอากาศ จู่ๆ ทั้งลานก็สว่างไสวขึ้นไปบนฟ้า เหมือนช่วงเวลากลางวัน

ทุกคนอึ้งไปในทันที ทั้งตะเกียบและอาหารหล่นลงพื้น

“ท่านเทพ แสงสว่างของเทพเจ้ามาจุติยังโลกนี้แล้ว!”

ประชาชนไม่สนใจอาหารอีกต่อไป พวกเขาทิ้งชามและตะเกียบลง พร้อมกับคุกเข่าลงพื้นเพื่อบูชา

ไม่เพียงแค่นั้น

แม้แต่นักวิชาการในสำนักไป๋ลู่ที่ไม่มีเงินซื้อตะเกียง ยังต้องแอบขโมยแสงไฟจากข้างนอกเพื่ออ่านและเขียนหนังสือ

ทันใดนั้นพวกเขาพลันรู้สึกถึงแสงอันเจิดจ้าพุ่งตรงขึ้นสู่ท้องฟ้า สว่างกว่าแสงจันทร์ที่ลอยอยู่ตรงหน้าเสียอีก

ทั้งลานบ้านสว่างสุกใสราวกับกลางวัน

นักวิชาการหลายคนที่หลับใหลถูกแสงสว่างปลุกขึ้น พวกเขาพูดออกมาอย่างงุนงง

“เช้าไวขนาดนี้เชียวหรือ?”

นักวิชาการออกมาตรวจสอบเหตุการณ์ เมื่อพวกเขามองลงมา พวกเขาเห็นว่ามีแสงสว่างส่องจ้ามาจากที่พักของนักปราชญ์จิ่วเหลียน

ลำแสงพุ่งตรงสู้ท่องฟ้ายามค่ำคืน

มีคนอุทานออกมาว่า

“นักปราชญ์จิ่วเหลียนมีพลังวิเศษจริงๆ!”

“เกิดเรื่องมหัศจรรย์ขึ้นอีกแล้ว!”

...

อีกด้านหนึ่ง

ฉินเหยียนเองก็ไม่สามารถลืมตาขึ้นได้เพราะแสงจ้ามากเกินไป แต่เพื่อเป็นการไว้หน้าเขาเอง เขาจึงต้องอดทน

ในขณะที่ทุกคนกำลังคุกเข่า เขาก็เดินเข้าไปด้านในเหล่ตามองเฉิงเซินที่จ้องไปที่ปุ่มกดอย่างตั้งใจ เขาโกรธมากจนเตะก้นเฉิงเซินและพูดว่า

“ใครให้เจ้าเปิดปุ่มหลัก ข้าให้เจ้ากดเปิดเล็กก็พอ เจ้าทำให้พวกข้าตาบอดหรือ!”

เฉิงเซินที่ถูกเตะก้นเพิ่งจะรู้ตัวว่าเขากดผิดปุ่ม

“โอ๊ะ กดผิด ขอโทษด้วยขอรับ!”

เขารีบกดปุ่มเล็กและปิดปุ่มใหญ่

เพียงแค่เสียง “ปิ๊บ” แสงสว่างที่ส่องสว่างนั้นก็อ่อนลงมาก

ฉินเหยียนชี้ไปที่เฉิงเซินว่า

“รอข้ากลับมาคิดบัญชีกับเจ้า!”

พูดจบเขาก็เดินออกไป