องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 769

ฉินเหยียนมองไปรอบๆ ด้วยสายตาเย็นชา คนที่โน้มน้าวก็มัวแต่พูดโน้มน้าวเช่นเดิม

เห็นได้ชัดว่าการแต่งงานกับจ้าวจือหย่าเป็นเรื่องระหว่างเขากับตระกูลจ้าว ไม่เกี่ยวข้องกับคนเหล่านี้แม้แต่น้อย

แต่คนเหล่านี้กลับยืนอยู่บนจุดสูงสุดของศีลธรรม และถือว่าตนเองชอบธรรมและอยากให้คำแนะนำแก่เขา ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมาก

ฉินเหยียนกอดอกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า

“พวกคนตาไม่ดีอย่างเจ้า เหตุใดข้าต้องฟังเจ้าด้วย?”

บรรดาคนในตระกูลขุนนางและประชาชนทั่วไปยังคงโน้มน้าวไม่รู้จบและพยายามห้ามเขา

“พวกข้าทำเช่นนี้ก็เพื่อประโยชน์ของท่านเอง ท่านห้ามแต่งงานกับจ้าวจือหย่า!”

“ตราบใดที่ท่านแต่งงานกับนางและแต่งเข้าบ้านนาง ชื่อเสียงของท่านจะย่อยยับจนหมดสิ้น!”

“ผู้หญิงแปดเปื้อนเช่นนั้นไม่คู่ควรกับท่าน นางจะนำโชคร้ายมาให้ท่าน!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉินเหยียนรู้สึกรังเกียจในใจ

ในสังคมโบราณที่โง่เขลาเช่นนี้ ผู้หญิงกลับถูกลดค่าและถูกดูหมิ่น

แม้ว่าผู้ชายจะแบกรับความรับผิดชอบที่เกิดขึ้น ขอเพียงแค่มีความผิดเพียงเล็กน้อย เขาก็พร้อมจะโยนความผิดทั้งหมดให้แก่ผู้หญิงทันที

หญิงงามในช่วงรุ่งเรืองคือสิ่งปรุงแต่ง ความงามในยามลำบากคือสิ่งที่ถูกตำหนิ ผู้ชายพวกนี้คือกลุ่มที่ไร้ค่า

“พอได้แล้ว!”

ฉินเหยียนตะโกนเสียงดัง

“พวกเจ้าฟังข้าให้ดี ในสายตาข้า อำนาจในอาณาจักรนี้ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ ฮ่องเต้อาณาจักรหลู่จะสู้จ้าวจือหย่าได้อย่างไร!”

เมื่อสิ้นประโยคนั้น ประชาชนรอบข้างต่างระเบิดความโกรธออกมาทันที

“เจ้าถูกหลอกจนหน้ามืดตามั่วแล้ว!”

“จ้าวจือหย่าเป็นหญิงตกอับ นำมาเปรียบเทียบกับฮ่องเต้อาณาจักรหลู่ได้อย่างไร!”

“เจ้าต้องถูกอาคมของตระกูลจ้าวเป็นแน่ ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้!”

ฉินเหยียนไม่อยากพูดกับคนโง่พวกนี้อีกต่อไป เขาจึงชี้นิ้วไปที่พวกเขาและพูดอย่างเด็ดขาดว่า

“ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะแต่งงานกับจ้าวจือหย่า ไม่มีใครหยุดข้าได้แม้ว่าอาณาจักรหลู่จะถูกส่งมอบให้ข้า ข้าก็ไม่สนใจ”

“ให้ข้าพูดเป็นครั้งสุดท้าย อย่านำเรื่องอาณาจักรมาพูดกับข้าอีก ข้าไม่สนใจ!”

หลังจากพูดเช่นนั้น เขาก็หันหลังกลับและเดินเข้าไปยังที่พัก

เถาซงจือเองก็ร็สึกรำคาญพวกคนไร้สมองเหล่านี้ เขาทำตามท่านนักปราชญ์และพูดอย่างเย่อหยิ่งว่า

“นายท่านไม่สนใจ!”

หลังจากพูดเช่นนี้ เขาก็รีบเดินตามฉินเหยียนกลับเข้าไปยังลานบ้านและปิดประตูลง